O Europejskiej Agencji Kosmicznej ESA

Europejska Agencja Kosmiczna (European Space Agency, ESA) została utworzona na mocy Konwencji podpisanej w Paryżu 30 maja 1975 roku. Jest organizacją międzyrządową, powołaną dla realizacji wspólnego, europejskiego programu badania i wykorzystania przestrzeni kosmicznej. Do jej zadań należy również wspieranie rozwoju nowoczesnego i konkurencyjnego przemysłu w państwach członkowskich. W skład ESA wchodzi 22 państw członkowskich: Austria, Belgia, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Luksemburg, Niderlandy, Niemcy, Norwegia, Polska (od listopada 2012 r.), Portugalia, Rumunia, Szwajcaria, Szwecja, Wielka Brytania, Włochy, Węgry. Na podstawie osobnej umowy w pracach ESA uczestniczy Kanada.
Tekst Konwencji ESA i umowy przystąpienia Polski do ESA zamieszczono poniżej.

W lipcu 2012 roku Rada ESA (wszystkie państwa członkowskie) jednomyślnie zaakceptowała przystąpienie Polski do Agencji, natomiast 13 września 2012 r. w czasie oficjalnej uroczystości w Centrum Nauki Kopernik w Warszawie dokonano wymiany podpisanych dokumentów akcesyjnych. Stronę polską reprezentował Wicepremier, Minister Gospodarki Waldemar Pawlak, a Agencję ESA jej Dyrektor Generalny Jean-Jacques Dordain. Ostatnim krokiem do pełnego członkostwa Polski w ESA była ratyfikacja umowy przez Parlament i Prezydenta, co nastąpiło w listopadzie 2012 r.

Zgodnie z Konwencją celem Agencji jest zapewnianie i promowanie wyłącznie dla celów pokojowych współpracy pomiędzy państwami europejskimi w zakresie badań i technologii kosmicznych i ich zastosowań w kosmosie z zamiarem ich wykorzystania dla celów naukowych oraz dla operacyjnych systemów użytkowych, w szczególności poprzez:

• opracowywanie i wdrażanie długoterminowej europejskiej polityki kosmicznej,
• wypracowywanie zaleceń dotyczących celów działalności kosmicznej,
• koordynowanie polityk kosmicznych państw, w tym w odniesieniu do innych państwowych i międzynarodowych organizacji i instytucji,
• prowadzenie działalności w przestrzeni kosmicznej,
• koordynowanie europejskiego programu kosmicznego z programami narodowymi
• włączanie programów narodowych w program europejski, zwłaszcza w kwestii rozwoju satelitów użytkowych,
• wypracowywanie i wprowadzanie w życie polityki przemysłowej w sektorze kosmicznym w zakresie własnych programów oraz wypracowywanie zaleceń dotyczących spójnej polityki państw członkowskich w tej dziedzinie.

ESA realizuje dwa rodzaje programów:

Programy obowiązkowe – wszystkie państwa członkowskie są zobowiązane do uczestnictwa. Są one finansowane ze składek państw członkowskich (ich wielkość jest proporcjonalna do dochodu narodowego poszczególnych państw). Programy te obejmują m. in. badania przestrzeni kosmicznej oraz budowę i wykorzystanie sprzętu służącego takim badaniom, programy naukowe – fizyka systemu słonecznego, astronomia i fizyka podstawowa, badania technologiczne, programy edukacyjne, pośrednictwo w przepływie informacji o programach kosmicznych państw.

Programy opcjonalne – finansowane tylko przez państwa w nich uczestniczące, udział poszczególnych krajów jest ustalany w drodze negocjacji odrębnie dla każdego programu. Ich zakres nie jest określony w sposób wyczerpujący. Zalicza się tu między innymi budowę europejskiej rakiety nośnej, loty załogowe, robotykę i programy służące użytkowym zastosowaniom technik kosmicznych (telekomunikacja, obserwacja Ziemi, nawigacja), a ostatnio także Space Situational Awareness (SSA).

