Wiceminister Maciej Gdula podczas uroczystości wręczenia powołań podkreślił znaczenie różnorodności w składzie Rady NPRH.

– Zależy mi na tym, aby skład Rady Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki był różnorodny. Gremium tworzą przedstawiciele różnych ośrodków akademickich ze wszystkich regionów naszego kraju. Reprezentują państwo też różne dyscypliny naukowe – humanistykę oraz nauki społeczne. Rada zróżnicowana jest także pod względem światopoglądowym. Jest to ogromna wartość, bo w nauce i na uniwersytetach jest miejsce dla ludzi o różnych poglądach, które się ścierają. Jestem przekonany, że to zróżnicowanie przełoży się na wsparcie różnorodnych projektów badawczych – mówił podsekretarz stanu w MNiSW.

– Wnioski, które wpływają do programu mają różnorodny charakter i należy uwzględnić różne mechanizmy do ich oceny. Przed państwem jest coś więcej niż tylko ocena tych wniosków. Jest przed państwem również refleksja nad tym, co jest wartościowe, nowatorskie, i co wyznacza nowe kierunki badań – dodał.

Wiceminister Maciej Gdula życzył przedstawicielom rady owocnych i konstruktywnych dyskusji, które będą służyły rozwojowi humanistyki i nauk społecznych w Polsce.

– Są państwo świetnie przygotowani. Zachęcam do otwartego dialogu i sugerowania ewentualnych zmian, które przyczynią się do udoskonalania tego programu. Mam duże nadzieje związane z państwa pracą. Jestem przekonany, że realizacja wyznaczonych celów przyniesie państwu wiele satysfakcji.

Rada Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki

Rada Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki to zespół doradczy Ministra Nauki, który składa się z przedstawicieli nauk humanistycznych. Do jej zadań należą m.in.: ocena merytoryczna wniosków złożonych w ramach NPRH, wskazywanie kandydatów na ekspertów uczestniczących w procesie oceny wniosków oraz przedstawienie sprawozdań z przebiegu poszczególnych konkursów programu. Rada zajmuje się także identyfikowaniem potrzeb polskiej humanistyki.

Kadencja nowej Rady rozpoczyna się 3 lipca i potrwa do 3 lipca 2028 roku. W skład 11-osobowego gremium weszli:

• prof. Mikołaj Sokołowski z Instytutu Badań Literackich PAN (przewodniczący)
• dr hab. Renata Bizek-Tatara z Katedry Romanistyki w Instytucie Językoznawstwa i Literaturoznawstwa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
• prof. Marzena Górecka z Katedry Literatury i Kultury Niemieckojęzycznej w Instytucie Literaturoznawstwa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w Lublinie
• prof. Jarosław Kłaczkow z Katedry Historii XIX–XX Wieku i Historii Najnowszej w Instytucie Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
• dr hab. Cezary Kościelniak z Zakładu Etyki Gospodarczej w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• prof. Wioletta Kowalska z Katedry Filozofii i Etyki w Instytucie Filozofii Uniwersytetu w Białymstoku
• dr hab. Michał Krzykawski z Instytutu Filozofii na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Śląskiego
• dr hab. Iwona Kurz z Zakładu Filmu i Kultury Wizualnej w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego
• prof. Mirosław Lenart z Instytutu Nauk o Literaturze Uniwersytetu Opolskiego;
• dr Adam Ostolski z Katedry Socjologii Ekonomicznej i Spraw Publicznych na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego
• dr hab. Anna Siewierska-Chmaj z Instytutu Nauk o Polityce Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Narodowy Program Rozwoju Humanistyki

Narodowy Program Rozwoju Humanistyki powstał w 2011 r. w odpowiedzi na postulaty środowisk humanistycznych. Jego założenia zostały wypracowane w konsultacji z najwybitniejszymi przedstawicielami nauk humanistycznych w Polsce.

Celem NPRH jest finansowanie projektów o istotnym znaczeniu dla polityki naukowej i edukacyjnej państwa, które spełniają następujące warunki:

• są oryginalnymi projektami o niewątpliwych walorach naukowych,
• mają pierwszorzędne znaczenie dla prowadzenia w przyszłości badań naukowych lub syntetyzują aktualny stan badań,
• cechują się użytecznością dla różnych dyscyplin naukowych w dziedzinie nauk humanistycznych lub dyscyplin artystycznych oraz są przydatne w dydaktyce akademickiej,
• zawierają treści humanistyczne lub stosują metody właściwe dla dziedziny nauk humanistycznych,
• wymagają tworzenia i utrzymywania specjalistycznych zespołów badawczych (nie dotyczy modułu „Uniwersalia 2.1”).

W modułach „Dziedzictwo narodowe” i „Fundamenty” finansowane są projekty edycji źródeł i dokumentów, opracowań edytorskich oraz kompendiów wiedzy służące do badań nad polskim dziedzictwem kulturowym. Wsparcie mogą otrzymać także monografie i studia dotyczące zagadnień o szczególnym znaczeniu dla polskiej tożsamości narodowej.

Celem modułu „Uniwersalia 2.1” jest finansowanie tłumaczeń na język: angielski, francuski, niemiecki, włoski, hiszpański lub rosyjski najwybitniejszych monografii polskiej humanistyki, aby wprowadzić je do międzynarodowego obiegu książki naukowej.

Moduł „Uniwersalia 2.2” ma na celu finansowanie wieloletnich projektów dotyczących edycji w języku polskim najważniejszych dzieł kultury, w szczególności światowej humanistyki w celu wprowadzenia ich do polskiego obiegu kulturowego.