Istotą przywrócenia wieku emerytalnego jest również zapewnienie ubezpieczonemu możliwości pracy do osiągnięcia wieku emerytalnego. Regulacje ustawy określającej minimalny wiek emerytalny zapewniają jednakowy 4-letni okres ochronny dla wszystkich pracowników, co oznacza, że osoby, które skończą wiek 60/65 lat, począwszy od października 2017 r., nadal będą z niego korzystać, co jest lub może być kolejną zachętą do kontynuowania zatrudnienia.

Przejście na emeryturę jest prawem, a nie obowiązkiem

Decyzja o skorzystaniu z prawa do emerytury w wieku wskazanym w ustawie obowiązującej od 1 października 2017 r., czy też o kontynuowaniu pracy zawodowej, przesuwając w czasie swoje przejście na emeryturę w dużej mierze determinowana będzie indywidualną sytuacją ubezpieczonego. Dotyczy to m.in. jego stanu zdrowia, sytuacji i pozycji na rynku pracy, planów dotyczących długości odpoczynku po zakończeniu aktywności zawodowej, jak również określonych oczekiwań dotyczących wysokości otrzymywanych w przyszłości świadczeń emerytalnych.

Dłuższa praca = wyższa emerytura

Już obecnie 17% ubezpieczonych podejmuje decyzję o późniejszym skorzystaniu z prawa do emerytury niż w obowiązującym (podwyższonym) wieku emerytalnym. Obecny algorytm obliczania świadczenia premiuje dłuższe pozostawanie w zatrudnieniu. Im dłużej pracujemy tym kapitał na koncie i subkoncie ubezpieczonego jest wyższy, a średnia dalsza długość życia niższa, co w konsekwencji daje wyższą emeryturę.

Efektem opóźnienia przejścia na emeryturę o rok jest o ok. 8% wyższe świadczenie. Jest to jeden z największych przyrostów na świecie. Powołani w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych doradcy emerytalni oraz dostępny kalkulator emerytalny umożliwią na bieżąco wyliczenie emerytury i podjęcie decyzji o okresie przedłużenia aktywności zawodowej, po osiągnięciu wieku emerytalnego.

Monitoring systemu emerytalnego

Zakład Ubezpieczeń Społecznych ma zabezpieczone środki na wypłaty wszystkich świadczeń.

Obecnie jest dużo za wcześnie na formułowanie wniosków, że przywrócenie wieku emerytalnego do poziomu 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn odbije się negatywnie na rynku pracy i na finansach publicznych. Od czasu rozpatrywania ustawy obniżającej wiek emerytalny przez Sejm RP i Radę Ministrów nie zmieniły się bowiem warunki, jak i nie wystąpiły nowe okoliczności, które byłyby podstawą do wysnuwania takich stwierdzeń.

Rada Ministrów będzie dokonywać, co trzy lata, przeglądu funkcjonowania systemu emerytalnego.