W wieku 91 lat, 31 stycznia, zmarł Władysław Gołąb – działacz społeczny, wieloletni prezes Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach. Msza św. została odprawiona w Podkowie Leśnej, miejscowości, z którą był związany, zaś pogrzeb odbył się na cmentarzu w Laskach. W uroczystościach w imieniu minister rodziny i polityki społecznej Marleny Maląg wziął udział Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych Paweł Wdówik, który odczytał list, skierowany przez minister Maląg.

Moralny testament

– Pozostawił po sobie również moralny testament dla nas wszystkich, zwłaszcza tych pełnosprawnych, mogących w pełni korzystać z życia. Przekazuje nam w nim, że skoro człowiek ociemniały może skutecznie pomagać i pochylać się nad bliźnimi, bariery upadają, a ludzie pełnosprawni są dodatkowo wezwani do zapewnieniu pełnej dostępności wszystkim członkom społeczeństwa. Wszyscy możemy pomóc w samorealizacji tym, którym potrzebne jest nasze wsparcie. Jeśli On mógł, to my nie mamy wymówek: każdy z nas powinien wyciągnąć pomocną dłoń – napisała w liście minister Marlena Maląg.

Podkreśliła w nim zasługi, jakie mec. Gołąb położył na polu wspierania osób niewidomych i słabowidzących. Znajdowali oni w Nim rzecznika, przyjaciela, współpracownika, nauczyciela i obrońcę. Jego dzieło życia i etos posłużą kolejnym pokoleniom wychowanków Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Niewidomych im. Róży Czackiej w Laskach.

Pierwszy niewidomy prawnik

Władysław Gołąb po wojnie skończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. W 1955 r. zdał egzamin adwokacki i uzyskał uprawnienia adwokata, jako pierwsza osoba niewidoma w Polsce. Praktykował m.in. jako radca prawny w Polskim Związku Niewidomych.

Tam Jego ścieżki skrzyżowały się z bł. Matką Różą Czacką. Od końca lat 50. współpracował z Towarzystwem Opieki nad Ociemniałymi w Laskach. W 1973 wszedł do zarządu, a w 1975 wybrano go na prezesa tej instytucji. W okresie jego prezesury nastąpił rozwój Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Niewidomych im. Róży Czackiej w Laskach, m.in. po 1990 powstały Szkoła Podstawowa Specjalna w Rabce-Zdroju, Dom Małego Niewidomego Dziecka w Warszawie, a także liczne obiekty w samych Laskach.

Przez wiele lat prowadził wykłady, seminaria i konferencje poświęcone w szczególności prawom osób niepełnosprawnych. Jest autorem licznych publikacji z tej dziedziny. W 1956 został działaczem Polskiego Związku Niewidomych, był m.in. członkiem prezydium zarządu głównego tej organizacji. Piastował także funkcję prezesa zarządu głównego Związku Ociemniałych Żołnierzy RP. W uznaniu zasług został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.