Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy o rachunkowości dla uznania składników majątkowych jako aktywa jednostki, a w konsekwencji do ujęcia ich w księgach rachunkowych i wykazania w sprawozdaniu finansowym (bilansie) jednostki, powinny zostać spełnione warunki określone w tym przepisie. Zatem powinny być to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Ponadto art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości definiujący środki trwałe stanowi, iż zalicza się do nich rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Zalicza się do nich w szczególności nieruchomości - w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego. W świetle powyższych regulacji ustawowych ustanowione na rzecz danego podmiotu prawo wieczystego użytkowania gruntu powinno zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych tego podmiotu z jednoczesnym ujęciem wartości gruntu na koncie pozabilansowym i wykazaniem w informacji dodatkowej w pozycji II.1.4. Tym samym prawo wieczystego użytkowania wykazywane jest w odpowiednich pozycjach Informacji dodatkowej jako jeden ze składników środków trwałych m.in. w pozycji II.1.1.