Noc Muzeów w Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim
12.05.2023
Wojewoda Mazowiecki Tobiasz Bocheński zaprasza na Noc Muzeów organizowaną w sobotę 13 maja br. w Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim, przy Palcu Bankowym 3/5 w Warszawie. Zainteresowane osoby będą mogły zwiedzić gabinet Wojewody Mazowieckiego, sale konferencyjne czy tarasy widokowe.
Pracownicy MUW w trakcie oprowadzania przybliżą historię budynku, opowiedzą o kompetencjach Wojewody i zasadach funkcjonowania. Nie zabraknie ciekawostek o osobach, które pracowały i mieszkały w tym miejscu. Zwiedzający dowiedzą się także jak wyglądało otoczenie tej części Warszawy przed II wojną światową.
Dostępne dla zwiedzających będą m.in. sale konferencyjne połączone wielkim tarasem, w których odbywają się spotkania Wojewody z przedstawicielami samorządów i mediów. Sale te pełniły niegdyś funkcję sali balowych, w których rezydował książę Drucki-Lubecki, ówczesny minister finansów.
Pałac Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, obecna siedziba Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego oraz Prezydenta m.st Warszawy, powstał w latach 1823-1825 z gruntownie przebudowanego barokowego pałacu Potockich. Projektantem był znakomity architekt włoski Antonio Corazzi, który nadał mu cechy dojrzałego klasycyzmu. Przeznaczony był na siedzibę Ministerstwa Skarbu, noszącego w okresie Królestwa Polskiego nazwę Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Architekt wyposażył główny korpus gmachu w wielki portyk koryncki. Skrzydła boczne otrzymały od strony dziedzińca niewielkie portyki jońskie, zaś od ulicy zostały zakończone monumentalnymi jońskimi kolumnami. Pałac otrzymał również staranną dekorację rzeźbiarską.
Pałac połączony jest z sąsiadującym Pałacem Ministrów Skarbu, który powstał w latach 1825-1830 w wyniku gruntownej przebudowy barokowego pałacu Ogińskich dokonanej przez Antonia Corazziego. Przeznaczony był na siedzibę ówczesnego ministra skarbu, księcia Ksawerego Druckiego-Lubeckiego. Corrazzi nadał budowli charakter renesansowy, kształtując ją na wzór wilii włoskiej okresu odrodzenia. W latach 1919-1921 budynek został starannie odrestaurowany przez Mariana Lulewicza na potrzeby Ministerstwa Skarbu. Po wojnie odbudowano go w latach 1950-1954 pod kierunkiem Piotra Biegańskiego wraz z sąsiednim pałacem Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu.