Do jakich osób ma zastosowanie ustawa?

Ustawa ma zastosowanie do pracowników, pracowników tymczasowych, a także innych osób fizycznych, które wykonują pracę na podstawie umów prawa cywilnego – świadczących odpłatną pracę u przedsiębiorcy wykonującego zarobkową działalność handlową. 

Jak należy rozumieć „handel” oraz  „wykonywanie czynności związanych z handlem”?

W rozumieniu ustawy „handel” to proces sprzedaży polegający na wymianie towaru lub wyrobu na środki pieniężne, natomiast „wykonywanie czynności związanych z handlem” oznacza wykonywanie w placówce handlowej czynności bezpośrednio związanych z handlem przez pracownika lub zatrudnionego, a także wykonywanie w takiej placówce przez pracownika lub zatrudnionego czynności związanych z magazynowaniem towarów lub ich inwentaryzacją.

Jakie czynności należy traktować jako bezpośrednio związane z handlem (art. 3 pkt 3 ustawy)?

Za czynności bezpośrednio związane z handlem można by uznać czynności wykonywane w placówce handlowej, niezbędne do zawarcia transakcji sprzedaży (w szczególności przyjmowanie i realizację zamówień, ekspozycję towaru, brakowanie, usuwanie produktów wadliwych lub przeterminowanych, pakowanie) oraz jej realizacji (np. gdy faktyczne wydanie towaru następuje w terminie późniejszym niż transakcja), a także wszelkie czynności związane z przygotowaniem placówki handlowej do handlu (np. przygotowanie kas, rozdział gotówki, odprawy pracowników), jak również czynności związane z zakończeniem handlu w danym dniu i zamknięciem placówki (np. przeliczenie i rozliczenie utargu, sprawdzenie zabezpieczeń, włączenie alarmu).

Do czynności bezpośrednio związanych z handlem, nie można zaliczyć np:

• ochrony obiektu,
• sprzątania obiektu przez ekipę sprzątającą,
• prac konserwatorskich i serwisowych związanych z obsługą sprzętu,

Za obejście ustawy należałoby uznać powierzanie powyższych czynności w ramach dodatkowych obowiązków pracownikom lub zatrudnionym wykonującym w placówce handlowej od poniedziałku do soboty handel lub inne czynności związane z handlem.

Jak należy rozumieć pojęcie „placówka handlowa”? Czy centrum handlowe/galeria handlowa prowadzące wielobranżowy handel detaliczny (około 150 lokali,  w tym kilka gastronomicznych) jest placówką handlową, która objęta jest zakazem handlu, czy też do zakazu mają zastosować się placówki handlowe znajdujące się w centrum/galerii rozumiane w ustawie jako sklep, stoisko?

Jak należy rozumieć przepis dotyczący wyłączenia zakazu handlu „w placówkach handlowych, w których przeważającą działalnością jest działalność gastronomiczna”? Czy należy brać pod uwagę przeważającą działalność gastronomiczną konkretnego lokalu/stoiska, czy przeważającą działalność gastronomiczną centrum/galerii, w którym to stoisko się znajduje?

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ww. ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. przez placówkę handlową należy rozumieć obiekt, w którym jest prowadzony handel oraz są wykonywane czynności związane z handlem, w szczególności: sklep, stoisko, stragan, hurtownię, skład węgla, skład materiałów budowlanych, dom towarowy, dom wysyłkowy, biuro zbytu – jeżeli w takiej placówce praca jest wykonywana przez pracowników lub zatrudnionych. Oznacza to, że centrum handlowe/galeria handlowa nie są w dosłownym znaczeniu placówką handlową w rozumieniu ww. ustawy, lecz miejscem gdzie zlokalizowane są poszczególne pojedyncze placówki handlowe oraz usługowe. Do takich właśnie placówek handlowych, umiejscowionych w budynku centrum handlowego/galerii handlowej zastosowanie znajdują przepisy ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni.