Pierwszym krokiem przedsiębiorstwa do podjęcia współpracy z Europejską Agencją Kosmiczną i niezbędnym warunkiem uzyskania dostępu do wszystkich przetargów ogłaszanych przez Agencję jest rejestracja własnej firmy na portalu EMITS. Dzięki rejestracji, oferenci otrzymują dostęp do systemu EMITS, a tym samym – możliwość zarejestrowania podmiotu w bazie potencjalnych podwykonawców ESA, przeglądania aktualnych zapytań oraz prawidłowego aplikowania do projektów Agencji.

Procedura przetargowa ESA

Celem procedury przetargowej Europejskiej Agencji Kosmicznej jest zapewnienie oferentom uczciwego procesu oceny propozycji i tym samym upewnienie ich, że szanse na podpisanie kontraktu zależą wyłącznie od jakości przedstawionej oferty. Prowadzeniem procesów przetargowych zajmują się wyselekcjonowani przez ESA specjaliści w dziedzinie technologicznej, której będzie dotyczył przetarg oraz Departament ds. Kontraktowania (Contracts Department, CD). Celem tego ostatniego jest dbanie o przestrzeganie wszystkich zasad i regulaminów uchwalonych przez ESA. Procedura przetargowa składa się z 8 etapów. Pierwsze trzy etapy są realizowane wewnątrz Agencji i nie dotyczą bezpośrednio oferentów. W pięć kolejnych etapów angażowani są już zarówno przedstawiciele ESA, jak i oferentów. 

Etap 1. Okres planowania i przygotowań do przetargu

Proces ten rozpoczyna się od nominacji osoby, która będzie dalej odpowiedzialna za dysponowanie budżetem oraz kooperację z wybranymi w ramach przetargu firmami. Zazwyczaj nominację taką otrzymuje dyrektor lub szef wybranej jednostki administracyjnej Agencji. Jest on w swojej pracy wspierany przez inne organy Agencji, w szczególności przez Departament ds. Kontraktowania. Pierwszym krokiem koordynatora jest upewnienie się, że dana inicjatywa może być sfinansowana z budżetu jednego z programów ESA. Następnie, koordynator wraz z Departamentem ds. Koordynowania, przygotowuje ofertę publiczną. Gdy projekt jest już gotowy, musi zostać zaakceptowany przez odpowiednie komórki organizacyjne ESA.

Etap 2. „The Initiation Phase”

Faza zainicjowania projektu rozpoczyna się w momencie, gdy do Departamentu ds. Kontraktowania wpływa podpisany w ESA wniosek - tzw. „Request for Contracts Action - Cor-1”. Na jego podstawie pracownicy departamentu przygotowują dokument opisujący zapotrzebowanie na oferty (tzw.Invitation to Tender lub Request for Quotation). Zazwyczaj ITT jest wykorzystywany w przetargach nieograniczonych, natomiast RFQ - gdy Agencja zwraca się do jednego, konkretnego przedsiębiorstwa, z którym ma długą historię współpracy i które, zdaniem ekspertów ESA, posiada niezbędne know-how oraz zasoby produkcyjne do wykonania danego zadania. 

Etap 3. Przygotowanie “Invitation to Tender” lub “Request for Quotation” (ITT / RFQ)

