Mazowiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie

W uroczystościach pogrzebowych wzięli udział m. in.  Poseł na Sejm RP, Antoni Macierewicz, delegacje władz Gminy Czerwin oraz reprezentacja Wojska Polskiego.

Dobrosława Ciborska, ps. „Sława”, „Barkas” od 1939 r. żołnierz ZWZ-AK, Placówka Czerwin „Czary”, Ośrodek Wąsewo „Wronki”, Obwód Ostrów Mazowiecka „Opocznik”, Podokręg „Wschód”, Obszar Warszawski, łączniczka, instruktorka szkolenia sanitarnego. Od stycznia 1940 r. do czerwca 1943 r. nauczała na poziomie średnim w tajnym nauczaniu - kryptonim „Golesin”, które miało początek w jej domu rodzinnym w Czambrowinie, Gmina Czerwin. Od 1942 r. mieszkała na stałe w Warszawie przy ul. Grójeckiej 41 i Chmielnej 27. Pracowała w Ośrodku Sztuki Ludowej przy ul. Barskiej. W czasie okupacji ukończyła na tajnych kompletach drugą klasę liceum i dwa lata filologii polskiej. 13 czerwca 1940 r. ukończyła liceum humanistyczne, uzyskując świadectwo dojrzałości w Warszawie. Wzięła czynny udział w Powstaniu Warszawskim na Ochocie,. m.in. jako sanitariuszka w ataku na pocztę przy Placu Narutowicza. 9 sierpnia 1944 r. dostała się do niewoli, przeżyła gehennę w obozie przejściowym na tzw. Zieleniaku (róg ul. Grójeckiej i ul. Opaczewskiej). Szczęśliwie uratowana z obozu w Pruszkowie. Do domu rodzinnego w Czambrowinie wróciła na stałe wraz z mężem w 1953 r.

Od 19 września 2000 r. była związana ze Szkołą Podstawową im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Czerwinie. Podczas spotkań z młodzieżą zachęcała do troski o Ojczyznę. Osoba wielkiego serca i ducha, obdarzona niesamowitą pamięcią, posiadająca szacunek do przeszłości, kochająca swoją Ojczyznę, ludzi i przyrodę, z radością wędrowała po górach. Jej ulubione kwiaty to frezje. Wielki autorytet w środowisku, a dla młodzieży szkolnej - wzór patriotyzmu.