W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

System monitorowania deformacji powierzchni Ziemi wskaże osiadające tereny na Górnym Śląsku

14.08.2021

Specjalny system monitorowania deformacji powierzchni Ziemi opracowali geodeci z Instytutu Geodezji i Geoinformatyki Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Dzięki uzyskanym informacjom łatwiej będzie chronić zabytki, budynki i budowle na obszarach górniczych i pogórniczych na Górnym Śląsku - twierdzą wynalazcy.

W systemie wykorzystuje się radarowe obserwacje satelitarne wspomagane naziemnymi stacjami GNSS (Globalnych Nawigacyjnych Systemów Satelitarnych) i reflektorami sygnałów satelitarnych - poinformował Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu. Jak podkreślono w informacji prasowej, system wdrożono "z myślą o ciągłym monitoringu obszarów górniczych i pogórniczych na Górnym Śląsku celem ochrony budynków, infrastruktury oraz środowiska przyrodniczego".

Na obszarach Górnego Śląska – w regionie silnie dotkniętym ekstensywnym wydobyciem węgla – roczne osiadania powierzchni terenu spowodowane wydobyciem węgla mogą przekroczyć 1,5 m. Tak duże wartości osiadań powodują problemy w infrastrukturze sieci uzbrojenia terenu, transporcie, czy też stanowią zagrożenie deformacji budynków i budowli. Dotychczas do monitorowania osiadań terenów wykorzystywano pomiary naziemne, takie jak niwelacja, co – zdaniem geodetów z Instytutu Geodezji i Geoinformatyki Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu (IGiG UPWr) - było niezwykle uciążliwe i czasochłonne. Nie pozwalało też na pokrycie całego obszaru objętego wydobyciem.

Radarowe obserwacje satelitarne oraz nowo opracowany, satelitarno-naziemny system monitoringu procesów geodynamicznych ma pomóc w określaniu deformacji terenu.

System wykorzystuje m.in. satelity Sentinel-1 z konstelacji satelitów Programu Copernicus prowadzonego przez Europejską Agencję Kosmiczną. Jak podano w komunikacie, „fundament systemu monitoringu satelitarnego opiera się na integracji dwóch głównych technik monitorowania zmian powierzchni za pomocą pomiarów radarowych wykonywanych przez satelitarne sensory teledetekcyjne”.

„Wykorzystane zostały klasyczne techniki różnicowe obrazów radarowych z syntetyczną aperturą (DInSAR) do wykrywania i pomiaru szybkich ruchów oraz zaawansowane metody oparte o permanentne rozpraszacze (PS/SBAS), aby precyzyjnie monitorować powolne ruchy w obszarze zainteresowania” - czytamy w komunikacie uczelni.

Odbiornik satelitarny multi-GNSS został zainstalowany w Zabytkowej Kopalni Ignacy w Rybniku, a wokół pobliskiej Hałdy Szarlota zostały założone punkty referencyjne GNSS oraz reflektory SAR do satelitarnej interferometrii radarowej. W Planetarium Śląskim w Chorzowie, Katowicach, Będzinie, Chełmie Śląskim został zainstalowany satelitarny system pomiarowy multi-GNSS, który prowadzi ciągłe pomiary rejestrując 20 obserwacji na sekundę ze wszystkich widocznych satelitów GNSS.

„Dane ze stacji przesyłane są w strumieniach na serwery UPWr, a następnie analizowane co 15 minut, dzięki czemu uzyskuje się ciągłe informacje o trójwymiarowych przemieszczeniach budynków i osiadaniach terenu, a także ewentualnych tąpnięciach, które mogą być analizowane z wykorzystaniem wysokoczęstotliwościowych obserwacji GNSS” - czytamy w komunikacie.

Jak podkreślono, „naziemno-satelitarny system monitorowania obiektów infrastruktury i procesów geodynamicznych pozwala chronić zabytki i obiekty polskiego dziedzictwa kulturowego i przemysłowego (Będzin, Rybnik), budynki, budowle oraz infrastrukturę naziemną na terenach objętych bieżącą oraz zakończoną eksploatacją górniczą (Katowice, Chorzów, Bytom, Zabrze, Gliwice, Rybnik)”.

System był budowany wieloetapowo w ramach projektów EPOS-PL, EPOS-PL+ oraz projektu H2020 GATHERS.

System Obserwacji Płyty Europejskiej w Polsce (EPOS-PL) został wpisany na ministerialną Polską Mapę Infrastruktury Badawczej jako jeden z 70 infrastruktur kluczowych dla rozwoju kraju. Po pomyślnym zakończeniu pierwszego etapu projektu EPOS-PL, naukowcy z UPWr zyskali możliwość budowy Centrum Infrastruktury Badawczej Danych Satelitarnych w ramach nowego projektu EPOS-PL+.

EPOS PL+ to projekt, który jest częścią największego europejskiego programu rozwoju infrastruktury badawczej w naukach o Ziemi o nazwie EPOS (European Plate Observing System), pozwalającego lepiej zrozumieć trzęsienia ziemi, erupcję wulkanów i inne geozagrożenia, również te związane z eksploatacją złóż.

Dalsze prace UPWr nad doskonaleniem metod monitorowania naziemnego i satelitarnego deformacji terenów i budynków oraz zapobiegania katastrofom o charakterze naturalnym i antropogenicznym spowodowanych przede wszystkim działalnością górniczą, będą prowadzone dzięki środkom przyznanym w projekcie GATHERS w ramach Horyzontu 2020 przez polsko-włosko-austriacko-holenderskie konsorcjum.

PAP - Nauka w Polsce

{"register":{"columns":[]}}