Mazowiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie

Szanowni Państwo

Pracownicy Socjalni

w województwie mazowieckim

 

„Bogatym nie jest ten kto posiada, ale ten kto daje”

Jan Paweł II

 

Szanowni Państwo,

Dzień Pracownika Socjalnego, obchodzony rokrocznie 21 listopada, to Święto wszystkich ludzi wielkiego serca, którzy swoje zawodowe życie uczynili piękną misją pomocy osobom potrzebującym, niepełnosprawnym i będącym w trudnej sytuacji życiowej. To także znakomita okazja, aby przekazać wszystkim Państwu słowa wielkiego uznania i ogromnej wdzięczności za codzienny trud i wysiłek, za profesjonalną pracę i szlachetne poświęcenie, za pełną wrażliwości służbę bliźniemu i otwartość na problemy osób wykluczonych.

Dzisiejsze Święto to jednocześnie dobra okazja do złożenia wszystkim Państwu, Pracownikom Socjalnym w całym województwie mazowieckim, najlepszych życzeń. Życzę Państwu wszelkiej pomyślności oraz tego, by kolejny dzień tej trudnej i odpowiedzialnej pracy przynosił Państwu dumę z wykonywanych obowiązków i motywację do podejmowania i osiągania nowych celów. Niech ta praca niezmiennie daje Państwu jak najwięcej satysfakcji, ludzkiej wdzięczności i życzliwości.

Służba drugiemu człowiekowi, obcowanie z ludzkimi sprawami, często bardzo trudnymi, z postępującą chorobą, samotnością czy też odrzuceniem, na pewno jest dla Państwa ciągle dużym przeżyciem, a przez to staje się jeszcze większym wyzwaniem. Tym bardziej doceniam wkład pracy, jaki każdego dnia wnoszą Państwo poprzez realizowanie powierzonych zadań, o których zapewne niejednokrotnie myślą Państwo także poza pracą. Wierzę głęboko, że praca na rzecz innych daje Państwu zasłużoną satysfakcję i poczucie osobistego spełnienia. Dobro zawsze wraca. Dobro, które wychodzi z Państwa serc i rąk, nieustannie przynosi radość osobom powierzonym Państwa codziennej pieczy. To dobro wraca po cichu, bez zbędnego rozgłosu i bez blasku fleszy.

Mało kto, tak jak Pracownicy Pomocy Społecznej, potrafi zrozumieć potrzeby osób będących w trudnej sytuacji: chorych, starszych, czasami zupełnie bezradnych. Państwo wiedzą najlepiej, z jakimi ludzkimi problemami, a często dramatami, spotykają się na co dzień, i jakie wyzwania niesie ze sobą praca w tak szczególnym miejscu. Praca socjalna to duża odpowiedzialność, do której potrzeba ludzi niezwykłych i niepowszednich. Państwa zawód – a raczej misja – wymaga nie tylko fachowej wiedzy, ale również niezwykłej empatii, tak ważnej w procesie wspierania osób, które znalazły się w sytuacji trudnej, a czasem wręcz dramatycznej. To właśnie Państwo dają tym osobom nadzieję na godne życie i pomagają dostrzec sens codziennych zmagań z trudnościami i przeciwnościami losu. Państwa działanie dla wielu osób stanowi niezbędne oparcie, pozwalające przezwyciężyć troski i rozwikłać problemy dnia codziennego.

Nie jest łatwo być dzisiaj Pracownikiem Pomocy Społecznej, zwłaszcza w chwilach, kiedy słuszne Państwa oczekiwania przekraczają często możliwości budżetu. Mijający rok nie należy pod tym względem do najłatwiejszych. Na Państwa misję skierowaną do ludzi potrzebujących nałożyły się dodatkowe wyzwania: czas trwającej pandemii i prawie dziewięciu miesięcy brutalnej wojny Rosji przeciwko bohatersko broniącej się Ukrainie. Czas wojny to czas szczególny i trudny. Tym bardziej pragnę wszystkim Państwu podziękować za zaangażowanie i solidarność w niesieniu pomocy wielu uchodźcom wojennym z Ukrainy, dla których Polska stała się drugim domem: dla matek z dziećmi, dla osób starszych i chorych. Państwa wsparcie i zaangażowanie wymiernie przyczyniły się do udzielenia cierpiącym Ukraińcom skutecznej pomocy. Niech nieustannie towarzyszy wszystkim Państwu pewność, że przyjacielska dłoń wyciągnięta w stronę cierpiącego człowieka, wróci wraz z pomnożonym dobrem.

Dzieląc się dzisiaj z Państwem słowami uznania i szczerych życzeń raz jeszcze dziękuję wszystkim Państwu za każdy odruch wrażliwego serca i osobiste zaangażowanie.

 

Z poważaniem

Konstanty Radziwiłł