Oficer kontraktowy przygotowuje we współpracy z koordynatorem całą dokumentację przetargu. Musi ona składać się m.in. listu przewodniego (Cover Letter), niezbędnych warunków, które muszą spełnić oferenci (Special Conditions of Tender, SCT) oraz szkicu kontraktu (Draft Contract). List przewodni zawiera podstawowe informacje na temat procedury, w tym nazwę i rodzaj programu finansującego kontrakt, dane kontaktowe koordynatora, wymogi odnoszące się do oferentów oraz warunki formalne uczestnictwa (w szczególności termin i formę składania ofert). Zakres prawny i instytucjonalny, w jakich mogą działać kontraktorzy oraz wymagania, jakie można im stawiać, opisuje dokument „General Conditions of Tender for ESA contract” - GCT. Znajomość tego dokumentu jest niezbędna dla wszystkich przedsiębiorstw zainteresowanych współpracą z Agencją. Oferta ESA zawiera także zazwyczaj “Special Conditions of Tender”, które stanowią uzupełnienie dla informacji zawartych w GCT. Złożenie oferty w przetargu oznacza akceptację przedstawionych w szkicu kontraktu warunków przez dane przedsiębiorstwo. Oferenci mają jednak prawo dokonywać komentarzy odnośnie szkicu w ramach określonych przez GCT i SCT. Takie podejście Agencji ma na celu zminimalizowanie czasu i środków potrzebnych na negocjacje z wybranymi ostatecznie oferentami. Od tego momentu nadzór nad procesem obejmuje Komisja ds. Oceny Ofert (Tender Evaluation Board, TEB). Komisja jest formowana spośród osób z rożnych działów, których wiedza jest konieczna do oceny propozycji przedstawionych Agencji.

Etap 4. Ogłoszenie i dystrybucja ITT/RFQ

Kompletna i zaakceptowana dokumentacja ITT/RFQ jest udostępniana online wszystkim zarejestrowanym użytkownikom systemu EMITS. Dokumenty te są także wysyłane do Delegacji Krajowych ESA, których celem jest pomoc Agencji w odnajdowaniu firm, które są w stanie spełnić wymagania danej oferty, ale nie korzystają jeszcze z systemu EMITS. 

Etap 5. Przygotowanie i składanie oferty w przetargu

Standardowo, firmy mają 6 tygodni na przygotowanie i złożenie swoich propozycji do ESA. Tam, gdzie jest to możliwe, Agencja wydłuża ten okres do przynajmniej 8 tygodni, dając tym samym szansę na uczestnictwo w przetargu większej ilości podmiotów. Wyjątkiem są przetargi ograniczone (zwane niekonkurencyjnymi) – w ich przypadku Agencja przyjmuje znacznie krótszy czas oczekiwania na odpowiedź. Firmy składają swoje oferty poprzez system esa-star. Agencja zaleca aplikowanie o członkostwo w esa-star wcześniej, a nie dopiero po otrzymaniu informacji o interesującym z punktu widzenia danego przedsiębiorstwa przetargu, gdyż na dostęp do portalu czeka się nawet kilka dni.

Uwaga: osobisty kontakt z jakimikolwiek przedstawicielami ESA w trakcie procedury przetargowej jest zabroniony i grozi dyskwalifikacją podmiotu.

Wszystkie pytania i wątpliwości dotyczące procedur powinny być kierowane bezpośrednio do oficera kontraktowego. Otrzymane przez Agencję pytania i odpowiedzi są publikowane w systemie EMITS i tym samym są udostępnione wszystkim potencjalnie zainteresowanym udziałem w konkursie. Mimo, że ocena Komisji nie jest ostateczna i najwyższe organy ESA mogą wybrać inne firmy niż te rekomendowane, to wskazania tego organu są zawsze brane pod uwagę w procesie wyboru ofert. Decyzje inne niż te rekomendowane przez Komisję są podejmowane niezwykle rzadko i muszą być dobrze umotywowane. Podstawowe parametry oceny oferty to: doświadczenie firmy i jej pracowników w zakresie merytorycznym danego przetargu, zrozumienie wymogów technologicznych oferty (adekwatność oferty do zapytania), jakość techniczna przedstawionej propozycji, zgodność procesów zarządczych stosowanych przez oferenta z wymogami projektu, dopasowanie się do wymogów oferty przetargowej w zakresie kosztów i planowania oraz akceptacja warunków przedstawionych w szkicu kontraktu TEB ustala wagi poszczególnych czynników przy podejmowaniu ostatecznej decyzji. Odbywa się to najpóźniej 48 godzin przed ogłoszeniem przetargu, aby zagwarantować uczciwą konkurencję. 

