Polska w Norwegii

Wniosek możesz złożyć we właściwym terytorialnie urzędzie konsularnym RP.

Tak, dokumenty musisz złożyć osobiście.

Na wizytę umów się za pomocą systemu e-konsulat.

Prosimy o punktualne przyjście na wizytę, zgodnie z zarezerwowaną godziną spotkania.

1. ważny polski paszport lub dowód osobisty (do wglądu),
2. wniosek o wydanie zaświadczenia,
3. zapewnienie o nieistnieniu okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa,
4. dokument potwierdzający stan cywilny przyszłego małżonka. W Norwegii dokumentem tym może być Utskrift av registrerte opplysninger i Folkeregisteret lub jego angielskojęzyczna wersja: Printout of information registered in the Norwegian Population Register lub wypis wydany ze Skatteetaten /bekreftelse på registrerte opplusninger/ - Detaljer om historikk for sivilstand. W przypadku dokumentów wystawionych w innych państwach niż Norwegia - wraz z tłumaczeniem dokonanym przez tłumacza przysięgłego lub konsula oraz legalizacją lub klauzulą Apostille, o ile nic innego nie wynika z odrębnych przepisów.

Pamiętaj!

Realizacja sprawy przez Konsula może się wydłużyć w sytuacji, kiedy w Rejestrze Stanu Cywilnego nie ma odwzorowania danego aktu i konieczne będzie uprzednie zlecenie jego migracji.

Pamiętaj: Konsul RP w Oslo wydaje zaświadczenia, że zgodnie z prawem polskim można zawrzeć małżeństwo jedynie na potrzeby zawarcia małżeństwa w Norwegii. Wynika to z faktu, że zaświadczenia wystawiane przez konsula nie mogą być legalizowane, ani też opatrzone klauzulą Apostille, co może być wymagane do uznania dokumentu w państwie trzecim (innym niż Norwegia). W celu uzyskania zaświadczenia na potrzeby zawarcia zwiazku małżeńskiego w kraju innym niż Norwegia prosimy o zapoznanie się z informacjami dotycącymi uzyskania (wydobycia) tego dokumentu z Polski.

Opłata jest zgodna z poz. 7.03 Tabeli Opłat Konsularnych. Od 1 stycznia 2024 roku wynosi ona 563 NOK.

Konsul wydaje zaświadczenie bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie czternastu dni od dnia złożenia wniosku.

Osobiście. Możemy też przesłać dokument na wskazany przez Ciebie adres w Norwegii, jeżeli pokryjesz koszt przesyłki listem poleconym - 210 NOK.

Pamiętaj: Zaświadczenie stwierdzające, że zgodnie z prawem polskim można zawrzeć małżeństwo jest ważne sześć miesięcy od daty jego wystawienia.

Odmowa wydania zaświadczenia następuje w drodze pisemnego zawiadomienia o odmowie dokonania czynności.

Po otrzymaniu zawiadomienia od konsula masz 14 dni od doręczenia zawiadomienia na wystąpienie do sądu właściwego dla urzędu stanu cywilnego właściwego dla miasta stołecznego Warszawy o rozstrzygnięcie, czy wskazane przyczyny odmowy uzasadniają odmowę dokonania czynności.

Czy mogę otrzymać od konsula zaświadczenie, że zgodnie z prawem polskim możemy zawrzeć związek małżeński w innym państwie niż Norwegia?

Zaświadczenia wystawione przez konsula nie mogą być legalizowane, ani też opatrzone klauzulą Apostille. Legalizacja lub klauzula Apostille poświadcza, że dany dokument pochodzi z właściwego urzędu, potwierdza autentyczność podpisu urzędnika i pieczęci urzędu wydającego dokument. Z tego względu, aby uniknąć wszelkich problemów z uznaniem dokumentu w państwie trzecim (innym niż Norwegia), w którym ma zostać zawarty związek małżeński, najbezpieczniej gdy zaświadczenie zostanie wystawione przez kierownika urzędu stanu cywilnego (a nie przez konsula) i opatrzone polską klauzulą Apostille, gdyż zaświadczenie wystawione przez kierownika urzędu stanu cywilnego może być przedmiotem legalizacji lub opatrzenia polską klauzulą Apostille. Z tego względu należy skorzystać z możliwości wydobycia (a nie wydania przez konsula) zaświadczenia z polskiego urzędu stanu cywilnego lub uzyskać takie zaświadczenie z urzędu norweskiego (w przypadku osób posiadających norweski stały numer pesonalny). Pamiętaj! Konsul nie pośredniczy w uzyskaniu Apostille.

Czy przyszły małżonek musi być obecny w czasie wizyty związanej ze złożeniem wniosku o wydanie zaświadczenia, że zgodnie z prawem polskim możemy zawrzeć związek małżeński?

Nie ma takiej potrzeby, ale treść dokumentu potwierdzającego stan cywilny przyszłego małżonka nie powinna budzić wątpliwości i pozwalać na uzupełnienie wszystkich danych, które powinny się znaleźć na zaświadczeniu, że zgodnie z prawem polskim możecie zawrzeć związek małżeński. Dokument powinien np. pozwalać zidentyfikować płeć przyszłego małżonka.

Jaka jest różnica pomiędzy zaświadczeniem, że zgodnie z prawem polskim mogę zawrzeć związek małżeński, a zaświadczeniem o stanie cywilnym?

Zaświadczenie, że zgodnie z prawem polskim można zawrzeć małżeństwo wskazuje (imiennie) osobę wnioskującą o jego wydanie oraz zawiera dane przyszłego współmałżonka. Osoba wnioskująca o wydanie takiego zaświadczenia składa zapewnienie o braku przeszkód małżeńskich – nie tylko o fakcie niepozostawania w związku małżeńskim, ale także o braku bliskiego pokrewieństwa, które wykluczałoby zawarcie związku, braku informacji o chorobach uniemożliwiających zawarcie małżeństwa itp.. Zakres dowodowy zaświadczenia o stanie cywilnym jest węższy: dotyczy tylko osoby wnioskującej i okoliczności niepozostawania (lub pozostawania) przez nią w związku małżeńskim.

Czy konsul wyda mi zaświadczenie, że zgodnie z prawem polskim mogę zawrzeć związek małżeński na potrzeby małżeństwa jednopłciowego, zawieranego zgodnie z prawem norweskim?

Nie, ponieważ takie zaświadczenie zawiera dane na temat przyszłego współmałżonka, a w obowiązującym stanie prawnym polski ustawodawca nie przewiduje możliwości zawierania lub uznawania związków jednopłciowych zawieranych za granicą.