W związku z powyższym, placówki handlowe korzystające z wyłączenia określonego w art. 6 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, tj. takie, w których przeważającą działalność stanowi działalność gastronomiczna, mogą funkcjonować w niedziele i święta, pomimo zakazu obejmującego niektóre inne placówki handlowe zlokalizowane w centrum handlowym/galerii handlowej.

W art. 3 pkt 1 ustawy „placówkę handlową” zdefiniowano jako „obiekt, w którym jest prowadzony handel oraz są wykonywane czynności związane z handlem”. Czy oznacza to, że aby dany obiekt został uznany za placówkę handlową muszą być w nim prowadzone łącznie handel i inne czynności związane z handlem?

W placówce handlowej nie muszą być łącznie prowadzone handel i czynności związane z handlem. W przypadku tego samego przedsiębiorcy wykonywanie czynności związanych z magazynowaniem towarów lub ich inwentaryzacją, nie musi występować w tym samym miejscu, w którym są wykonywane czynności bezpośrednio związane z handlem. Od organizacji pracy, jaką przyjął dany przedsiębiorca, a także od posiadanych przez niego warunków lokalowych może bowiem zależeć, czy prowadzona przez niego działalność handlowa będzie skupiona w jednym, czy też w kilku obiektach. Nie wydaje się słuszne przyjęcie, że odmienna od punktu prowadzenia sprzedaży lokalizacja powierzchni magazynowej, a także przypisanie tej powierzchni do kilku sklepów, powoduje automatycznie niepodleganie pracy tamże wykonywanej zakazom wynikającym z art. 5 ustawy. Przyjęcie innej interpretacji umożliwiłoby omijanie tego przepisu poprzez taką organizację placówek handlowych, aby część ich funkcji, niezwiązanych bezpośrednio z prowadzeniem sprzedaży, została wydzielona lokalowo.

Jakie dni są objęte zakazem handlu oraz wykonywania czynności związanych z handlem, a także zakazem powierzania pracownikowi lub zatrudnionemu wykonywania pracy w handlu oraz wykonywania czynności związanych z handlem w placówkach handlowych?

Zakaz obejmuje niedziele i święta, przez które rozumie się dni wymienione w art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (Dz.U. z 2020 r. poz. 1920).

Oznacza to zakaz pracy w handlu oraz wykonywania czynności związanych z handlem przez pracownika lub zatrudnionego w okresie 24 kolejnych godzin przypadających odpowiednio między godziną 24⁰⁰ w sobotę a godziną 24⁰⁰ w niedzielę, i między godziną 24⁰⁰ w dniu bezpośrednio poprzedzającym święto a godziną 24⁰⁰ w święto.

W niedziele i święta, a także w dniu 24 grudnia i w sobotę bezpośrednio poprzedzającą pierwszy dzień Wielkiej Nocy zakazane jest także powierzanie wykonywania pracy w handlu lub wykonywania czynności związanych z handlem w placówkach handlowych nieodpłatnie.

Czy przewidziano wyjątki od zakazu handlu oraz wykonywania czynności związanych z handlem, a także zakazu powierzania pracownikowi lub zatrudnionemu wykonywania pracy w handlu oraz wykonywania czynności związanych z handlem w placówkach handlowych?

Tak, art. 6 ustawy zawiera katalog wyłączeń, zgodnie z którym zakaz nie obowiązuje:

1) na stacjach paliw płynnych;

2) w placówkach handlowych, w których przeważająca działalność polega na handlu kwiatami;

3) w aptekach i punktach aptecznych;

4) w zakładach leczniczych dla zwierząt;

5) w placówkach handlowych, w których przeważająca działalność polega na handlu pamiątkami lub dewocjonaliami;

6) w placówkach handlowych, w których przeważająca działalność polega na handlu prasą, biletami komunikacji miejskiej, wyrobami tytoniowymi, kuponami gier losowych i zakładów wzajemnych;

7) w placówkach pocztowych w rozumieniu art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz.U. z 2020 r. poz. 1041 i 2320), w których przeważająca działalność polega na świadczeniu usług pocztowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 tej ustawy;

8) w placówkach handlowych w obiektach infrastruktury krytycznej, o której mowa w ustawie z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz.U. z 2020 r. poz. 1856 oraz z 2021 r. poz. 159);

