W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Pracownicy uczelni

Pracownicy uczelni są bardzo ważną grupą społeczności akademickiej. To oni w praktyce odpowiadają za szkoły wyższe oraz jak uczelnie są postrzegane. Ustawa gwarantuje im stabilność zatrudnienia oraz nowe ściezki kariery akademickiej i naukowej. 

Wykładowcy z większymi pensjami i kosztem uzyskania przychodu

Od wykładowców zależy w szczególności poziom studiów i kształcenia na poziomie wyższym. Dlatego też niezbędne było poprawienie warunków ich pracy:

  • 50 proc. kosztów uzyskania przychodu

Wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego jest działalnością twórczą o indywidualnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – właśnie takie zdanie znajdzie się w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Konstytucja dla Nauki uściśli więc kwestie odliczania 50-proc. kosztów uzyskania przychodu na korzyść nauczycieli akademickich. Podwyższone koszty uzyskania przychodu będą liczone od całego wynagrodzenia w przypadku każdego nauczyciela akademickiego. Wejście tego przepisu w wielu przypadkach oznaczać podwyższenie realnego wynagrodzenia.

  • Podwyżki

Od 1 stycznia 2019 roku wszyscy nauczyciele akademiccy zarabiający pensję minimalną zostaną objęci podwyżkami. Średni wzrost wynagrodzenia minimalnego wyniesie ok. 800 złotych. Zmianę najbardziej odczują asystenci, wykładowcy i lektorzy, który mogą liczyć nawet na ponad 30-procentową podwyżkę. Wzrost pensji minimalnej możliwy jest dzięki zrównoważonej polityce płacowej zawartej w ustawie. Przewiduje ona wzajemne uzależnienie wynagrodzeń – podwyżka dla profesora oznacza równocześnie podwyżkę dla innych nauczycieli akademickich.

  • Nowe ścieżki kariery akademickiej

Akademicy będą mieli przed sobą nowe możliwości zawodowe. Wszystko dzięki nowym ścieżkom kariery akademickiej. Nauczyciel akademicki będzie mógł być pracownikiem dydaktycznym, badawczym lub badawczo-dydaktycznym.

  • Stabilność zatrudnienia

Nauczyciel akademicki zyska większą stabilizację zatrudnienia. Jego druga umowa o pracę będzie musiała być zawarta na czas nieokreślony. Natomiast konkurs na stanowisko nauczyciela akademickiego będzie organizowany tylko w przypadku pierwszego stosunku pracy.
 

Polscy naukowcy bardziej widoczni w świecie

Dokonania polskich badaczy powinny włączać się w obieg myśli światowej. Dlatego też konieczna jest zmiana ewaluacji działalności naukowej, która będzie zbliżona do międzynarodowych standardów.

  • Ewaluacja w dyscyplinach, a nie wydziałach

Podstawową zmianą w zakresie oceny działalności naukowej jednostek jest to, że ewaluacji podlegać będzie działalność naukowa całej uczelni w poszczególnych dyscyplinach. Dzięki temu osiągnięcia naukowe filozofów w jednej uczelni będą porównywane z osiągnięciami filozofów z innych uczelni lub instytutów.
Poza tym dojdzie do zmiany i odchudzenia kryteriów oceniających. Od tej pory ważne będą jakość publikacji i liczba patentów, efekty działalności naukowej, a także wpływ działalności naukowej na funkcjonowanie społeczeństwa i gospodarki. Waga poszczególnych kryteriów będzie uzależniona o specyfiki poszczególnych dziedzin naukowych (inna będzie dla nauk humanistycznych, a inna dla nauk technicznych).

  • Łączenie dyscyplin i większa interdyscyplinarność

Rozdrobnienie klasyfikacji obszarów wiedzy i dyscyplin nie służy właściwej prezencji Polski w światowym obiegu naukowym. Dlatego też dojdzie do połączenia dyscyplin w ramach i opracowania nowej klasyfikacji na podstawie standardów OECD. W tej chwili funkcjonuje w polskim systemie szkolnictwa wyższego 8 obszarów wiedzy i 102 dyscypliny, po zmianach będzie 45 dyscyplin (w tym dyscypliny artystyczne).

  • Walka z punktozą

Naukowiec w ramach ewaluacji będzie musiał wskazać, co do zasady, maksymalnie cztery najlepsze osiągnięcia naukowe z czterech lat. Dzięki temu z jego punktu widzenia bardziej opłacalne będzie rzadsze publikowanie i skupienie się w zamian za to na jakości naukowej prowadzonych przez siebie badań.

  • Wsparcie polskich czasopism

Aby zwiększyć udział polskich czasopismach w najbardziej prestiżowych bazach naukowych, do nowego systemu ewaluacji wprowadza się nowy instrument polityki projakościowej: program wsparcia rozwoju polskich czasopism. W ramach konkursu wybranych zostanie 500 kolejnych czasopism, które będą punktowane tak, jakby były w międzynarodowych bazach danych. Resort nauki przeznaczy środki, aby czasopisma mogły spełnić konieczne wymagania i trafiły do baz międzynarodowych. Konkurs ten konstruowany jest w szczególności z myślą o czasopismach humanistycznych i z zakresu nauk społecznych.

 

{"register":{"columns":[]}}