Umowa tworzy podstawy koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego obowiązujących w Polsce i w Turcji, ułatwiając nabywanie prawa do takich świadczeń jak: zasiłki chorobowe i macierzyńskie, zasiłki dla bezrobotnych, świadczenia rodzinne, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty rodzinne, świadczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, emerytury, zasiłki pogrzebowe.

Postanowienia Umowy m.in. umożliwiają:

• sumowanie okresów ubezpieczenia przebytych w Turcji, w celu ustalenia prawa do polskich świadczeń (i odwrotnie) oraz
• transfer świadczeń osobom, zamieszkałym na terytorium drugiej Strony Umowy.

Umowa ma znaczenia także dla polskich i tureckich przedsiębiorców. Szczególnie istotna jest możliwość delegowania pracowników, gdyż pozwala na ich wysyłanie z terytorium jednego państwa do wykonywania pracy na terytorium drugiego państwa, przy jednoczesnym pozostawieniu pracowników w systemie ubezpieczenia społecznego państwa delegującego.