9) w placówkach handlowych w zakładach hotelarskich;

10) w placówkach handlowych w zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, sportu, oświaty, turystyki i wypoczynku;

11) w placówkach handlowych organizowanych wyłącznie na potrzeby festynów, jarmarków i innych imprez okolicznościowych, tematycznych lub sportowo-rekreacyjnych, także gdy są one zlokalizowane w halach targowych;

12) w placówkach handlowych w zakładach leczniczych podmiotów leczniczych i innych placówkach służby zdrowia przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych;

13) w placówkach handlowych na dworcach w rozumieniu ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. z 2021 r. poz. 1371 i 2445), w portach i przystaniach morskich w rozumieniu ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz.U. z 2021 r. poz. 491 i 1873) oraz w portach i przystaniach w rozumieniu ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz.U. z 2020 r. poz. 1863 oraz z 2021 r. poz. 2490) - w zakresie związanym z bezpośrednią obsługą podróżnych;

14) w przypadku sprzedaży ryb w gospodarstwach rybackich, ze statku rybackiego i w placówkach handlowych zajmujących się wyłącznie odbiorem produktów rybnych;

15) w placówkach handlowych w portach lotniczych w rozumieniu ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz.U. z 2020 r. poz. 1970, ze zm.);

16) w strefach wolnocłowych;

17) w środkach transportu, na statkach, a także na morskich statkach handlowych, statkach powietrznych, platformach wiertniczych i innych morskich budowlach hydrotechnicznych;

18) na terenie jednostek penitencjarnych;

19) w placówkach handlowych na terenie jednostek wojskowych;

20) w sklepach internetowych i na platformach internetowych;

21) w przypadku handlu towarami z automatów;

22) w przypadku rolniczego handlu detalicznego w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z 2020 r. poz. 2021);

23) w hurtowniach farmaceutycznych;

24) w okresie od dnia 1 czerwca do dnia 30 września każdego roku kalendarzowego - w placówkach handlowych prowadzących handel wyłącznie maszynami rolniczymi, częściami zamiennymi do tych maszyn, materiałami eksploatacyjnymi do maszyn rolniczych, materiałami używanymi w trakcie bieżącej pracy maszyn rolniczych lub narzędziami do wymiany części zamiennych w maszynach rolniczych;

25) w przypadku handlu kwiatami, wiązankami, wieńcami i zniczami przy cmentarzach;

26) w zakładach pogrzebowych;

27) w placówkach handlowych, w których handel jest prowadzony przez przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną wyłącznie osobiście, we własnym imieniu i na własny rachunek;

Przedsiębiorca ten może korzystać z nieodpłatnej pomocy małżonka, dzieci własnych, dzieci małżonka, dzieci przysposobionych, rodziców, macochy, ojczyma, rodzeństwa, wnuków, dziadków. Wymienione osoby nie mogą być pracownikami lub zatrudnionymi w placówce handlowej u przedsiębiorcy, który korzysta z ich nieodpłatnej pomocy.

28) w piekarniach, cukierniach i lodziarniach, w których przeważająca działalność polega na handlu wyrobami piekarniczymi i cukierniczymi;

29) w placówkach handlowych, w których przeważającą działalnością jest działalność gastronomiczna;

30) na terenie rolno-spożywczych rynków hurtowych prowadzonych przez spółki prawa handlowego, których przeważająca działalność polega na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami na użytek handlu hurtowego artykułami rolno-spożywczymi;

31) w placówkach handlowych prowadzonych przez podmioty nabywające towary na terenie rolno-spożywczych rynków hurtowych, o których mowa w pkt 30, w zakresie czynności związanych z handlem oraz powierzania pracownikowi lub zatrudnionemu wykonywania tych czynności;

32) w placówkach handlowych, w których jest prowadzony wyłącznie skup produktów pochodzenia rolniczego, w szczególności zboża, rzepaku, rzepiku, buraków cukrowych, roślin białkowych, innych upraw polowych, owoców, warzyw, mleka surowego lub runa leśnego.

Przeważająca działalność, o której mowa w ust. 1 pkt 2, 5–7, 28 i 29, oznacza rodzaj przeważającej działalności wskazany we wniosku o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, o którym mowa w ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 955 i 1641), jeżeli działalność ta jest wykonywana w danej placówce handlowej i stanowi co najmniej 40% miesięcznego przychodu ze sprzedaży detalicznej w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1293 oraz z 2021 r. poz. 2349). W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 30, zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio.

Placówki handlowe, korzystające z wyłączeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 5–7 i 28–30, są obowiązane do prowadzenia ewidencji miesięcznego przychodu ze sprzedaży, z podziałem na przychód z działalności określonej w ust. 1 pkt 2, 5–7 i 28–30 oraz przychód z pozostałej działalności.

W rozporządzeniu z dnia 28 stycznia 2022 r. w sprawie ewidencji miesięcznego przychodu ze sprzedaży (Dz. U. z 2022 r. poz. 229) Minister Finansów określił sposób prowadzenia ww. ewidencji, wzór tej ewidencji oraz szczegółową treść wpisów w tej ewidencji.

W toku postępowania kontrolnego inspektor pracy ma prawo żądania przedłożenia ww. ewidencji.

Czy zakaz handlu oraz wykonywania czynności związanych z handlem, a także zakaz powierzania pracownikowi lub zatrudnionemu wykonywania pracy w handlu oraz wykonywania czynności związanych z handlem w placówkach handlowych obejmuje wszystkie niedziele w roku? Jeżeli nie, ile jest w roku niedziel handlowych i jak są wyznaczane?

Zakaz nie obejmuje wszystkich niedziel w roku. Niedzielami handlowymi są:

1) kolejne dwie niedziele poprzedzające pierwszy dzień Bożego Narodzenia;

2) niedziela bezpośrednio poprzedzająca pierwszy dzień Wielkiej Nocy;

3) ostatnia niedziela przypadającą w styczniu, kwietniu, czerwcu i sierpniu.

Jeżeli jednak w ostatnią niedzielę przypadającą w styczniu, kwietniu, czerwcu lub sierpniu przypada święto, wówczas zakaz handlu obowiązuje.

Czy obowiązują ograniczenia w handlu w Wigilię i w Wielką Sobotę?

Tak, w dniu 24 grudnia i w sobotę bezpośrednio poprzedzającą pierwszy dzień Wielkiej Nocy w placówkach handlowych handel oraz wykonywanie czynności związanych z handlem, a także powierzanie pracownikowi lub zatrudnionemu wykonywania pracy w handlu oraz wykonywania czynności związanych z handlem są zakazane po godzinie 14⁰⁰. Zasada ta ma zastosowanie także w przypadku gdy Wigilia przypada w niedzielę.

Jednocześnie pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w związku ze zmniejszeniem wymiaru jego czasu pracy z powodu wykonywania pracy w dniu 24 grudnia lub w sobotę bezpośrednio poprzedzającą pierwszy dzień Wielkiej Nocy do godziny 14⁰⁰.

Jak zidentyfikować „przeważającą działalność”, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 5-7, 28, 29, 30 ustawy?

Wyłączenia wskazane w tym pytaniu obejmują kryterium przeważającej działalności. Zgodnie z ustawą „przeważająca działalność”, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 5-7, 28, 29, oznacza rodzaj przeważającej działalności wskazany we wniosku o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, o którym mowa w ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, jeżeli działalność ta jest wykonywana w danej placówce handlowej i stanowi co najmniej 40% miesięcznego przychodu ze sprzedaży detalicznej w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 30, zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio.

Placówki handlowe, korzystające z wyłączeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 5–7 i 28–30, są obowiązane do prowadzenia ewidencji miesięcznego przychodu ze sprzedaży, z podziałem na przychód z działalności określonej w ust. 1 pkt 2, 5–7 i 28–30 oraz przychód z pozostałej działalności.

W rozporządzeniu z dnia 28 stycznia 2022 r. w sprawie ewidencji miesięcznego przychodu ze sprzedaży (Dz. U. z 2022 r. poz. 229) Minister Finansów określił sposób prowadzenia ww. ewidencji, wzór tej ewidencji oraz szczegółową treść wpisów w tej ewidencji.

W toku postępowania kontrolnego inspektor pracy ma prawo żądania przedłożenia ww. ewidencji.

Czy placówka handlowa może skorzystać z kilku wyłączeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 5–7 i 28–30 ustawy jednocześnie czy wyłącznie z jednego? Czy może wykazać co najmniej 40% miesięcznego przychodu ze sprzedaży detalicznej łącznie ze wszystkich rodzajów działalności wskazanych w tych punktach, czy też tylko z jednego z nich?

Zgodnie z art. 6 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy przeważająca działalność, o której mowa w art. 6 ust.1 pkt 2, 5–7, 28 i 29, oznacza rodzaj przeważającej działalności wskazany we wniosku o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, o którym mowa w ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, jeżeli działalność ta jest wykonywana w danej placówce handlowej i stanowi co najmniej 40% miesięcznego przychodu ze sprzedaży detalicznej w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej.

Zatem, aby uznać daną działalność za przeważającą musi ona spełnić łącznie następujące warunki:

•          zostać wpisana do odpowiedniego rejestru jako przeważająca,

•          być wykonywana w danej placówce handlowej,

•          stanowić co najmniej 40% miesięcznego przychodu ze sprzedaży detalicznej.

Podkreślenia wymaga, że zgodnie z ustawą z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz ustawą z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji  o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy, odpowiednio w KRS i CEIDG wskazuje się jeden przedmiot przeważającej działalności. Zatem nie ma możliwości, by pierwszy z ww. warunków uznania danej działalności za przeważającą został spełniony w odniesieniu do dwóch rodzajów działalności.

W związku z powyższym należy przyjąć, że tylko jedna działalność prowadzona w danej placówce handlowej może zostać uznana za działalność przeważającą. 

Czy przedsiębiorcy grozi jakaś sankcja za nieprowadzenie ewidencji miesięcznego przychodu ze sprzedaży, jeżeli w związku z korzystaniem z określonych wyłączeń jest zobowiązany do jej prowadzenia?

Tak, w przypadku nieprowadzenia ewidencji miesięcznego przychodu placówki albo prowadzenia tej ewidencji w sposób niezgodny z przepisami podmiot zobowiązany podlega karze grzywny od 1000 do 100 000 zł.

Jakie przesłanki należy uznać za decydujące dla uznania, że przedsiębiorca będący osobą fizyczną prowadzi handel we własnym imieniu i na własny rachunek? Czy dopuszczalny będzie handel przez jednego ze wspólników spółki cywilnej lub franczyzobiorcę?

Objęcie wyłączeniem z art. 6 ust. 1 pkt 27 ustawy wspólników spółki cywilnej będzie możliwe, przy założeniu, że osoby te będą prowadzić handel osobiście, bez pomocy pracowników lub zatrudnionych. Jednocześnie, ponieważ wspólnik spółki cywilnej nie jest ani pracownikiem ani zatrudnionym, kwestia ta pozostaje poza zakresem kompetencji PIP.

Franczyzobiorca zgodnie z przeważającą opinią działa we własnym imieniu i na własny rachunek, a łącząca go umowa franczyzy z franczyzodawcą jest jedynie formą prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem jeżeli franczyzobiorca zatrudniający pracowników lub zatrudnionych, chce otworzyć swój sklep w niedzielę lub święto, to jest to możliwe pod warunkiem prowadzenia przez niego handlu wyłącznie osobiście.

Czy wyłączenie spod zakazu placówek handlowych, w których handel jest prowadzony przez przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną wyłącznie osobiście, we własnym imieniu i na własny rachunek obejmuje tylko takie przypadki, w których przedsiębiorca stale prowadzi handel wyłącznie osobiście czy też dotyczy także sytuacji, w których – co do zasady – handel realizowany jest przez pracowników lub zatrudnionych, a jedynie w dni objęte zakazem przez przedsiębiorcę?

