Rozliczanie pozwoleń na przywóz/wywóz
Uwaga Przedsiębiorcy!
ROZPORZĄDZENIEM WYKONAWCZYM KOMISJI (UE) 2016/481 z dnia 1 kwietnia 2016 r. uchylającym rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, konieczność przedstawiania karty kontrolnej T5 została zniesiona.
Tym samym przedsiębiorca zobowiązany jest do przedkładania w KOWR dokumentów poświadczających wyprowadzenie towarów poza obszar celny Unii Europejskiej pozyskanych w trybie artykułów 334 i 335 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny.
Dla powyższych dokumentów stosowane są zasady i terminy tożsame z terminami odnoszącymi się do karty T5.
Pozwolenia na przywóz i wywóz zobowiązują i uprawniają przedsiębiorcę do dokonania przywozu lub wywozu określonych ilości produktów w terminie ważności pozwolenia.
Przedsiębiorca zobowiązany jest zwrócić potwierdzone (odsaldowane) przez własciwe organy celne pozwolenie do KOWR w następującym terminie:
- w przypadku wywozu – 180 dni kalendarzowych od wygaśnięcia pozwolenia,
- w przypadku przywozu – 60 dni kalendarzowych od wygaśnięcia pozwolenia,
- w przypadku przywozu w ramach kontyngentów - 45 dni kalendarzowych od wygaśnięcia pozwolenia.
W przypadku zwrotu pozwolenia po upływie tego terminu następuje całkowity lub częściowy przepadek zabezpieczenia.
Zwrot zabezpieczenia następuje w przypadku terminowego zwrotu pozwolenia, przy czym:
w przypadku wykorzystania pozwolenia (zgłoszenia do procedury celnej dopuszczenia do swobodnego obrotu lub do procedury celnej wywozu) w 95-100% ilości objętej pozwoleniem zabezpieczenie zwracane jest w całości.
w przypadku wykorzystania pozwolenia poniżej 95% ilości objętej pozwoleniem zabezpieczenie zwracane jest proporcjonalnie do różnicy między 95% ilości objętej pozwoleniem a ilością faktycznie wykorzystaną,
w przypadku wykorzystania pozwolenia poniżej 5% ilości objętej pozwoleniem przepadkowi ulega całość zabezpieczenia.
Jeżeli ze względu na problemy techniczne niemożliwe jest dotrzymanie terminów przewidzianych w akapicie pierwszym i drugim art. 14 Rozporządzenia Wykonawczego Komisji (UE) 2016/1239 z dnia 18 maja 2016 r., organ wydający pozwolenie może – na wniosek tytularnego posiadacza i na podstawie przedstawionego przez niego dowodu – przedłużyć te okresy, w razie konieczności w trybie ex post, do maksymalnie 730 dni kalendarzowych, z uwzględnieniem art. 23 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014., mówiącego o sytuacjach w których zabezpieczenie ulega przepadkowi.
Jeżeli dowód, o którym mowa w akapicie pierwszym art. 23 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014, polega na złożeniu wykorzystanego lub wygasłego pozwolenia na przywóz lub wywóz, lub przedstawieniu dowodu, że produkty opuściły obszar celny Unii, kwota zabezpieczenia, która ma podlegać przepadkowi wynosi 15 %, jeżeli dowód ten zostanie złożony po terminie, o którym mowa w akapicie pierwszym, ale najpóźniej w 730 dniu kalendarzowym po upływie daty ważności pozwolenia. Po upływie 730 dni kalendarzowych pozostała kwota zabezpieczenia ulega przepadkowi w całości.
Kwota zabezpieczenia ulegająca przepadkowi jest zaokrąglana do pierwszej niższej kwoty wyrażonej w pełnym euro lub stosowanej walucie krajowej.
Zwolnienie zabezpieczenia pozwolenia na wywóz uzależnione jest ponadto od dotrzymania przez przedsiębiorcę terminu 150 dni (od daty przyjęcia zgłoszenia wywozowego) na wyprowadzenie towaru objętego pozwoleniem z obszaru celnego UE. W przypadku przekroczenia tego terminu zwalniane zabezpieczenie ulega 10% redukcji oraz dodatkowo pomniejszeniu o 5% za każdy dzień przekroczenia terminu.
Jeśli kwota zabezpieczenia podlegającego przepadkowi wynosi do 100 euro łącznie dla danego pozwolenia, KOWR zwalnia całe zabezpieczenie.
Dla pozwoleń, dla których zabezpieczenie skutecznie złożono od dnia 4 września 2014 r. należy stosować zasady określone w przepisach rozporządzenia Komisji (UE) nr 907/2014.