Pod pojęciem dialogu społecznego rozumiemy całokształt wzajemnych relacji pomiędzy związkami zawodowymi i organizacjami pracodawców (dwustronne) oraz organami państwowymi, jak rząd i jego agendy, samorząd lokalny i inne instytucje państwowe (wielostronne).

Może mieć charakter instytucjonalny (sformalizowany) lub pozainstytucjonalny. Sformalizowany prowadzony przez specjalnie powołane do tego celu instytucje, rady czy komisje, działające na podstawie aktów prawnych lub przyjętych porozumień, natomiast pozainstytucjonalny realizowany może być poprzez zawieranie układów zbiorowych pracy oraz konsultacje i opiniowanie, będące realizacją uprawnień organizacji partnerów społecznych wynikających z ustawodawstwa ich dotyczącego.

Stosując kryterium zasięgu oddziaływania, możemy wyróżnić dialog międzynarodowy, krajowy, regionalny, branżowy i zakładowy. 

Nadrzędną zasadą, jaka obowiązuje w dialogu społecznym, jest to, że każda ze stron jest równoprawna, a dialog musi być prowadzony w dobrej wierze, zmierzając w kierunku zawarcia porozumienia lub kompromisu. Podstawowe formy dialogu społecznego natomiast to: negocjacje, konsultacje, opiniowanie czy informowanie.

Wszystkie wymienione zagadnienia znajdują odzwierciedlenie na stronie https://www.gov.pl/web/dialog, gdzie zostały obszernie wyjaśnione w sposób przejrzysty i czytelny. Materiał wzbogacony jest również zbiorem faktograficznym, relacjami z przebiegu posiedzeń, które mają wpływ na kształtowanie się polityk publicznych państwa. Ponadto każdy zainteresowany może na bieżąco śledzić zapowiedzi najbardziej istotnych wydarzeń, na aktualizowanym systematycznie kalendarium.