Po dwóch miesiącach br. eksport towarów z Polski wzrósł o 4,1% do ok. 39,9 mld EUR, dzięki przyspieszeniu w lutym do 5,2%. Z kolei po stronie importu w okresie I-II br. notowano stagnację (38,6 mld EUR), na co wpłynął jego lutowy spadek w wysokości 2,3%. Wyprzedzenie eksportowe zaowocowało nadwyżką w wysokości prawie 1,3 mld EUR uzyskaną po dwóch miesiącach br.

Eksport do UE zwiększył się o 2,9% (do blisko 29,7 mld EUR). Z jednej strony rósł wywóz do: Francji (o ok. 13%), Hiszpanii (ok. 8%), Danii (10%) oraz Belgii (7%), a z drugiej strony zmniejszyła się sprzedaż do Niemiec (o 0,5%). Po stronie importu z UE notowano spadek w wysokości 3,2% (do blisko 21,1 mld EUR). Dodatnie saldo poprawiło się do niemal 8,6 mld EUR.

Dla spadku (o 1,6%) eksportu na pozaunijne rynki rozwinięte gospodarczo ,  decydujące było zmniejszenie sprzedaży do Wielkiej Brytanii (o 7,2%). Częściowe złagodzenie przyniósł dynamiczny wzrost wywozu m.in. do Norwegii i Szwajcarii (wzrost po ok. 10%), Australii (o 34%) oraz RPA i Japonii (po ok. 12%). Niski wzrost sprzedaży do USA (o 1,9%) może wynikać z wysokiej bazy odniesienia. Import z tej grupy krajów wzrósł o 1,6% (do 3,8 mld EUR). W efekcie odnotowano dodatnie saldo (prawie 1,1 mld EUR).

Dynamiczny wzrost eksportu (16,5%) do krajów WNP (do 2,4 mld EUR), to wynik wzrostu sprzedaży do Kazachstanu (ok. 2,4-krotny), na Ukrainę (o 22%) oraz Białoruś (o ok. 17%). Wolniejszy wzrost importu (o 4%, do 3,3 mld EUR), zredukował deficyt w obrotach z tą grupą do 0,9 mld EUR.

W okresie dwóch miesięcy br. dynamicznie także zwiększyła się ekspansja polskich eksporterów na pozostałe rynki słabiej rozwinięte (spoza WNP). Eksport do Chin wzrósł o 7,1%. Zdecydowanie wolniej natomiast zwiększył się w tym czasie import z omawianej grupy krajów (o 5,1%, do blisko 10,4 mld EUR), w tym z Chin o 4,5%. Deficyt obrotów wyniósł 7,5 mld EUR i pozostawał zbliżony do zeszłorocznego.

Biorąc pod uwagę ważniejsze towary w naszym eksporcie na wyróżnienie zasługuje relatywnie szybki wzrost wywozu kotłów, maszyn i urządzeń mechanicznych oraz ich części i akcesoriów (o 4,6%), statków, łodzi oraz konstrukcji pływających (2,2-krotnie) oraz przyrządów i aparatury optycznej, fotograficznej, kinematograficznej, pomiarowej, kontrolnej itp. (o ok. 20%).

Biorąc pod uwagę dynamicznie zmieniającą się sytuację, formułowanie dzisiaj jakichkolwiek prognoz wydaje się bardzo ryzykowne. Wszelkie szacunki szybko tracą na aktualności. Skala wpływu koronawirusa na nasz handel będzie zależała od długości trwania pandemii. Każdy miesiąc ograniczeń generuje straty dla naszego eksportu, niemniej rzeczywisty wpływ zjawiska zarówno na globalny, jak i nasz handel będzie można ocenić dopiero po jego ustąpieniu.

W skali globalnej natomiast, według najnowszych szacunków WTO, z powodu pandemii COVID-19, wolumen światowego handlu towarami spadnie o 13–32% w 2020 r. Spadki będą głębsze w sektorach o złożonych łańcuchach wartości, zwłaszcza w elektronice i sektorze motoryzacyjnym. Co więcej analitycy WTO szacują, że prawie wszystkie regiony odczują dwucyfrowy spadek wolumenu handlu w 2020 r., jednak najbardziej ucierpi eksport Ameryki Północnej i Azji.

Biorąc pod uwagę to, że:

• nasza gospodarka jest włączona w globalne łańcuchy wartości (ok. 50% naszego handlu dokonuje się w ramach GVC),
• naszymi największymi rynkami zbytu są kraje pogrążone w problemach gospodarczych,
• skutki pandemii silnie dotykają także nasze zakłady, jako scenariusz bazowy należy przyjąć wyraźne ograniczenie eksportu w bieżącym roku. Natomiast wyhamowanie popytu krajowego przy słabym złotym i niskich cenach ropy będą ograniczać import.