Światowy Dzień Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Pracy – obchodzony również jako Dzień Pamięci Ofiar Wypadków przy Pracy i Chorób Zawodowych – stanowi okazję do refleksji oraz rozważań nad koniecznymi kierunkami działań dla poprawy bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia pracowników, a w konsekwencji – dla ograniczenia zagrożeń powodujących wypadki przy pracy i choroby związane z warunkami pracy.

Wybór tegorocznego hasła Dnia Bezpieczeństwa podkreśla rosnące znaczenie zagadnień bezpieczeństwa i zdrowia w efektywnym działaniu przedsiębiorstw. Przyjęta przez Międzynarodową Organizację Pracy (MOP) w 1998 r. Deklaracja dotycząca fundamentalnych zasad i praw w pracy zawiera katalog uznanych przez społeczność międzynarodową podstawowych praw pracowników. Do zdefiniowanych w niej czterech obszarów fundamentalnych praw przysługujących człowiekowi w świecie pracy, takich jak: wolność zrzeszania się i prawo do rokowań zbiorowych, zakaz wszystkich form pracy przymusowej i obowiązkowej, skuteczna likwidacja pracy dzieci, likwidacja dyskryminacji w dziedzinie zatrudnienia i wykonywania zawodu, w czerwcu 2022 r. dołączono bezpieczne i higieniczne środowisko pracy. W konsekwencji Konwencja dotycząca bezpieczeństwa i zdrowia w pracy (nr 155) oraz uzupełniająca ją Konwencja dotycząca struktur promujących bezpieczeństwo i higienę pracy (nr 187) zostały uznane za konwencje fundamentalne.

Każdego roku do obchodów Dnia Bezpieczeństwa włączają się organizacje, stowarzyszenia i przedsiębiorstwa, organizując z tej okazji własne aktywności. W tym roku odbyło się już i odbywa wiele wydarzeń, do których należą m.in. konferencje, konkursy czy wystawy plakatów, promujących bezpieczne i higieniczne środowisko pracy. Tematyce tegorocznego Dnia Bezpieczeństwa poświęcona była również uroczysta sesja Rady Ochrony Pracy przy Sejmie RP, w dniu 27 kwietnia br., połączona z konferencją dla przedstawicieli organizacji zajmujących się m.in. zagadnieniami bezpieczeństwa i zdrowia w pracy.

Obchody tegorocznego Dnia bezpieczeństwa powinny być dla przedstawicieli świata pracy – władz, organów kontroli, pracodawców i przedstawicieli pracowników – okazją do zastanowienia się nad przekazem konwencji oraz przeanalizowania, w jakim stopniu zawarte w nich zapisy są realizowane, przestrzegane i promowane – zarówno na poziomie krajowym, jak i na poziomie przedsiębiorstw.