Polska w Tanzanii

Położenie geograficzne, ludność, obszar, stolica, język urzędowy

Burundi jest krajem śródlądowym położonym w Afryce Wschodniej w Wielkim Rowie Afrykańskim z Jeziorem Tanganika leżącym wzdłuż południowo-zachodniej granicy kraju.

Sąsiedzi: Demokratyczna Republika Konga, Rwanda, Tanzania

Ludność: 12,7 mln

Powierzchnia: 28 tys. km2

Stolica:  Gitega (de iure od 24.12.2019), Bużumbura (de facto)

Język urzędowy: rundi (kirundi), francuski i angielski.

Warunki klimatyczne

Burundi na większości obszaru ma tropikalny klimat górski, ze znaczną dzienną amplitudą temperatur na wielu obszarach. Średnia temperatura również różni się znacznie w zależności od regionu, głównie w wyniku różnic wysokości, w Bużumbura temperatury wynoszą średnio 23-24 C.

Główne bogactwa naturalne

Do głównych bogactw naturalnych należą: uran, nikiel, kobalt, miedź i platyna.

System walutowy, kurs i wymiana

Walutą Burundi jest frank burundyjski (BIF), którego równowartość w grudniu 2022 r. wynosiła:

1000 BIF = 2,11 PLN
1000 BIF = 0,48 USD
1000 BIF = 0,45 EUR

Religia

Chrześcijanie stanowią ponad 94% ludności (katolicy – 59 %, protestanci - 35%), muzułmanie 3%. Pozostali mieszkańcy Burundi wyznają wierzenia tradycyjne.

Wykaz dni świątecznych i wolnych od pracy

Infrastruktura transportowa

Sieć transportowa Burundi jest ograniczona i słabo rozwinięta. Międzynarodowe lotnisko w Bużumburze to jedyne lotnisko z utwardzonym pasem startowym.

Obowiązek wizowy

Od obywateli polskich wymagana jest wiza pobytowa. Aktualne informacje na ten temat można uzyskać w Informacjach dla podróżujących.

Ustrój polityczny

Burundi jest republiką konstytucyjną o systemie prezydenckim. Konstytucja Burundi została uchwalona 28 stycznia 2005 r. Burundi dzieli się na 18 prowincji.

Władza ustawodawcza

Zgromadzenie Narodowe (Assemblée nationale) ma 118 członków, wybieranych na pięcioletnią kadencję w wyborach proporcjonalnych z progiem 2%. Senat liczy 49 członków, wybieranych na pięcioletnią kadencję przez kolegia wyborcze radnych gminnych. Dodatkowe miejsca w obu izbach zapewniają przestrzeganie kwot etnicznych i płciowych.

Władza wykonawcza

Prezydent jest wybierany w wyborach powszechnych. Nominuje dwóch wiceprezydentów, którzy wraz z Radą Ministrów tworzą organ wykonawczy.

Struktura administracji gospodarczej

Sprawy gospodarcze państwa należą do kompetencji Ministerstwa Handlu, Przemysłu i Turystyki Burundi.

Sądownictwo gospodarcze

„Sądy wzgórz” (Intahe yo ku mugina) są najniższymi sądami w Burundi. Ich decyzje opierają się na zwyczajowej sprawiedliwości. Nadal odgrywają bardzo ważną rolę społeczną, jednak prawo krajowe uznaje jedynie ich prawo do pojednania stron. 

Prawem powszechnym zarządza 127 sądów rejonowych (jeden do dwóch na gminę). Sądy rejonowe są właściwe do rozpoznawania spraw cywilnych i karnych. Sąd Najwyższy. Istnieje 18 sądów okręgowych (jeden na prowincję), a także 3 sądy apelacyjne (w Bujumbura, Gitega i Ngozi).

Artykuł 221 Konstytucji stanowi, że Sąd Najwyższy jest „najwyższym sądem powszechnym w kraju”. Gwarantuje jednolite stosowanie prawa w Burundi. Jego członków mianuje Prezydent Republiki po konsultacji z Wyższą Radą Sądowniczą i za zgodą Senatu.

Ogólna charakterystyka sytuacji gospodarczej

Burundi jest krajem pozbawionym dostępu do morza, ubogim w zasoby i ze słabo rozwiniętym sektorem produkcyjnym. 

Główne sektory gospodarki

Gospodarka Burundi jest silnie uzależniona od rolnictwa, które stanowi ponad 32% PKB. W rolnictwie zatrudnione jest 70% siły roboczej, z których większość to rolnicy produkujący na własne potrzeby. Mimo że Burundi jest potencjalnie samowystarczalne w produkcji żywności, trwające niepokoje społeczne, przeludnienie i erozja gleby powodują, że wiele osób musi się przesiedlać, bo nie są w stanie wyprodukować własnej żywności.

