Trudno obecnie oceniać, czy wysokość podwyżek świadczeń emerytalno-rentowych w marcu 2017 r. będzie niższa i dokładnie określić, o ile będzie ewentualnie niższa. Obecnie został opublikowany jeden ze wskaźników, służących do obliczenia wskaźnika waloryzacji. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 13 stycznia 2017 r. w sprawie średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów w 2016 r. średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów w 2016 r.  w stosunku do 2015 r. wyniósł 99,6.

Oznacza to, że rzeczywisty wskaźnik inflacji, który zostanie przyjęty do obliczenia wskaźnika waloryzacji świadczeń jest o 0,2 niższy od założonego w projekcie budżetu państwa na 2017 r., oraz w uzasadnieniu do ustawy zmieniającej zasady waloryzacji przy przyjęciu prognozowanego wskaźnika realnego wzrostu wynagrodzeń na poziomie 4,63% – prognozowany wskaźnik waloryzacji ukształtowałby się na poziomie 100,53%.

Jednocześnie należy wskazać, że rzeczywisty realny wzrost przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w 2016 r. zostanie podany przez Prezesa GUS do dnia 9 lutego br. i wówczas dopiero znana będzie wielkość wskaźnika waloryzacji świadczeń w 2017 r.

Należy jednak podkreślić, że zgodnie z ustawą z dnia 2 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw, świadczenia emerytalno-rentowe (z określonym minimalnym stażem) zostaną podniesione w ramach waloryzacji ustawowym wskaźnikiem waloryzacji, jednak nie mniej niż o kwotę 10 zł (7,50 zł w przypadku rencisty z częściową niezdolnością do pracy) a emerytury najniższe do 1000 zł. Oznacza to, że w przypadku niższego wskaźnika waloryzacji niż zakładany większa grupa świadczeniobiorców zostanie objęta gwarantowaną minimalną podwyżką waloryzacji, gdyż dotyczyć ona będzie świadczeń  wypłacanych w wysokości do 1886,79 zł.

W przypadku świadczeń wypłacanych z FUS będzie to prawie dwa razy liczniejsza grupa (ponad 4 mln osób), co oznacza wyższy koszt dla FUS od planowanego z tego tytułu o ok. 75 mln zł. W rzeczywistości przyjęte w 2017 r. rozwiązanie pozwala na przyznanie waloryzacji na co najmniej minimalnym poziomie każdemu uprawnionemu świadczeniobiorcy, niezależnie od faktycznego wskaźnika waloryzacji.