W niniejszym artykule uogólniono standardowe metody rozwiązywania modeli z racjonalnymi oczekiwaniami na przypadek zmiennych w czasie, niestochastycznych parametrów, które podlegają cyklicznej zmienności. Podstawą do takiej specyfikacji modelu jest prosty, stylizowany model nowokeynesowski strefy euro przy połączeniu rotacji w Radzie Prezesów EBC (postanowienie Traktatu Nicejskiego) i skłonności członków tej rady do ponadproporcjonalnej reakcji na sytuację kraju swojego pochodzenia. W małych i średnich gospodarkach, taka kombinacja nieznacznie podnosi zmienność produkcji i inflacji w porównaniu z polityką pieniężną bez rotacji. Wykorzystano również metodę Christiano (2002) do rozwiązania modelu, w którym zakładamy opóźnioną percepcję zagranicznych wstrząsów makroekonomicznych przez podmioty gospodarujące w kraju. Gdy synchronizacja wstrząsów jest niska lub umiarkowana, a wstrząsy relatywnie uporczywe, wykluczenie bieżących wstrząsów zagranicznych ze zbioru informacyjnego podmiotów krajowych może podnieść zmienność produkcji. Istnieją również pewne przesłanki wskazujące, że ten efekt może w szczególności dotyczyć gospodarek o średniej wielkości.