Raport międzynarodowych ekspertów z Oxfam wskazuje, że nasz kraj zajmuje dzisiaj pierwsze miejsce w świecie w wydatkach na walkę z nierównościami społecznymi. To nie wszystko. Jak wynika z najnowszych danych Eurostatu, ubóstwo wśród dzieci w Polsce jest nawet niższe niż w Niemczech czy Szwecji.

Indeks Kapitału Ludzkiego: 30. miejsce dla Polski

Okazuje się, że skuteczność realizowanych dzisiaj w Polsce programów społecznych i gospodarczych  doceniają nie tylko ich odbiorcy, ale też międzynarodowi eksperci i organizacje. Podczas trwającego w Indonezji dorocznego spotkania krajów-udziałowców Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Grupy Banku Światowego zaprezentowano pierwszy Indeks Kapitału Ludzkiego opracowany przez Bank Światowy.

Polska zajęła w nim wysokie 30. miejsce na 157 możliwych. Według indeksu w skali od 0 do 1, wynik Polski to 0,75. Dla porównania, zajmujący pierwsze miejsce Singapur miał wynik 0,88. Na drugiej i trzeciej pozycji uplasowały się kolejko Korea Południowa i Japonia.

Dla zobrazowania, wynik 0,5 oznacza, że przyszły potencjał rozwojowy kraju jest mniejszy o połowę od potencjalnego, a to na przestrzeni 50 lat przekłada się na znaczne straty gospodarcze.

Przedstawiciel Banku Światowego na Polskę i kraje bałtyckie Carlos Piñerúa ocenił, że „wynik Polski jest lepszy niż regionalna średnia”, a także „wyższy, niż wskazywałby na to dochód na mieszkańca”. – Nowo opublikowany Indeks potwierdza nasze dotychczasowe analizy, które pokazywały, że Polska osiągnęła w ostatnich latach sukces na polu rozwoju gospodarczego – powiedział Carlos Piñerúa.

Nie sprawdził się więc scenariusz przeciwników prowadzonej przez rząd Prawa i Sprawiedliwości polityki społecznej, która miała doprowadzić kraj do ruiny gospodarczej. Przeciwnie – międzynarodowi eksperci wskazują na sukces Polski na polu rozwoju gospodarczego.

Jesteśmy liderem w walce z nierównościami społecznymi

To nie koniec sukcesów. Raport międzynarodowych ekspertów z Oxfam (organizacja walcząca z głodem na świecie i pomagająca krajom rozwijającym się) wskazuje, że Polska zajmuje dzisiaj pierwsze miejsce w świecie w wydatkach na walkę z nierównościami społecznymi. Oznacza to, że żaden z pozostałych 156 uwzględnionych w rankingu krajów nie osiągnął takiego wyniku pod względem wydatków socjalnych.

Dobrze jako kraj wypadliśmy również w kategorii praw pracowniczych – tu zajęliśmy 33. miejsce. W ogólnym rankingu na 157 badanych państw Polska zajęła 20. miejsce.

Zagrożenie ubóstwem lub wykluczeniem społecznym wśród dzieci w Polsce niższe niż w Szwecji

Jak wynika z najnowszych danych Eurostatu, w 2017 r. w Polsce zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym było 17,9% dzieci. To spadek o 6 punktów procentowych w porównaniu z rokiem poprzednim.
Polska osiągnęła wynik lepszy niż np. Francja (23,3%), Belgia (22%) czy Szwecja (19,4%). Wypadliśmy też lepiej niż nasi zachodni sąsiedzi – w Niemczech zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym było 18% dzieci. Z kolei najniższy poziom zagrożenia ubóstwem lub wykluczeniem społecznym dzieci odnotowano w ubiegłym roku w Czechach – tam wskaźnik ten wynosił 14,2%. Dalej znalazły się Dania (14,5%) oraz Finlandia i Słowenia (po 15,1%). Najgorzej sytuacja wyglądała natomiast w Rumunii i Bułgarii (prawie 42%).

Z danych Eurostatu wynika również, że w ostatnich latach zagrożenie ubóstwem lub wykluczeniem społecznym wśród dzieci w Polsce spadało najszybciej spośród wszystkich krajów Unii Europejskiej. Jeszcze w 2008 r. problem ten dotyczył ok. 33% polskich dzieci, a więc w ciągu 9 lat odnotowano spadek analizowanego wskaźnika aż o 15 pkt. proc. Warto podkreślić, że w ujęciu bezwzględnym oznacza to, że liczba dzieci zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym w Polsce spadła z poziomu około 2,5 mln w 2008 roku do 1,2 mln w 2017 roku. Żaden inny kraj nie odnotował takiej poprawy - kolejnym w rankingu Rumunii i Łotwie udało się zmniejszyć odsetek dzieci zagrożonych o około 8-9 pkt. proc., w wielu krajach wskaźnik nie zmienił się w istotny sposób, a w niektórych nawet wzrósł.

Wskaźnik zagrożenia ubóstwem lub wykluczeniem społecznym liczony przez Eurostat to wskaźnik złożony łączący informacje z trzech podwskaźników: wskaźnika zagrożenia ubóstwem relatywnym po uwzględnieniu w dochodach transferów społecznych, wskaźnika pogłębionej deprywacji materialnej oraz wskaźnika bardzo niskiej intensywności pracy w gospodarstwie domowym. Osoby zlicza się w nim tylko raz, nawet jeśli są one dotknięte więcej niż jedną formą wykluczenia.