Malwina Korzeniewska-Michalak z Wielkopolskiego Zarządu Dróg Wojewódzkich w Poznaniu poinformowała we wtorek, że efektem prac wykopaliskowych przeprowadzonych na stanowisku w Nowej Wsi było odkrycie rozległej osady ludności kultury pucharów lejkowatych, z lat około 3200-2850 p.n.e. oraz osadnictwa ludności kultury przeworskiej z okresu wpływów rzymskich tj. II-III wiek n.e.

Jak podała, w miejscu prac znaleziono pozostałości po kilku obiektach mieszkalnych - ziemiankach oraz półziemiankach, naziemnych budowlach słupowych, jamach zasobowych i śmietniskowych z okresu neolitu.

Po ludności kultury przeworskiej odkryto pozostałości pieca wapienniczego, dość głębokiej studni. Ze studni wydobyto m.in. fragmenty drewnianych elementów konstrukcyjnych z cembrowiny oraz potłuczone naczynie do czerpania wody z charakterystycznymi kolankowatymi uszkami (umożliwiającymi nanizanie sznura i wyciągnięcie naczynia z nabraną wodą). Z dna studni pobrano próbki na badania gatunkowe drewna użytego do budowy cembrowiny oraz na badania biologiczne na obecność ew. mikroszczątków.

Cytowany w komunikacie prasowym archeolog, kierownik biura badań archeologicznych Andrzej Krzyszowski ocenił, że najnowsze badania wykopaliskowe "można uznać za rewelacyjne i dotąd niespotykane na terenie nie tylko Wielkopolski".

Podał, że na stanowisku w Nowej Wsi odkryto niespotykaną dotąd na ziemiach polskich budowlę naziemną typu rowkowego.

"Podobne budowle znane są z terenów Niemiec i Danii, gdzie pełniły funkcję budowli mieszkalnych, bądź kultowych. Budowla rowkowa w Nowej Wsi miała kształt prostokątny z wejściem od strony południowej. Na progu jej wejścia zalegał jeden z dwóch znalezionych na osadzie pochówków ludzkich. Mimo upływu czasu, szkielet pochowanej osoby zachował się w dość dobrym stanie – do czego przyczyniło się gliniaste podłoże" - powiedział.

Odkryte podczas prac pochówki zostaną poddane wszechstronnym badaniom antropologicznym, celem ustalenia płci i wieku pochowanych osób oraz ew. śladów chorób.

W miejscu prac znaleziono też zbiór ceramiki naczyniowej liczący około 500 fragmentów, w tym licznych okazów zdobionych, fragmenty dwóch siekier kamiennych, grudki polepy i stosunkowo liczne zbiory kości zwierzęcych i wytworów krzemiennych.

Wydobyty materiał archeologiczny - po zabiegach konserwatorskich i końcowym opracowaniu - trafi do Muzeum Ziemi Wronieckiej we Wronkach. (PAP)

autor: Rafał Pogrzebny