Cel: rozwiązać technologiczny problem firmy

Głównym założeniem programu jest przygotowanie rozprawy doktorskiej, która usprawni działanie przedsiębiorstwa. Doktorant, pracując pod opieką dwóch opiekunów – naukowego i przemysłowego, ma za zadanie rozwiązać technologiczny problem, z jakim boryka się jego firma.

To pierwsza z zalet programu – dzięki takiej konstrukcji absolwent otrzymuje podwójne wynagrodzenie. Jedno – za pracę w przedsiębiorstwie, drugie – w ramach stypendium z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Odpowiada ono minimalnemu wynagrodzeniu zasadniczemu asystenta na uczelni publicznej – wynosi 2450 złotych. To jednak nie koniec korzyści. Doświadczenia innych państw pokazują, że doktorzy wdrożeniowi z obszarów nauk technicznych, ścisłych i przyrodniczych osiągają dochody wyższe o ok. 10 proc. od absolwentów tradycyjnych studiów doktoranckich w tych samych obszarach nauk. Jest więc o co walczyć.

Doktoraty wdrożeniowe – jak to działa?

Program skierowany jest do osób rozpoczynających studia doktoranckie, ale to uczelnie są wnioskodawcami. To one zgłaszają do udziału w programie przyszłego doktoranta.

Kto może wziąć udział w konkursie

Do konkursu przystąpić mogą uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk, instytuty badawcze, a także międzynarodowe instytuty badawcze. Muszą jednak spełniać następujące warunki:

• posiadać kategorię naukowa A+ lub A;
• prowadzić studia doktoranckie albo posiadać jednostkę organizacyjną prowadzącą studia doktoranckie;
• prowadzić udokumentowaną i systematyczną współpracę z przedsiębiorcami lub innymi podmiotami w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Uczelnie mogą ubiegać się o środki finansowe na:

• dofinansowanie kosztów wykorzystania infrastruktury badawczej w celu realizacji badań naukowych prowadzonych przez doktoranta;
• finansowanie stypendium doktoranckiego w okresie odbywania studiów doktoranckich przewidzianym w ich programie, nie dłuższym niż 4 lata.

Ogłoszenie wyników konkursu nastąpi do 2 lipca 2018 roku.