Wyłączeniem z art. 6 ust. 1 pkt 27 ustawy są objęci przedsiębiorcy będący osobą fizyczną, którzy w niedziele i święta nie korzystają z pracy pracowników lub zatrudnionych i w te dni wyłącznie osobiście prowadzą handel. W pozostałe dni – nieobjęte zakazem handlu – handel może być realizowany przez pracowników lub zatrudnionych.

Czy wspólnik spółki jawnej będący właścicielem sklepu może pracować w nim w niedziele objęte zakazem handlu? 

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni, zakaz handlu oraz wykonywania czynności związanych z handlem w placówkach handlowych w niedziele i święta, a także zakaz powierzania pracownikom w takie dni wykonywania pracy oraz wykonywania czynności związanych z handlem w takich placówkach – nie obowiązuje w placówkach handlowych, w których handel jest prowadzony przez przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną wyłącznie osobiście, we własnym imieniu i na własny rachunek.

W przypadku spółki jawnej status przedsiębiorcy posiada spółka, a jej wspólnik działa na rachunek spółki.

Czy przedsiębiorca będący osobą fizyczną prowadzący handel osobiście we własnym imieniu i na własny rachunek, którego zakaz handlu nie obowiązuje, może w niedziele i święta korzystać z pomocy członków rodziny?    

Tak, ustawa przewiduje możliwość korzystania z nieodpłatnej pomocy małżonka, dzieci własnych, dzieci małżonka, dzieci przysposobionych, rodziców, macochy, ojczyma, rodzeństwa, wnuków, dziadków. Osoby te nie mogą jednak być pracownikami lub zatrudnionymi w placówce handlowej u przedsiębiorcy, który korzysta z ich nieodpłatnej pomocy.

Jakie sankcje grożą przedsiębiorcy za naruszenie zakazu powierzenia wykonywania pracy w handlu lub wykonywania czynności związanych z handlem pracownikowi lub zatrudnionemu?          

Takie działania stanowią wykroczenie z art. 10 ustawy zagrożone karą grzywny od 1000 zł do 100.000 zł.

Czy w związku z wejściem w życie ustawy w placówce handlowej  obowiązuje definicja wykonywania pracy w niedziele i święta z ustawy czy też z Kodeksu pracy? Jeżeli obowiązuje definicja z ustawy, to czy pracodawca ma obowiązek zmienić regulamin pracy określający granice niedzieli i święta?          

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o wykonywaniu pracy w handlu oraz wykonywaniu czynności związanych z handlem w niedziele i święta w placówkach handlowych – należy przez to rozumieć wykonywanie takiej pracy lub takich czynności przez pracownika lub zatrudnionego w okresie 24 kolejnych godzin przypadających odpowiednio między godziną 24.00 w sobotę a godziną 24.00 w niedzielę i między godziną 24.00 w dniu bezpośrednio poprzedzającym święto a godziną 24.00 w święto. Przepis ten nie upoważnia pracodawcy do modyfikowania tego okresu i wyznaczania innych godzin rozpoczęcia i zakończenia niedzieli i święta.

Ustawa o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni dokonuje także zmian w Kodeksie pracy w zakresie unormowań dotyczących pracy w niedziele i święta. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 151⁹ § 2 Kodeksu pracy za pracę w niedziele i święto, w przypadkach, o których mowa w art. 151¹⁰ uważa się pracę wykonywaną między godziną 6.00 w tym dniu a godziną 6.00 w następnym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina. Zatem unormowanie to odnosić się będzie wyłącznie do tych prac, które zostały wymienione w art. 151¹⁰ Kp a przepis ten nie dotyczy placówek handlowych. Stosownie do dodanego art. 151^9b Kp ograniczenia w wykonywaniu pracy w placówkach handlowych w niedziele i święta oraz w dniu 24 grudnia i w sobotę bezpośrednio poprzedzającą pierwszy dzień Wielkiej Nocy określają  przepisy ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz niektóre inne dni.

W świetle powyższego pracodawca nie ma obowiązku zmiany regulaminu pracy w tym zakresie.