Etap 6. Przyjmowanie i ocena ofert

Pierwszym krokiem Komisji ds. Oceny Ofert (Tender Evaluation Board TEB) jest otwarcie ofert złożonych w ramach przetargu po upłynięciu terminu ich składania i sprawdzenie, czy spełniają one wszystkie wymogi formalne. Jeśli w konkurencyjnym (nieograniczonym) przetargu zostanie złożona tylko jedna oferta lub tylko jedna spełni podstawowe wymagania, TEB wraz z Departamentem ds. Kontraktowania (Contracting Department CD) musi podjąć decyzję, czy poddać ją ocenie, czy unieważnić przetarg i przeprowadzić go ponownie. W przypadku, gdy poprawnych ofert jest więcej, Komisja przystępuje do ewaluacji propozycji. Proces ten trwa od kilku dni do nawet kilku miesięcy, zależy od złożoności projektu oraz typu procedury przetargowej. Pierwsza runda ewaluacji polega na analizie ofert przez panele ekspertów, a następnie kierowania do oferentów próśb o doprecyzowanie elementów, które zostały uznane za niejasne. Proces ten nadzoruje TEB. Koordynacją zapytań oraz odpowiedziami zajmuje się CD. Uwaga: Zasady przetargów ESA zakazują bezpośrednich kontaktów między wymienionymi podmiotami a oferentami. Negocjacje TEB z kilkoma firmami jednocześnie są dopuszczalne jedynie w dwóch ściśle zdefiniowanych przypadkach: jeśli w wyniku procedury ewaluacji uznano, że żadna z ofert nie spełnia wszystkich warunków, ale jedna lub kilka spośród uczestniczących w procesie firm może tego dokonać po wprowadzeniu niewielkich poprawek do swojej oferty; dwie lub kilka ofert okazują się być równie dobre i spełniają wszystkie wymagania ESA, a TEB nie jest w stanie przedstawić rekomendacji rozpoczęcia wyłącznych negocjacji odnośnie do jednego z tych podmiotów.W drugiej fazie ewaluacji TEB poddaje do dyskusji i ewentualnych poprawek wszystkie raporty stworzone przez panele ekspertów, tworzy oceny poszczególnych ofert, wprowadza opisane wcześniej wagi dla poszczególnych kryteriów i formułuje rekomendację odnośnie do tego, z którą firmą ESA powinna rozpocząć ostateczne negocjacje. Rekomendacja zawiera precyzyjne wyjaśnienia dotyczące dopasowania danej oferty do wymogów ESA w kwestiach zarządczych, technologicznych, kontraktowych i cenowych. 

Etap 7. Podpisywanie kontraktu z ESA

W wyniku ewaluacji ofert, TEB rekomenduje zwycięzcę postępowania. Ostateczna decyzja jest podejmowana przez dyrektora departamentu związanego z daną technologią, projektem lub przez komitet, złożony z wybranych specjalistów ESA. Decyzja ta nie podlega procedurze odwoławczej. W większości przypadków, po zakończeniu procedury przetargowej, ESA doprecyzowuje część mniej istotnych szczegółów kontraktu ze zwycięską firmą. Ostateczne negocjacje i podpisanie kontraktu odbywają się najczęściej w trakcie jednego, inaugurującego projekt spotkania. Po podpisaniu kontraktu, oferent zostaje umieszczony w systemie księgowym Agencji (AWARDS) oraz systemie księgowym (SYSTRI) Komitetu ds. Polityki Przemysłowej. 

ETAP 8. Informacja zwrotna dla pozostałych uczestników przetargu

Agencja dba o rozwój swoich oferentów i dlatego każde przedsiębiorstwo uczestniczące w przetargach ESA może liczyć na informację zwrotną do swojej oferty. Agencja zazwyczaj informuje uczestników przetargu o swojej decyzji niezwłocznie po jej podjęciu. W wyjątkowych sytuacjach, gdy przedstawiciele Agencji nie są pewni wyniku ostatniej rundy negocjacyjnej z wybranym oferentem, czas oczekiwania zostaje przedłużony. Informacja zwrotna dla niewybranych oferentów jest przekazywana drogą telefoniczną lub w trakcie bezpośredniego spotkania, o ile przedsiębiorstwo o nie zawnioskuje. Prośby o spotkanie powinny być kierowane bezpośrednio do oficera kontraktowego. Jego obowiązkiem jest organizacja spotkania przedstawicieli firmy z odpowiednim oficerem technicznym, który przedstawi szczegóły ewaluacji ich propozycji. Agencja nie udostępnia pisemnych uzasadnień, aby uniknąć długich analiz i dyskusji po zakończeniu procedury przetargowej. 

