W związku z pojawiającymi się wątpliwościami przedstawiamy informację oraz opinię ministerstwa w zakresie stosowania przepisów art. 8 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych w przypadku szkół ogólnodostępnych.

1. Odziały „ogólnodostępne” (tj. nie będące oddziałami specjalnymi, integracyjnymi)

W tym przypadku obowiązek dotyczy przeznaczania na kształcenie specjalne środków z subwencji naliczanych na uczniów wyłącznie wagami z tytułu niepełnosprawności (w 2018 r. są to wagi od P4 do P8). Wydatkami na kształcenie specjalne w tym przypadku będą wydatki bezpośrednio związane z realizacją orzeczeń (tj. wydatki, które nie byłyby ponoszone gdyby uczeń był pełnosprawny). Katalog wydatków w tym przypadku nie jest zamknięty, wskazano przykładowe wydatki związane z realizacją zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego m.in. wydatki na: zatrudnienie dodatkowej kardy wspierającej, np. wynagrodzenie tzw. nauczyciela wspomagającego lub pomocy nauczyciela zajęcia rewalidacyjne oraz zajęcia z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, pomoce dydaktyczne dla dzieci niepełnosprawnych, organizację wybranych zajęć indywidualnych lub w grupie do 5 osób, jeśli uczeń takich wymaga.

2. Oddziały integracyjne i specjalne[1]

Specyfika funkcjonowania tych oddziałów jest odmienna m.in. ze względu na obowiązujące tam limity liczby uczniów na oddział (funkcjonowanie takiego oddziału jest więc droższe niż oddziału ogólnodostępnego). W tym przypadku w ustawie określono ułatwiony sposób „rozliczania” środków na kształcenie specjalne. Oddziały te, w art. 8 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, zostały potraktowane analogicznie jak szkoły specjalne. Po stronie subwencji naliczona została cała kwota subwencji (wszystkie należne wagi oraz podstawowa kwota subwencji naliczana standardem finansowym A, z wyłączeniem wagi na wczesne wspomaganie rozwoju dziecka) na uczniów tych oddziałów (również z uczniami pełnosprawnymi). Po stronie wydatkowej należy wykazać: 1) wydatki związane z realizacją zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego (podobnie jak w pkt 1) oraz 2) środki wyliczone za pomocą wzoru określonego w art. 8 ust. 2 pkt 3) ustawy o finansowaniu zadań oświatowych. UWAGA: Środki wyliczone za pomocą wzoru określonego w ww. ustawie (w art. 8 ust. 2 pkt 3)) nie należy klasyfikować do rozdziałów 80150 i 80152. Wysokość środków wyliczanych za pomocą ww. wzoru ma charakter teoretyczny i na mocy ustawy automatycznie środki w takiej wysokości w jednostce samorządu terytorialnego są traktowane jako wydatki związane z kształceniem specjalnym. Ideą takiego rozwiązania było znaczne uproszczenie stosowania przepisów art. 8 w zakresie szkół ogólnodostępnych z oddziałami integracyjnymi i specjalnymi. Założeniem tego rozwiązania było wyliczenie środków na kształcenie specjalne w sposób teoretyczny  i uproszczony a więc środki wyliczone za pomocą wzoru nie powinny być przypisywane konkretnym wydatkom ponoszonym w szkole. W konsekwencji poziom wydatków klasyfikowany w rozdziałach 80150 i 80152 nie będzie odpowiadał wysokości subwencji naliczonej na szkoły ogólnodostępne. Co do zasady powinien się różnić o wysokość środków wyliczanych za pomocą wzoru w art. 8 ust. 2 pkt 3) ustawy o finansowaniu zadań oświatowych.

Należy jednak podkreślić, że określone w art. 8 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych gwarancje środków na kształcenie specjalne dotyczą wszystkich szkół, placówek i placówek wychowania przedszkolnego łącznie w jednostce samorządu terytorialnego i łącznie w ramach samorządu należy rozpatrywać stosowanie tych przepisów.

 

[1] Mowa tutaj o oddziałach specjalnych i integracyjnych w szkołach ogólnodostępnych.