Aktualizacja środków trwałych jest możliwa tylko wtedy, gdy odrębne przepisy przewidują taką możliwość. Odrębnym przepisem, do których odnosi się prawo bilansowe jest art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Wynika z niego, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić aktualizację wyceny środków trwałych w drodze rozporządzenia, pod warunkiem, że wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego przekroczy 10%. Aktualizacja zarządzona odrębnymi przepisami miała miejsce ostatnio w 1995 r. i była wynikiem wydanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych a także aktualizacji wyceny środków trwałych. Wobec braku rozporządzeń w sprawie aktualizacji środków trwałych (Minister Finansów od 1995 r. nie wydał nowego rozporządzenia w tej sprawie), jednostka nie może zaktualizować wartości posiadanego środka trwałego do jego wartości rynkowej.

Z kolei przemieszczenie wewnętrzne odzwierciedlać ma przekazanie obiektu zdatnego do używania lub zakończonego ulepszenia do eksploatacji i jego ujęcie na koncie „Środki trwałe” w razie wcześniejszego ujęcia tego obiektu lub ulepszenia na koncie „Środki trwałe w budowie”. Wykazuje się więc tu wartość początkową obiektów przyjętych do środków trwałych, które uprzednio znajdowały się w budowie, montażu lub podlegały ulepszeniu (przebudowie, rozbudowie, modernizacji, rekonstrukcji). Można tu także wykazać przekwalifikowanie obiektów z jednej grupy środków trwałych do innej, jeżeli wynika to np. ze zmiany klasyfikacji środków trwałych lub ujawnienia błędu.