ESA STAR portal - rejestracja podmiotu

Warunkiem przystąpienia do przetargów ogłaszanych przez Europejską Agencję Kosmiczną, na realizację działań związanych z wdrażaniem projektów ESA jest zarejestrowanie się zainteresowanego podmiotu (przedsiębiorstwa, jednostki naukowo-badawczej, itp.) za pośrednictwem portalu ESA Star Registration. Rejestracja jest obowiązkowa zarówno w sytuacji, gdy zainteresowany podmiot występuje w roli składającego ofertę do ESA, czy też w roli uczestnika konsorcjum (podwykonawcy) wymienionego w ofercie składanej przez inny uprawniony podmiot. Portal prowadzony jest w języku angielskim. Procedura rejestracji rozpoczyna się z chwilą wyboru zakładki „New registration” znajdującej się po lewej stronie ekranu. Po kliknięciu w zakładkę otwierają się dwie opcje: Start, Resume, z których należy wybrać opcję Start. Po kliknięciu w tę opcję otwiera się okno dialogowe, które „prowadzi” zainteresowanych przez cały proces rejestracji. W trakcie rejestracji wymagane jest wprowadzenie do aplikacji rejestrowej podstawowych informacji o podmiocie zainteresowanym współpracą z ESA i jego działalności. Poziomy gotowości technicznej ESAW opisach przetargów ESA często pojawiają się odniesienia do tzw. TRL (ang. Technology Readiness Levels), czyli poziomu gotowości technologicznej (Technology Readiness Levels), oczekiwanej na początku i na końcu realizacji danego projektu. [źródło: ESA Technology Readiness Levels Handbook for space applications, edycja 1. wersja 6, wrzesień 2008 r.]

O drzewie technologicznym ESA

ESA swoje działania z zakresu badań i rozwoju (R&D) ujęła w strukturę tzw. ESA Technology Tree. Jest to 26 działów aktywności związanej z techniką i technologią kosmiczną. Każdy z tych działów składa się z poddziałów, definiujących precyzyjniej daną aktywność. Stopnie specyfikacji zakresu Technologii Kosmicznych. Zgodnie z powyższą informacją, sekwencja opisu obszarów technologicznych i technik (T&T) satelitarnych przedstawiona jest od bardziej ogólnego do szczegółowego opisu

(TD - obszar T&T) > ( TS-specyfikacja dla T&T wewnątrz TD) > (TG- elementy specyfikacji wewnątrz TS) > (Produkty).

I tak:

TD - obszar technologii obejmuje know-how istotne dla samoistnie określonego zakresu zapotrzebowania technicznego i zdefiniowanego oddzielnie od innych obszarów,

TS - jest dekompozycją TD dostarczającą bardziej szczegółowego opisu jego zawartości w zakresie różnych ale powiązanych obszarów technicznych,

TG - jest dalszą dekompozycją TS aby zdefiniować technologię, która jest istotna dla rodziny tworzonych produktów, ale nie opisuje produktu jako takiego.

Pełna struktura „Drzewa Technologicznego” ESA przedstawiona jest w dedykowanej zakładce w języku angielskim.

Informacja o przetargach i dokumentacja powiązanaInformacje o ogłoszonych przez ESA przetargach oraz informacje o planowanych przetargach dostępne są w portalu esa-star. Za pośrednictwem esa-match można uzyskać połączenie z portalem przemysłowym ESA ukierunkowanym na dostarczenie informacji o działalności i możliwości podjęcia współpracy z ESA dla przedsiębiorców, ze szczególnym uwzględnieniem firm z sektora MŚP.

