Pracownicze plany kapitałowe (PPK) w Polsce - podstawy prawne funkcjonowania

Podstawowym aktem prawnym regulującym zasady tworzenia i działania pracowniczych planów kapitałowych w Polsce jest Ustawa o pracowniczych planach kapitałowych, która została uchwalona przez Sejm w dniu 4 października 2018 r.  i weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. 

Ustawa wskazuje  dobrowolność gromadzenia oszczędności w ramach programu. Każda osoba zatrudniona jest zapisywana do programu automatycznie, przy czym może zrezygnować z dokonywania wpłat do PPK na podstawie pisemnej deklaracji złożonej podmiotowi zatrudniającemu.

Wpłaty dokonywane do PPK są finansowane przez podmiot zatrudniający i uczestnika PPK z własnych środków:

• Wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający będzie wynosić 1,5% wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Podmiot zatrudniający może zadeklarować w umowie o zarządzanie PPK dokonywanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5%;
•  Wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika wynosi co do zasady 2% wynagrodzenia. Uczestnik może zadeklarować wpłatę dodatkową w wysokości do 2% wynagrodzenia.

Wsparcie dla uczestników PPK ze strony państwa:

•  jednorazowa wpłata powitalna: 250 zł dla każdego uczestnika PPK;
•  coroczne dopłaty roczne: 240 zł dla każdego uczestnika PPK.

Podmioty zatrudniające są zobowiązane do zawierania umów PPK w imieniu pracowników z instytucjami finansowymi, jak: fundusz inwestycyjny zarządzany przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych, fundusz emerytalny zarządzany przez Powszechne Towarzystwo Emerytalne albo pracownicze towarzystwo emerytalne, zakład ubezpieczeń oferujący ubezpieczenie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

Więcej informacji dotyczących PPK znajdziesz na stronie Oficjalnego Portalu Informacyjnego Pracowniczych Planów Kapitałowych.