Wsparcie ofiar handlu ludźmi wedle ustawy o pomocy społecznej
Prawo do świadczeń z pomocy społecznej dla ofiar handlu ludźmi
Zgodnie z art. 5a ustawy o pomocy społecznej, prawo do świadczeń w formie interwencji kryzysowej, schronienia, posiłku, niezbędnego ubrania oraz zasiłku celowego przysługuje:
- cudzoziemcom przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w art. 170 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub
- cudzoziemcom przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 176 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub
- obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz członkom ich rodzin w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin posiadającym zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a ust. 1 tej ustawy.
Na podstawie zaś art. 7 pkt 7a ww. ustawy, pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom w szczególności z powodu potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi.
Prawo do świadczeń z pomocy społecznej, zgodnie z art. 8 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej przysługuje – z zastrzeżeniem art. 40, 41, 53a i 91:
- osobie samotnie gospodarującej,
- osobie w rodzinie,
- rodzinie,
przy spełnianiu przez ww. odpowiedniego kryterium dochodowego obowiązującego w danym roku oraz wystąpieniu co najmniej jednej z przesłanek ujętych w art. 7 pkt 1-15 przywołanej ustawy o pomocy społecznej lub innych okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy społecznej.