Harmonizacja europejskich technologii kosmicznych

Proces harmonizacji europejskich technologii kosmicznych (European Space Technology Harmonisation) został zainicjowany przez ESA w 2000 roku jako odpowiedź na przyjętą przez Radę Ministerialną w 1999 roku uchwałę zatytułowaną Shaping the Future of Europe in Space. Jest on prowadzony w celu osiągnięcia lepszej koordynacji w zakresie badań i rozwoju oraz w celu stworzenia silnej bazy technologicznej jako klucza do globalnej konkurencyjności przemysłu europejskiego i powodzenia przyszłych misji kosmicznych. Proces harmonizacji obejmuje przegląd bieżącej sytuacji i potrzeb, ustanowienie map drogowych w zakresie technologii kosmicznych - w ramach uzgodnień pomiędzy ESA i krajami członkowskimi, instytucjami europejskimi oraz innymi interesariuszami, w tym stowarzyszeniami przedsiębiorców.

Główne cele procesu harmonizacji to:

• zapełnienie luk strategicznych i minimalizacja zbędnego powielania,
• konsolidacja strategicznego potencjału europejskiego,
• osiągniecie skoordynowanej i wiążącej europejskiej polityki na rzecz technologii kosmicznych,
• wkład na rzecz ciągłości i spójności pomiędzy technologiami a politykami przemysłowymi.

Proces harmonizacji ma charakter dobrowolny i transparentny opierając się na zasadach dzielenia się informacją oraz konsultacji między uczestnikami procesu (dyrekcje ESA, delegacje krajowe, przedsiębiorcy oraz jednostki badawcze ). Proces harmonizacji jest prowadzony od 2006 roku przez Grupę Doradczą ds. harmonizacji technologii (ESA Technology Harmonisation Advisory Group – THAG) działającą w ramach Komitetu ds. Polityki Przemysłowej (Industrial Policy Committee – IPC). Roczny proces harmonizacji składa się z:

• wyboru tematów (obszarów technologicznych),
• dwóch cykli harmonizacyjnych (1 spotkanie mappingowe i jedno spotkanie dot. mapy drogowej w ramach cyklu),
• przyjęcia dokumentów (map drogowych),
• monitorowania wdrażania przyjętych map drogowych.

Rezultatem procesu w odniesieniu do poszczególnego obszaru technologicznego podlegającego harmonizacji jest:

• zmapowana sytuacja w sektorze kosmicznym w Europie i na zewnątrz, wraz z zidentyfikowanymi kwestiami krytycznymi,
• zebrane dossier,
• uzgodniona z ESA, na szczeblu europejskim, mapa drogowa,
• uzgodnione rekomendacje: z ESA, delegacjami krajowymi oraz z przemysłem,

a ponadto:

• zmapowane kompetencje przemysłu europejskiego w zakresie sektora kosmicznego,
• Master Plan w odniesieniu do europejskiej technologii kosmicznej,
• Raport z monitorowania.

Jak włączyć się w proces harmonizacji

Proces harmonizacji jest otwarty dla wszystkich interesariuszy. Mogą w nim uczestniczyć zarówno przedsiębiorstwa jak i jednostki naukowe. W celu wzięcia udziału w procesie w interesujących dla polskiego sektora kosmicznego obszarach technologicznych, należy skontaktować się z delegatem krajowym, adres: jaroslaw.papis@mrit.gov.pl.

Spotkania mappingowe są spotkaniami otwartymi i odbywają się: dla I cyklu harmonizacyjnego - w I kwartale roku (luty), a dla II cyklu – w drugim kwartale (kwiecień). Uczestnictwo w spotkaniu oraz zgłaszane uwagi powinny być kierowane poprzez stowarzyszenie EUROSPACE lub delegację kraju członkowskiego ESA. Uwagi i komentarze można też zgłaszać za pośrednictwem stowarzyszenia SME4SPACE.

