Aktywizacja zawodowa repatriantów
Starosta składa wniosek o udzielenie dotacji celowej na realizację aktywizacji zawodowej repatriantów.
Wniosek należy złożyć do wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania repatrianta.
Wojewoda Mazowiecki rozpatruje wnioski Starostów organizujących aktywizację zawodowa repatriantów i przyznaje środki finansowe na zapewnienie aktywizacji zawodowej repatriantom nie posiadającym możliwości samodzielnego podjęcia pracy poprzez:
- zwrot części kosztów poniesionych przez repatrianta na podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
- zwrot części kosztów poniesionych przez pracodawcę na:
-
-
-
- utworzenie stanowiska pracy,
- przeszkolenie repatrianta,
- wynagrodzenie, nagrody i składki na ubezpieczenie społeczne.
-
-
-
- zwrot części kosztów poniesionych przez samego repatrianta na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.
Stronami umów dotyczących form wymienionych w punktach powyżej są starostowie i pracodawcy zobowiązujący się do zatrudnienia repatrianta.
Załącznikiem do wniosku są umowy (wraz z załącznikami), zawarte pomiędzy Starostą a pracodawcą, zatrudniającym repatrianta lub samym repatriantem.
Wymienione wyżej formy aktywizacji zawodowej finansowane ze środków wyodrębnionych na te zadania w budżetach wojewodów. Zwrotu ww. kosztów można dokonywać w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego. Każda z nich może być zastosowana tylko jeden raz.
Wysokość kwot zwracanych na podstawie umów z pracodawcą nie może przekroczyć dwunastokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym dzień zawarcia pierwszej z umów.
Wysokość kwoty zwracanej na podstawie umowy zawartej pomiędzy repatriantem a starostą stanowi połowę kosztów związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, nie więcej jak równowartość dwukrotnego przeciętnego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym dzień zawarcia umowy.
Kwota zwrotu kosztów przeszkolenia nie może przekroczyć trzykrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym dzień zawarcia umowy.
Pracodawca może otrzymać zwrot poniesionych kosztów wynagrodzenia, nagród oraz składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu zatrudnienia repatrianta jeżeli stosunek pracy został zawarty na co najmniej 24 miesiące. Zwrotu kosztów dokonuję się do 12 miesięcy od dnia podpisania umowy z repatriantem. Kwota zwrotu obejmuję koszty do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu poprzedniego roku.
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2018 r. nr 53 poz. 609)
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 czerwca 2018 r. w sprawie podziału rezerwy celowej budżetu państwa „Pomoc dla repatriantów”, (Dz. U. z 2018 r. poz. 1325)