Szanowni Państwo,

w Dniu Pracownika Socjalnego, który na trwale wpisał się w kalendarz ważnych wydarzeń w obszarze pomocy społecznej, w tym szczególnym roku 100 – lecia Odzyskania Niepodległości oraz Jubileuszu 100-lecia Polskiej Polityki Społecznej, przyjmijcie Państwo podziękowania za Waszą trudną, odpowiedzialną, profesjonalną, ale przede wszystkim wymagającą ofiarności i zaangażowania pracę.

Pomoc społeczna pełniła i pełni funkcję przysłowiowej „ostatniej deski ratunku”, do niej bowiem trafiają ci wszyscy, którzy wyczerpali inne możliwości bądź instrumenty polityki społecznej. Ale jest to również „instytucja”, która oprócz skutecznej pomocy wskazuje drogi wyjścia z trudnej sytuacji.

Pracownik socjalny jest zawsze na pierwszej linii. Nie tylko rozwiązuje problemy lokalne, ale również przeciwdziała lub przynajmniej ogranicza zjawiska niepożądane. Jest głównym realizatorem celów pomocy społecznej, od którego wiele się wymaga. Od pracownika socjalnego, jego kwalifikacji, zaangażowania, stosunku do drugiego człowieka zależy bowiem los wielu osób i rodzin. Wybraliście Państwo piękny zawód chociaż wiem, że w codziennej pracy macie wiele trudnych chwil -  zwątpienia, bezradności czy też zniechęcenia. Myślę jednak, że więcej jest tych, które przynoszą radość i satysfakcję.

Tą drogą chciałabym podziękować za bardzo dobre współdziałanie przy realizacji wspólnych zadań, za otwartość, życzliwość i wrażliwość na problemy potrzebujących pomocy. Jest to szczególnie cenne, gdyż w przeciwnym razie trudno pokonywać przeszkody i mierzyć się
z trudnościami.

Dziękując jeszcze raz za Państwa pracę w dniu Waszego Święta, chciałabym jednocześnie życzyć Wam dużo zdrowia i zadowolenia w życiu osobistym oraz satysfakcji z wykonywanej pracy.

Z wyrazami szacunku,

Elżbieta Rafalska