Tabela najważniejszych wskaźników makroekonomicznych

*wg danych Banku światowego

Handel zagraniczny

Burundi jako członek Wspólnoty Wschodnioafrykańskiej (EAC) przyjęła wspólną taryfę celną w ramach unii celnej i podobnie jak pozostałe państwa członkowskie jest w trakcie dostosowywania ustawodawstwa do międzynarodowych porozumień. Burundi jest również członkiem Wspólnego Rynku Afryki Wschodniej i Południowej (COMESA).

Najważniejsze towary eksportowe Burundi to złoto, kawa, herbata, niob, tantal, ruda wanadu i cyrkonu oraz mąka pszenna.

Najważniejsze towary importowane do Burundi to rafinowana ropa naftowa, leki, cement, cukier surowy i samochody.

Bilans handlowy Burundi jest strukturalnie ujemny. Według Banku Republiki Burundi tendencja ta powinna się utrzymać w nadchodzących latach. Sytuacja ta wynika głównie ze słabego sektora produkcyjnego i braku różnorodności w sektorze usługowym.

Inwestycje zagraniczne

Dane dotyczące bezpośrednich inwestycji zagranicznych (Foreign Direct Investment, FDI) publikowane są corocznie w "World Investment Report" wydawanym przez UNCTAD. 

Uczestnictwo w wielostronnych organizacjach i porozumieniach o charakterze gospodarczym

ACP, AfDB, AU, C, CEPGL, COMESA, EAC, EADB, FAO, G-77, IAEA, IBRD, ICAO, ICRM, IDA, IFAD, IFC, IFRCS, ILO, IMF, Interpol, IOC, IOM, IPU, ISO, ITSO, ITU, ITUC, MIGA, NAM, OIF, OPCW, UN, UNAMID, UNCTAD, UNESCO, UNIDO, UNISFA, UNMISS, UNWTO, UPU, WCO, WHO, WIPO, WMO, WTO.

Stosunki gospodarcze z Unią Europejską

Stosunki między UE a Burundi podlegają obecnie umowie z Kotonu, której celem jest zbudowanie globalnego partnerstwa. W 2016 r. UE zdecydowała, że rząd Burundi nie przestrzega już podstawowych zasad partnerstwa określonych w umowie, a decyzją Rady z dnia 14 marca 2016 r. na mocy art. 96 umowy z Kotonu zawieszono bezpośrednie wsparcie finansowe administracji burundyjskiej (w tym wsparcie budżetowe), chociaż wsparcie publiczne, regionalne i humanitarne zostały utrzymane.

Jako kraj najsłabiej rozwinięty (LDC) Burundi ma preferencyjny dostęp do rynku UE, zgodnie z zasadą „Wszystko oprócz broni” (EBA). Umowa o partnerstwie gospodarczym (EPA) między UE a Wspólnotą Wschodnioafrykańską (EAC), której członkiem jest Burundi, ma wkrótce zostać podpisana.

Gospodarcze umowy dwustronne

Brak.

Dwustronna wymiana handlowa

Wzajemne inwestycje

Brak.

Dostęp do rynku dla polskich towarów i usług

Burundi jest członkiem WTO od 1995 r. Burundi ma stosunkowo otwarty reżim handlowy, który jest zgodny z krajową strategią wzrostu gospodarczego i ograniczania ubóstwa. W ramach strategii integracji regionalnej Burundi przystąpiło do Wspólnoty Wschodnioafrykańskiej (EAC) w 2007 r. I rozpoczęło wdrażanie wspólnej taryfy zewnętrznej (CET) w 2009 r., która stanowi główny instrument polityki handlowej tego kraju.

Kraj należy również do różnych innych organizacji regionalnych, w tym do Wspólnoty Gospodarczej Krajów Wielkich Jezior (ECGLC), Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Środkowej (ECCAS) oraz Wspólnego Rynku Afryki Wschodniej i Południowej (COMESA).

W rankingu Banku Światowego Doing Business 2019 Burundi zajmuje 168. miejsce (na 190 sklasyfikowanych).   

Dostęp do rynku pracy

Brak informacji.

Nabywanie i wynajem nieruchomości

Brak informacji.

System zamówień publicznych

Brak informacji.

Głównym wyzwaniem w nawiązywaniu kontaktów biznesowych jest nastawienie na osobisty kontakt i osobistą relację między kontrahentami. Utrudnione, choć nie niemożliwe, jest budowanie relacji handlowych zdalnie.

Strona rządu Burundi.