Zajęcia z Seniorem +

W działaniach resortu przywiązywana jest duża waga do stworzenia osobom starszym warunków do aktywnego i satysfakcjonującego życia po zakończeniu aktywności zawodowej, tak by nie czuły się wykluczone. Dzięki środkom z programu „Senior+” rozbudowywana jest sieć placówek, w których osoby starsze znajdują dedykowaną dla siebie ofertę zajęć edukacyjnych, sportowych, kulturalnych, obejmujących także aktywizację społeczną, rehabilitację i usługi socjalne.

Od 2018 roku rząd przeznacza rocznie na realizację programu Senior + rekordową kwotę 80 mln złotych, to o 50 mln zł więcej niż w 2015 r. na starcie programu.

Dzięki temu udało się tylko w zeszłym roku wybudować 260 nowych domów i klubów Senior+. To oznacza, że w ciągu jednego roku (2018 r.) podwoiła się liczba placówek powstałych w ciągu wcześniejszych trzech lat (240 placówek w latach 2015-2017)

To nie koniec dobrych wiadomości. W edycji 2019 przyznano dofinansowanie na kolejne

342 nowe placówki, a 442 istniejących klubów i domów Senior+ otrzyma dofinansowanie na codzienna działalność.

Aktywnie na emeryturze

Innym działaniem resortu wspierającym aktywność osób starszych jest Rządowy Program na rzecz Aktywności Społecznej Osób Starszych na lata 2014-2020 (ASOS). To program dla osób 60+, które kończąc aktywność zawodową pozostają w dobrej kondycji psychofizycznej.  Mają potencjał, kwalifikacje, życiowe doświadczenie i czas wolny, który można i należy zagospodarować, dzięki tworzeniu odpowiedniej oferty aktywności społecznej.

Dzięki dofinansowaniu z programu ASOS  osoby starsze mogą korzystać z  różnego rodzaju zajęć edukacyjnych, artystycznych, sportowych, warsztatów. Uczestniczą w życiu lokalnej społeczności.

Co roku na ten cel przeznaczanych jest 40 mln zł.  Organizacje pozarządowe i inne podmioty uprawnione działające na rzecz osób starszych mogły ubiegać się o dofinansowanie od 20 do 200 tysięcy.

W latach 2016-2018 dofinansowanych zostało w ten sposób ponad 1 100 projektów, z których skorzystało blisko 450 tys. osób starszych, w tym prawie 30 tys. osób niepełnosprawnych.

 W tym roku dofinansowanie w ramach ASOS otrzymało 300 projektów na łączną kwotę 37,8 mln zł. 

Wsparcie dla niesamodzielnych

Odpowiedzią na wyzwania, jakie stawiają przed Polską zachodzące procesy demograficzne, jest nowy, uruchomiony w zeszłym roku, program „Opieka 75+”. Dzięki programowi seniorzy z małych gmin, do 60 tys. mieszkańców, mogą skorzystać z usług opiekuńczych, w tym specjalistycznych usług opiekuńczych, których bardzo często byli po prostu pozbawieni.

Realizacja tych usług jest zadaniem własnym gminy o charakterze obowiązkowym i finansowanym ze środków budżetu gminy. Dzięki programowi Opieka 75+ gmina może jednak otrzymać dotację celową w wysokości do 50% kosztów realizacji usług.

Program skierowany jest do osób starszych w wieku 75 lat i więcej, a od 2019 roku również do osób starszych pozostających w rodzinach.

W edycji 2018 do programu przystąpiło 394 gmin, które usługami objęły łącznie 2,8 tys. osób. W tym roku deklarację przystąpienia do programu Opieka 75+ zgłosiło 427 gmin z usługami dla ok. 3,7 tys. osób.

Godna jesień życia

Od 1 marca tego roku ruszył program Mama 4+, czyli rodzicielskie świadczenie uzupełniające. Nowymi przepisami objęte zostały osoby, które, skupiając się na opiece nad kilkorgiem dzieci, zrezygnowały z pracy zarobkowej, a dziś żyją na granicy ubóstwa i  nie mając prawa do świadczeń nawet na minimalnym poziomie.

Świadczenie wypłacane jest z budżetu państwa w wysokości minimalnej emerytury 1100 zł dla mam, ale także w niektórych przypadkach ojców, którzy wychowali przynajmniej 4 dzieci.

Do końca maja z ZUS i KRUS przyznano 47,8 tys. świadczeń Mama4+

Na program „w budżecie państwa na 2019 rok zabezpieczonych zostało 801 mln złotych.

Wzrost rent i emerytur

Rząd szczególną uwagę przywiązuje do wzrostu minimalnych rent i emerytur, co wpisuje się w politykę społeczną zmierzającą do poprawy sytuacji grup najuboższych.

Od 2016 roku minimalna emerytura i renta wzrosły w sumie o jedną czwartą (z 882,56 zł do 1100 zł w 2019 r).

Z każdą kolejną waloryzacją rent i emerytów rząd stara się wspomóc seniorów podnosząc ich świadczenia. Tegoroczna waloryzacja została przeprowadzona z zastosowaniem zmodyfikowanych zasad przy wskaźniku 102,86%. Minimalne świadczenie wzrosły do 1100 zł (w przypadku najniższej emerytury, renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renty rodzinnej i renty socjalnej) oraz do 825 zł (w przypadku najniższej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy). Dodatkowo wprowadzono minimalną, gwarantowaną podwyżką świadczenia na poziomie 70 zł.

Dodatkowe świadczenia

Ważnym wsparciem dla seniorów jest Emerytura+. W maju wypłacone zostało jednorazowe świadczenia pieniężnego dla wszystkich emerytów i rencistów, bez względu na wysokość pobieranego świadczenia, w kwocie najniższej emerytury1100 zł brutto.

Emerytura+ to szczególnie ważne wsparcie dla tych osób starszych, którzy pobierają niskie świadczenia emerytalno-rentowe, także te znacznie poniżej emerytury czy renty minimalnej.

W sumie jednorazowe świadczenie pieniężne trafiło do ponad 9,8 mln osób, w tym ok. 6,96 mln emerytów i 2,62 mln rencistów.

Koszt wypłaty świadczeń to kwota 10,8 mld złotych

Wolność wyboru

Rząd wyszedł naprzeciw oczekiwaniom polskiego społeczeństwa, które w znacznej większości, jak pokazywały badania, nie zgadzało się na podniesienie wieku emerytalnego wprowadzonego przez poprzednią ekipę rządzącą.

Od 1 października 2017 roku został przywrócony wiek emerytalny 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. Ustawa przywróciła wolność wyboru. Określa jedynie minimalny wiek emerytalny, w którym można skorzystać z prawa do emerytury. Decyzję o przejściu na emeryturę, czy pozostaniu na rynku pracy, każdy powinien podjąć sam, biorąc pod uwagę np. oczekiwania co do  otrzymywanych w przyszłości świadczeń emerytalnych, oceną stanu zdrowia, indywidualną pozycją na rynku pracy.

Z prawa do emerytury w przywróconym wieku emerytalnym skorzystały także osoby, które dotąd były pozbawione pracy, nie mające prawa do wypracowanej już emerytury i pobierające inne świadczenia np. emeryturę częściową, zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne (ponad 52%). Zmiana wydłużająca wiek emerytalny w 2012 r. nie uwzględniała sytuacji zdrowotnej oraz zawodowej osób starszych. Osoby te zostały skazane na znaczące wydłużenie okresu oczekiwania na emeryturę, nie mając perspektywy lub możliwości dalszej pracy.