Kierownik chełmskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków Paweł Wira poinformował w czwartek, że odkrycia dokonano podczas remontu muru ogrodzenia dawnych ogrodów biskupów unickich. "Podczas usuwania korzeni drzewa natrafiono na dwa dziecięce pochówki szkieletowe" – dodał.

Zdaniem Wiry sensację stanowi odnalezienie ludzkich szczątków w miejscu, które według przekazów historycznych nie było identyfikowane z żadnym ze znanych cmentarzy.

Jeden z grobów – podał konserwator - miał cechy pochówku antywampirycznego. Głowa zmarłego była oddzielona od tułowia, czaszka została złożona do jamy grobowej twarzą do ziemi, a na tułowiu zmarłego ułożono kamienie. Pochówek był najprawdopodobniej oznaczony od wschodu i zachodu dwoma słupami.

"Pochówek z twarzą do ziemi, odcięcie głowy czy przyciśnięcie ciała kamieniem lub kamieniami - to jedne z metod pochówku stosowane w celu zapobieżenia wyjścia z grobu osoby uważanej za istotę demoniczną" – powiedział Wira.

Oba pochówki badacze datują na XIII w., czyli wczesne średniowiecze. "Jamy grobowe wkopane były w calec kredowy, a zmarłych pochowano bez trumien. Szkielety były ułożone na wznak, na linii wschód - zachód, czaszkami od zachodu. Oba pochówki były bez wyposażenia" – przekazał konserwator.

Badania na Górze Chełmskiej prowadził archeolog dr Stanisław Gołub. Odkrycie zostało udokumentowane, a szczątki wydobyte z ziemi. Konserwator zapowiedział, że szkielety zostaną poddane analizie antropologicznej. Nie wykluczył, że w okolicy grobów może być więcej, i zwrócił uwagę na potrzebę dalszych badań.

W XIII w. książę Daniel Romanowicz wzniósł na Górze Chełmskiej swoją rezydencję składającą się z palatium, wieży obronnej i cerkwi pw. św. Jana Złotoustego. Badania archeologiczne na tym terenie rozpoczęły się już ponad 100 lat temu. Podczas wykopalisk odnaleziono relikty romańskiej architektury rezydencjonalnej. W kolejnych wiekach na Górze Chełmskiej świątynie wznosili prawosławni, unici i katolicy. Obecnie mieści się tam sanktuarium maryjne. (PAP)

Nauka w Polsce