Zachęcamy do uczestnictwa w procesie harmonizacji europejskich technologii kosmicznych. Korzyści dla przemysłu to zdobywanie informacji oraz nawiązywanie kontaktów, co zaprocentuje w relacjach biznesowych zarówno z wiodącymi przedsiębiorstwami w tym sektorze na świecie jak i z ESA.

Więcej informacji można znaleźć w bazie HARMOSTRAT, która zawiera:

• opisy techniczne poszczególnych domen technologicznych;
• mapy drogowe; prezentacje nt. kompetencji innych krajów członkowskich ESA;
• podsumowania spotkań;
• wykaz podmiotów europejskich wg dziedzin;
• lista projektów do realizacji na najbliższe lata.

Dostęp powszechny dla wszystkich zainteresowanych (w tym dla przemysłu) po rejestracji poprzez e-mail na adres: harmo@esa.int.

European Space Technology Master Plan to kompendium wiedzy ESA w zakresie rozwoju technologii kosmicznych, m.in.:

• charakterystyka krajów członkowskich ESA (osiągnięcia, misje, programy, budżet etc.);
• lista i opis wszystkich tematów wg domen technologicznych ESA;
• postępy w zakresie harmonizacji;
• przegląd kompetencji narodowych wg domen technologicznych ESA;
• aktywne firmy i instytuty wg domen technologicznych.

Preferencyjne warunki członkostwa w Europejskiej Agencji Kosmicznej

12 stycznia 2017 r. wicepremier Mateusz Morawiecki oraz Jan Wörner – Dyrektor Generalny Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) podpisali porozumienie, zgodnie z którym do 31 grudnia 2019 roku  przedłużono stosowanie środków przejściowych w odniesieniu do Polski jako członka ESA. Oznacza to dalszą możliwość korzystania przez przedsiębiorców i jednostki naukowe z uruchomionego specjalnie dla Polski Programu Wsparcia Polskiego Przemysłu (Polish Industry Incentive Scheme – PLIIS). To sukces negocjacyjny naszego kraju, gdyż Europejska Agencja Kosmiczna po raz pierwszy w historii zgodziła się na przedłużenie okresu przejściowego dla państwa członkowskiego.

Zgodnie z umową pomiędzy Rządem RP a Europejską Agencją Kosmiczną (ESA) w sprawie przystąpienia Polski do Konwencji o utworzeniu ESA i związanych z tym warunków, okres przejściowy obowiązywałby do 31 grudnia 2017 r.

Sukcesem strony polskiej było wynegocjowanie przedłużenia o 2 lata. W okresie przejściowym 45% polskiej składki obowiązkowej przeznaczone było na konkursy adresowane wyłącznie do polskiego sektora kosmicznego (o charakterze otwartym tj. firmy same zgłaszają pomysły na projekty lub na przetargi tematyczne), bądź na współfinansowanie polskiego udziału w wybranych projektach i misjach ESA. O ich wydatkowaniu na konkretne przedsięwzięcia decydował wspólny Zespół Zadaniowy Polska-ESA (ESA-Poland Task Force). Ze strony polskiej rekomendacje grupy eksperckiej zatwierdzał międzyresortowy Zespół ds. Polityki Kosmicznej w Polsce pod przewodnictwem Ministerstwa Rozwoju i Technologii. Konkursy w ramach programu Polish Industry Incentive Scheme realizowane były w ujęciu kwartalnym i rozstrzygane sukcesywnie po każdej rundzie.

---

Warsztaty ESA do pracowników administracji

W dniu 29 maja 2019 r. w siedzibie Ministerstwa Rozwoju i Technologii (wcześniej Ministerstwa Przedsiębiorczości i Technologii) odbyły się na warsztaty skierowane do pracowników administracji.  Warsztaty prowadzone były przez pracowników Europejskiej Agencji Kosmicznej z ukierunkowaniem na wykorzystanie technik satelitarnych w zadaniach m.in. z zakresu: telemedycyny, prognozy pogody, telekomunikacji, rolnictwa, obronności.

Poniżej zamieszczone zostały prezentacje ESA przedstawione podczas warsztatów: