Polska w Norwegii

Wniosek możesz złożyć we właściwym terytorialnie urzędzie konsularnym RP.

Uwaga: w przypadku zamiaru zawarcia małżeństwa w państwie trzecim (innym niż Norwegia) skorzystaj z możliwości wydobycia za pośrednictwem konsula (a nie wydania przez konsula) zaświadczenia z polskiego urzędu stanu cywilnego. Może też uzyskać takie zaświadczenie z urzędu norweskiego - jeśli masz norweski stały numer pesonalny. Zaświadczenia wystawionego przez konsula nie można legalizować, ani też opatrzeć klauzulą Apostille, a tym samym może ono nie zostać uznane w państwie trzecim.

Natomiast zaświadczenie wystawione przez kierownika urzędu stanu cywilnego może być zalegalizowane lub opatrzone klauzulą Apostille. Z tego względu, aby uniknąć problemów z uznaniem dokumentu w państwie trzecim, w którym ma zostać zawarty związek małżeński, najlepiej uzyskać zaświadczenie wystawione przez kierownika urzędu stanu cywilnego (a nie przez konsula),a następnie opatrzyć je polską klauzulą Apostille lub zalegalizować (w MSZ RP). 

Konsul nie pośredniczy w uzyskaniu Apostille.

Tak, dokumenty musisz złożyć osobiście.

Na wizytę umów się za pomocą systemu e-konsulat.

Prosimy o punktualne przyjście na wizytę, zgodnie z zarezerwowaną godziną spotkania.

Uwaga: W przypadku zamiaru zawarcia małżeństwa w państwie trzecim (innym niż Norwegia) należy skorzystać z możliwości wydobycia (a nie wydania przez konsula) zaświadczenia z polskiego urzędu stanu cywilnego lub uzyskać takie zaświadczenie z urzędu norweskiego (w przypadku osób posiadających norweski stały numer pesonalny). W Norwegii to zaświadczenie nazywa się 'en attest for å inngå ekteskap i utlandet', w skrócie ekteskapsattest. Link do informacji na ten temat: https://www.skatteetaten.no/person/folkeregister/ekteskap/ekteskap/i-utlandet/

1. ważny polski paszport lub dowód osobisty (do wglądu),
2. wniosek o wydanie zaświadczenia,
3. zapewnienie o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa,
4. dokument potwierdzający stan cywilny przyszłego małżonka. W Norwegii dokumentem tym może być Utskrift av registrerte opplysninger i Folkeregisteret lub jego angielskojęzyczna wersja: Printout of information registered in the Norwegian Population Register albo wypis wydany ze Skatteetaten /bekreftelse på registrerte opplusninger/ - Detaljer om historikk for sivilstand. W przypadku dokumentów obcojęzycznych - wraz z tłumaczeniem dokonanym przez tłumacza przysięgłego lub konsula oraz legalizacją, o ile nic innego nie wynika z odrębnych przepisów.

Ważne: realizacja sprawy przez Konsula może się wydłużyć w sytuacji, kiedy w Rejestrze Stanu Cywilnego nie ma odwzorowania danego aktu i konieczne będzie uprzednie zlecenie jego migracji.

Pamiętaj: W przypadku zamiaru zawarcia małżeństwa w państwie trzecim (innym niż Norwegia) należy skorzystać z możliwości wydobycia (a nie wydania przez konsula) zaświadczenia z polskiego urzędu stanu cywilnego lub uzyskać takie zaświadczenie z urzędu norweskiego (w przypadku osób posiadających norweski stały numer pesonalny). W Norwegii to zaświadczenie nazywa się 'en attest for å inngå ekteskap i utlandet', w skrócie ekteskapsattest. Link do informacji na ten temat: https://www.skatteetaten.no/person/folkeregister/ekteskap/ekteskap/i-utlandet/

Zaświadczenia wystawionego przez konsula nie można legalizować, ani też opatrzeć klauzulą Apostille, co może być niezbędne do uznania dokumentu w państwie trzecim.

Zaświadczenie wydane przez kierownika urzędu stanu cywilnego można legalizować lub opatrywać klauzulą Aportille (w MSZ RP), dlatego lepiej jest skorzystać z tej możliwości. Konsul nie pośredniczy w uzyskaniu Apostille.

Opłata jest zgodna z poz. 7.04 Tabeli Opłat konsularnych. Od 1 stycznia 2024 roku wynosi ona 563 NOK.

Konsul niezwłocznie przekaże Twój wniosek do wskazanego przez Ciebie kierownika urzędu stanu cywilnego.

Zaświadczenie odbierzesz osobiście albo może zostać wysłane pocztą.
Pamiętaj: Zaświadczenie stwierdzające, że zgodnie z prawem polskim można zawrzeć małżeństwo jest ważne sześć miesięcy od daty jego wystawienia. 

Czy mogę otrzymać od konsula zaświadczenie, że zgodnie z prawem polskim możemy zawrzeć związek małżeński w innym państwie niż Norwegia?

Zaświadczenia wystawione przez konsula nie mogą być legalizowane, ani też opatrzone klauzulą Apostille. Legalizacja lub klauzula Apostille poświadcza, że dany dokument pochodzi z właściwego urzędu, potwierdza autentyczność podpisu urzędnika i pieczęci urzędu wydającego dokument. Z tego względu, aby uniknąć wszelkich problemów z uznaniem dokumentu w państwie trzecim (innym niż Norwegia), w którym ma zostać zawarty związek małżeński, najbezpieczniej gdy zaświadczenie zostanie wystawione przez kierownika urzędu stanu cywilnego (a nie przez konsula) i opatrzone polską klauzulą Apostille lub zalegalizowane, gdyż zaświadczenie wystawione przez kierownika urzędu stanu cywilnego może być przedmiotem legalizacji lub opatrzenia polską klauzulą Apostille. Z tego względu należy skorzystać z możliwości wydobycia zaświadczenia z polskiego urzędu stanu cywilnego (a nie wydania przez konsula) lub uzyskać takie zaświadczenie z urzędu norweskiego (w przypadku osób posiadających norweski stały numer pesonalny). Pamiętaj! Konsul nie pośredniczy w uzyskaniu Apostille.

Czy przyszły małżonek musi być obecny w czasie wizyty związanej ze złożeniem wniosku o wydanie zaświadczenia, że zgodnie z prawem polskim możemy zawrzeć związek małżeński?

Nie ma takiej potrzeby, ale treść dokumentu potwierdzającego  stan cywilny przyszłego małżonka nie powinna budzić wątpliwości i pozwalać na uzupełnienie wszystkich danych, które powinny się znaleźć na zaświadczeniu, że zgodnie z prawem polskim możecie zawrzeć związek małżeński. Dokument powinien np. pozwalać zidentyfikować płeć przyszłego małżonka.

Czy konsul wyda mi zaświadczenie, że zgodnie z prawem polskim mogę zawrzeć związek małżeński na potrzeby małżeństwa jednopłciowego, zawieranego zgodnie z prawem norweskim?
Nie, ponieważ takie zaświadczenie zawiera dane na temat przyszłego współmałżonka, a w obowiązującym stanie prawnym polski ustawodawca nie przewiduje możliwości zawierania lub uznawania związków jednopłciowych zawieranych za granicą.