Petycja została przekazana do Ministra Edukacji i Nauki przez Ministra Infrastruktury na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach.

W odpowiedzi na petycję poinformowano m.in., że:

1. Kwestia wzrostu nakładów na szkolnictwo wyższe i naukę, w tym również systematycznego podnoszenia wynagrodzeń pracowników uczelni pozostaje jednym z filarów systemowej reformy, jaką zapoczątkowano w 2018 r. Coroczna waloryzacja nakładów na naukę i szkolnictwo wyższe została zagwarantowana na poziomie ustawowym, a jej odzwierciedlenie stanowi art. 383 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.), dalej ustawa PSWN.  
2. Na etapie prac nad ustawą PSWN ówczesny Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego – Pan Jarosław Gowin – publicznie zadeklarował podjęcie starań o uwzględnienie w budżecie państwa dodatkowych środków z przeznaczeniem na podwyższenie wynagrodzeń pracowników uczelni. Stanowisko to podtrzymywane jest również przez obecne kierownictwo Ministerstwa Edukacji i Nauki.
3. Jak najbardziej zasadne jest dążenie do wzrostu stawki minimalnej wynagrodzenia zasadniczego profesora uczelni publicznej, określonej w rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 września 2018 r. w sprawie wysokości minimalnego miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego dla profesora w uczelni publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1838). W Ministerstwie Edukacji i Nauki rozpoczęto prace nad zmianą rozporządzenia. W chwili obecnej trwają analizy i wyliczenia mające na celu wskazanie możliwie najwyższej wartości tego wynagrodzenia, przy określonych możliwościach budżetowych. Jednakże, ostateczne potwierdzenie nowej wartości minimalnego wynagrodzenia profesorskiego będzie możliwe po przyjęciu ustawy budżetowej na 2023 rok.
4. W październiku br. Ministerstwo przekazało do uczelni publicznych zwiększenie subwencji umożliwiające rektorom przyznanie podwyżek wynagrodzeń pracownikom uczelni średnio o 4,4%.
5. Na wysokości wynagrodzeń pracowników uczelni niebędących nauczycielami akademickimi wpływa indywidualnie prowadzona przez rektora polityka kadrowa danej uczelni. Należy podkreślić, że od 1 stycznia 2023 r. płaca minimalna wzrośnie do 3490 zł, natomiast od 1 lipca 2023 r. do 3600 zł. Wzrost minimalnych wynagrodzeń powinien wpłynąć w sposób korzystny na wynagrodzenia wszystkich pracowników szkół wyższych, ale przede wszystkich tych niebędących nauczycielami akademickimi, zatrudnionych w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy, których minimalne wynagrodzenie nie może być niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia ustalonego na podstawie uregulowań zawartych w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207). Ponadto, w uczelni zgodnie z art. 126 ust. 1 i 2 ustawy PSWN, wprowadza się regulamin pracy, a uczelnia publiczna samodzielnie ustala warunki wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania albo w zakładowym układzie zbiorowym pracy. Wynagrodzenia pracowników niebędących nauczycielami akademickimi, są ustalane indywidualnie w zależności od zajmowanego stanowiska oraz posiadanych kwalifikacji.
6. Uczelnie publiczne nie wpisują się w zakres definicji jednostki sfery budżetowej, a minister właściwy ds. szkolnictwa wyższego i nauki nie jest pracodawcą w rozumieniu prawa pracy. Tym samym, brak jest podstawy prawnej do zawarcia przez Ministra zbiorowego układu pracy ze strony pracodawców, albo rozciągnięcia na niego przepisów upoważniających do zawierania ponadzakładowego układu zbiorowego pracy. Obowiązujące akty prawne dotyczące kwestii zawierania ponadzakładowych układów zbiorowych pracy są wystarczające w tym zakresie. Bowiem jak z powyższego wynika, utworzenie związku pracodawców nie jest związane z koniecznością uzyskania zgody żadnego organu - lecz jest wyrazem woli podmiotów tworzących tego rodzaju organizację. Brak jest również przeszkód dla utworzenia związku pracodawców przez uczelnie wyłącznie w celu zawarcia ponadzakładowego układu pracy. Zaś występowanie Ministra jako strony ponadzakładowego układu zbiorowego, jak się wydaje, może być uznane za niezasadne i niekonstytucyjne. Bowiem jak wynika z powyższej analizy, uprawnienie ministra nadzorującego uczelnie do zawierania ponadzakładowego układu zbiorowego pracy stanowiłoby działanie pozostające w kolizji z regulacjami dotyczącymi ich zawierania, naruszałoby prawa pracodawców i autonomię uczelni.