Dofinansowanie zostało zwiększone z 18,5 tys. zł. To pierwszy wzrost od 2008 r.

Osoby niepełnosprawne są jedną z grup społecznych znajdujących się w centrum zainteresowania polityki społecznej. Istnieje wiele instrumentów wspierających tę grupę. Jednym z nich są zakłady aktywności zawodowej.  

Usługi na profesjonalnym poziomie

Przykładem prężnie działającej placówki jest ZAZ „Centralna Kuchnia”. Obecnie zatrudnia 69 pracowników niepełnosprawnych oraz 27 osób personelu obsługowo-rehabilitacyjnego. Realizuje zamówienia na imprezy okolicznościowe i cateringowe. Produkuje około 800 posiłków dziennie dla szkół i odbiorców indywidualnych na terenie miasta i powiatu stargardzkiego.

Ale nie tylko. Na terenie ZAZ „Centralna Kuchnia” funkcjonuje pralnia, która oferuje usługi z zakresu prania dywanów, tapicerki samochodowej oraz kompletów wypoczynkowych. Patrząc na potrzeby klientów, zakład otworzył także ekologiczną samochodową myjnię parową.

– Praca w zakładzie stanowi dla osób niepełnosprawnych nie tylko źródło utrzymania, lecz przede wszystkim sposób rehabilitacji i integracji ze społeczeństwem – mówi Anita Chruścińska z Zakładu Aktywności Zawodowej w Radziejowie, który zatrudnia około 60 osób o znacznym i umiarkowanym stopniu niepełnosprawności oraz około 12 pracowników obsługi. Zakład oferuje usługi hotelarsko-gastronomiczne, catering, sprzedaż artykułów spożywczych.
Ostatnie dane z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności potwierdzają pozytywny trend w zakresie sytuacji osób niepełnosprawnych na rynku pracy. W III kw. 2018 r. współczynnik aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym wynosił 30,2 proc. (wzrost o 0,3 pkt proc. do III kw. 2017) i tym samym osiągnął wartość dotychczas nienotowaną. Z kolei wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym również osiągnął rekordową wartość i wyniósł 28,2 proc. (wzrost o 0,7 pkt proc. do III kw. 2017. Stopa bezrobocia tych osób utrzymała się na poziomie z poprzedniego kwartału, kiedy spadła do wartości – 6,8 proc. (spadek o 1,2 pkt proc. do III kw. 2017 r).

Poczucie bezpieczeństwa i stabilizacja finansowa

– Od kilku lat pracuję jako grafik komputerowy. Projektujemy kartki świąteczne, kalendarze, broszury, plakaty i różne inne szaty graficzne do druku – mówi poruszająca się na wózku Brygida Pukownik. Podkreśla także, że praca ją mobilizuje. – I po prostu daje mi satysfakcję. Nie bez znaczenia jest możliwość dorobienia do mojej renty  – mówi.  
Świadomość niezależności jest ważna. – Praca daje mi poczucie bezpieczeństwa, stabilizacji, poczucie sensu życia. Z kolei codzienna rehabilitacja poprawia moje samopoczucie i stan zdrowia – mówi Ewa Kaczor Zakładu Aktywności Zawodowej w Łukowie.

Oprócz kwestii finansowych liczy się coś jeszcze. – Chodzę do pracy, aby być bliżej ludzi – mówi  Lucyna Bronecka z ZAZ w Łęcznej. Koleżanka, Wiesława Sentkiewicz dodaje: – Ze względu na chorobę, ważny jest dla mnie kontakt z ludźmi – dodatkowo praca pozwala na realizowanie jej kulinarnych pasji.

W 2017 r. w Polsce mieszkało 3 mln 116 tys. osób niepełnosprawnych powyżej 16. roku życia, z czego 50,6 proc. stanowiły kobiety. Liczba osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym według tzw. ekonomicznych grup wieku (18–59 dla kobiet i 18–64 dla mężczyzn) wynosiła 1,68 mln, co stanowiło 7,7 proc. ludności Polski w tym wieku.

Najliczniejszą grupę stanowią osoby z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności (46,5 proc.). Niepełnosprawność w stopniu lekkim orzeczono w 26,4 proc. przypadków, a w stopniu znacznym w 27,1 proc.

Miejsce na życie prywatne i pasje

– Po pracy idę ćwiczyć na rehabilitację, gram w tenisa i w bilard. Na zawodach zająłem drugie miejsce. Bardzo mi się tutaj podoba – mówi Waldemar Kryger, który od trzynastu lat pracuje w niszczarni.  Z kolei Michał, który od 5 lat pracuje w dziale ogrodniczym w Zakładzie Aktywności Zawodowej Ośrodka dla Osób Niepełnosprawnych Miłosierdzie Boże, często chodzi na basen i gra w piłkę. W aktywnościach towarzyszą mu koledzy z pracy.
Podobnie jest w wielu zakładach. –  Po pracy, bierzemy udział zawodach sportowych np. Turneju Otwartych Serc w Giżycku. Zawody obejmowały m.in. marszobieg zespołowy, strzelanie nocne z broni laserowej w goglach, pokonywanie wojskowego toru sprawnościowego, transport amunicji i konkurencja strażacka –opowiadają Jacek Sadło i Mariusz Szaniawski z Zakładu Aktywności Zawodowej w Łukowie

Osoby niepełnosprawne, które pracują, stają się samodzielne. – Od 15 lat pracuję w dziale księgowości, dzięki czemu jestem samodzielna. Osiem lat temu zrobiłam prawo jazdy i obecnie dojeżdżam samochodem do pracy przystosowanym do niepełnosprawności. Wynajmuje samodzielnie mieszkanie z narzeczonym – mówi Heince Justyna z Opola.  Dodaje także: – Pomimo niepełnosprawności i różnych obowiązków oraz barier wokoło radze sobie świetnie.