Mazowiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie

Inauguracją pierwszego dnia obchodów była uroczystość odsłonięcia tablicy poświęconej pomocy Ormian w 1920 r., która umiejscowiona została przy ul. Matarewicza 148. Następnie uczestnicy obchodów, wśród których byli m. in.: przedstawiciele parlamentu, władz państwowych i samorządowych oraz służb mundurowych zebrali się na uroczystym Apelu Poległych przy krzyżu upamiętniającym śmierć ks. Ignacego Skorupki.

Drugi dzień ossowskich obchodów rozpoczął się modlitwą przy krzyżu upamiętniającym bohaterskiego ks. Skorupkę. Następnie uczestnicy uroczystości przeszli pod pomnik ks. Ignacego Skorupki, znajdujący się przy szkole w Ossowie, przy którym Wojewoda Mazowiecki złożył wieniec w imieniu Premiera Matusza Morawieckiego.

Kolejnym punktem było odsłonięcie popiersi śp. Ks. Romana Indrzejczyka oraz śp. Arkadiusza Protasiuka na Polanie Dębów Pamięci.

Głównym punktem obchodów była uroczysta msza św. w Kaplicy na Cmentarzu Poległych celebrowana przez Ordynariusza Diecezji Warszawsko-Praskiej ks. Biskupa Romualda Kamińskiego. Zakończył ją Apel Poległych i złożenie wieńców na Cmentarzu Bohaterów 1920 r.

W imieniu Premiera RP Wojewoda Mazowiecki Zdzisław Sipiera odczytał list skierowany do uczestników obchodów i złożył wieniec w miejscu upamiętnienia.

- Bitwa Warszawska to świadectwo triumfu polskiego oręża i wielkie zwycięstwo naszej narodowej jedności. W 1920 roku wobec sowieckiej nawały  Polacy stanęli do obrony swojego Państwa i swojej chrześcijańskiej tożsamości - napisał w liście Premier Mateusz Morawiecki.

Po zakończeniu ceremonii upamiętniających nastąpiła część edukacyjno-historyczna przygotowana z udziałem środowisk rekonstruktorskich. Uczestnicy obchodów mogli wówczas obejrzeć widowisko plenerowe odtwarzające potyczki pamiętnej bitwy, która zatrzymała pochód Armii Czerwonej na Europę.

Bitwa Warszawska, która rozegrała się na przedpolach stolicy między 13 a 25 sierpnia 1920 r. określana jest mianem „Cudu nad Wisłą”. Zwycięstwo wojsk polskich, dowodzonych przez marszałka Józefa Piłsudskiego, zdecydowało wówczas nie tylko o zachowaniu niepodległości Rzeczpospolitej, ale udaremniło również rozprzestrzenianie się rewolucji komunistycznej na Europę.

Ks. Ignacy Skorupka był księdzem katolickim, kapelanem Wojska Polskiego. Na własną prośbę mianowany został kapelanem lotnym I batalionu 236. pułku piechoty Armii Ochotniczej, który został ostatecznie włączony do 36. pułku piechoty Legii Akademickiej. 14 sierpnia 1920 r. ks. Ignacy Skorupka zginął od postrzału kulą ekrazytową w głowę podczas bitwy toczącej się pod Ossowem. Jego śmierć stała się jednym z symboli Bitwy Warszawskiej.