Jednym z działań Ministerstwa jest dbanie o to, aby instytucje podlegające Ministrowi Kultury i  Dziedzictwa Narodowego były nośnikiem i wizytówką wartości, za które jest odpowiedzialny. W 2020 roku Minister zwrócił się do tych instytucji w piśmie okólnym przekazując zestaw wskazówek co do oczekiwanego sposobu zagospodarowania przestrzeni powszechnie dostępnej i widocznej, na którą może mieć wpływ ich działalność, w tym co do formy komunikowania treści zewnętrznym odbiorcom.

W swych zaleceniach Minister przypomina podstawowe źródła norm prawnych, które trzeba mieć na względzie będąc gospodarzem danej przestrzeni. Są to:  ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60 z późn. zm.), miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego albo uchwały w przedmiocie ustalenia zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, ich gabarytów, standardów jakościowych oraz rodzajów materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane (na podstawie ustawy z dnia 23 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, Dz. U. z 2003 r., Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), a także uchwały w sprawie utworzenia parku kulturowego (na podstawie ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie i opiece nad zabytkami, Dz. U. Nr 162, poz. 1568 z późn. zm.), ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. 2019 poz. 1696). Zwraca także uwagę na konieczność weryfikacji zgodności z przepisami działań podmiotów zewnętrznym, którym zlecane są usługi na rzecz danej instytucji.

Zaleca się także nawiązanie kontaktu z samorządem lokalnym, szczególnie z komórkami organizacyjnymi zajmującymi się architekturą, urbanistyką, estetyką miasta, zielenią miejską lub zarządcami innych terenów publicznych, architektami miejskimi, plastykami miejskimi, etc.), które mogą być pomocne w wyszukaniu i zinterpretowaniu stosownych przepisów, a także mogą służyć wypracowanymi poradnikami, wzornikami i katalogami dobrych praktyk.

W swoich wskazówkach Minister zwraca również uwagę na stosowanie w kształtowaniu przestrzeni rozwiązań opartych na przyrodzie (usługach ekosystemowych), np. wprowadzanie roślin do otoczenia, szczególnie drzew, a także w formie zielonych konstrukcji (zielone dachy, zielone ściany, podpory z pnączami etc.), zamiana nawierzchni betonowej (nieprzepuszczalnej) na trawiastą (lub inną przepuszczalną pokrytą roślinnością), zakładanie ogrodów deszczowych itp. Rozwiązania te przyczyniają się do łagodzenia skutków zmian klimatu, co przynosi korzyści dla eksploatacji budynków (obniżenie poziomu nagrzewania się elewacji, pochłanianie hałasu, zmniejszenie kosztów poboru energii i wody), a także dla otoczenia (np. obniżenie temperatury i zapewnienie zacienienia w czasie upałów, zwiększenie retencji wody, które dodatkowo również obniża temperaturę, łagodzenie skutków zalań i podtopień po nawalnych opadach, oczyszczanie powietrza i przewietrzanie miasta, zwiększenie różnorodności biologicznej. Ponadto rozwiązania oparte na przyrodzie zwiększają atrakcyjność wizualną przestrzeni publicznej i zapewniają komfort przebywania w niej oraz pozytywnie wpływają na obniżenie stresu u ludzi. Taka przyjazna przestrzeń niewątpliwie jest czynnikiem przyciągającym użytkowników.

Jako narzędzie pomocnicze dla instytucji MKDNiS, zostały sformułowane bardziej precyzyjne wytyczne ułatwiające interpretację w jaki sposób należy kształtować przestrzeń z poszanowaniem estetyki otoczenia, wartości architektonicznych, urbanistycznych, historycznych itp., w formie dokumentu pn. Wytyczne kształtowania przestrzeni publicznej wokół obiektów użytkowanych przez jednostki podległe lub nadzorowane przez MKIDN, lub spółki z udziałem skarbu państwa, w których MKIDN wykonuje prawa z akcji lub udziałów. Materiał ten oraz opisane powyżej zalecenia ogólne, mogą być zastosowane przez inne podmioty będące gospodarzami przestrzeni publicznej.