Siekierka ma około 20 cm długości i 5 cm szerokości. Została wykonana z krzemienia sieciechowskiego. Na znalezisko natrafił rolnik z Włostowa podczas prac polowych i przekazał je Stowarzyszeniu Historyczno-Eksploracyjnego "Pamięć". W poniedziałek artefakt trafił do sandomierskiej delegatury Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

"Powstanie siekierki można wiązać z kulturą pucharów lejkowatych, a jej datowanie wyznaczać na czwarte tysiąclecie p.n.e. Wskazuje na to materiał, z którego została wykonana, czyli krzemień sieciechowski - najbardziej wykorzystywany przez ludność kultury pucharów lejkowatych. Poza tym jest to siekiera czworościenna i częściowo gładzona – ta forma również wskazuje na tę kulturę" – powiedział PAP prof. Marek Florek z sandomierskiej delegatury wojewódzkiego urzędu ochrony zabytków.

Naukowiec przyznaje, że choć neolityczny artefakt może nie zelektryzował środowiska archeologów, to jest to cenny zabytek. "Z Włostowa i okolic pochodzą pojedyncze fragmenty siekier czy wyborów krzemiennych. Około 40 lat temu przypadkowo odkryto tam również grób ludności kultury pucharów lejkowatych. Na razie nie jest pewne, czy nowe znalezisko pochodzi z tego samego stanowiska, jeśli by tak było, mogłoby to potwierdzać obecność cmentarzyska. Sam zabytek jest dobrze zachowany o walorach ekspozycyjnych, nadający się na wystawę muzealną" – dodał prof. Florek.

Kultura pucharów lejkowatych, zwana tak od charakterystycznego kształtu ceramiki, rozwijała się na nizinie środkowoeuropejskiej około IV-III tysiąclecia p.n.e. Ludność tej kultury - rolnicy i pasterze - zamieszkiwała tereny nizinne od Danii i Holandii, przez Niemcy, Polskę, do zachodniej Ukrainy. (PAP)

Autor: Wiktor Dziarmaga