Polska pomoc

Dla firm, zaangażowanie się we współpracę rozwojową to nowe możliwości biznesowe, ale też korzyści wizerunkowe wynikające z włączenia się w rozwiązywanie największych problemów w państwach rozwijających się. Z perspektywy państw-donatorów zaangażowanie sektora prywatnego to możliwość zwiększenia skali działań rozwojowych i ich trwałości poprzez tworzenie miejsc pracy, stymulowanie rozwoju gospodarczego i likwidację ubóstwa. To także możliwość zastosowania polskich rozwiązań biznesowych i technologicznych w odpowiedzi na wyzwania w państwach rozwijających się.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych zachęca polskie firmy do angażowania się we współpracę rozwojową, którą Polska świadczy bezpośrednio lub poprzez organizacje międzynarodowe.

• W 2020 r. w partnerstwie z Programem Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (ang. United Nations Development Programme) MSZ uruchomiło edycję pilotażową Polish Challenge Fund. Od tamtej pory odbyło się już 5 edycji konkursu Polish Challenge Fund, w których nagrodzono 30 innowacyjnych rozwiązań, zrealizowanych  przez polskie firmy w czterech krajach partnerskich – Ukrainie, Mołdawii, Gruzji i Białorusi. Celem projektu jest umożliwienie transferu polskiego know-how, technologii i innowacyjnych rozwiązań do krajów rozwijających się, przyczyniając się tym samym do pomocy krajom partnerskim w budowaniu zdolności do rozwiązywania złożonych wyzwań rozwojowych i osiągnięcia przez nie celów zrównoważonego rozwoju (SDGs). Dotychczas budżet projektu wyniósł 1,5 mln USD. 

• Polskie firmy są również zachęcane do udziału w przetargach międzynarodowych organizacji pomocowych, takich jak programy i agendy systemu Narodów Zjednoczonych, czy międzynarodowych banków rozwoju (Banku Światowego, Europejskiego Banku Inwestycyjnego, Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju, Europejskiego i innych). Szanse na otwartym rynku zamówień publicznych tych organizacji pomocowych mają tylko przygotowane firmy. Oznacza to prezentację konkurencyjnej oferty, wyeksponowanie doświadczenia w danym sektorze i na danym rynku, ale też znajomość potencjalnych partnerów. Promocji polskich firm na rynku pomocowym służą m.in. organizowane Warszawskie Targi Humanitarne oraz Warszawskie Forum Zamówień Publicznych.

Długoterminowym celem dla polskiej administracji jest również wypracowanie instrumentów angażowania sektora prywatnego do współpracy rozwojowej, które poprzez wykorzystanie środków publicznych do obniżenia ryzyka prywatnych inwestycji zachęci biznes do inwestowania w krajach słabiej rozwiniętych. 

• Obecnie takie instrumenty, współfinansowane przez Polskę w ramach składki do unijnego budżetu, oferowane są przez Komisję Europejską poprzez Europejski Plan Inwestycji Zewnętrznych (ang. External Investment Plan) i jego filar finansowy -  Europejski Fundusz Zrównoważonego Rozwoju (ang. European Fund for Sustainable Development). Do 2020 r. w ramach EFSD Unia Europejska przeznaczy ok. 3,1 mld EUR na tzw. blending  (tj. łączenie grantów i pożyczek) oraz 1,54 mld EUR na gwarancje (zabezpieczone Funduszem Gwarancyjnym EFSD). Instrumenty te mają na celu wygenerowanie dodatkowych inwestycji europejskich firm w krajach rozwijających się poprzez zmniejszenie ryzyka inwestycji. Działania muszą być:

(1) jednoznacznie ukierunkowane na wsparcie rozwoju społeczno-gospodarczego (development impact) oraz

(2) muszą cechować się „dodatkowością” (additionality), tzn. że inwestycje nie mogłyby zostać zrealizowane na warunkach stricte rynkowych (np. ze względu na wysokie ryzyko polityczne i finansowe w krajach najsłabiej rozwiniętych).

Szczegółowe informacje dostępne są na stronach:
https://ec.europa.eu/commission/eu-external-investment-plan_en