Lubelski Urząd Wojewódzki w Lublinie

Nie możemy zapominać o odwadze i determinacji strajkujących, którzy mimo grożących im represji podjęli walkę o swoje prawa. Strajk w Świdniku był pierwszym tak dużym protestem robotniczym w 1980 roku, który zainspirował późniejsze strajki w innych częściach kraju. Postulaty strajkujących wykraczały poza kwestie ekonomiczne i dotyczyły również spraw społecznych i politycznych, co odegrało ogromną rolę w kształtowaniu się niezależnego ruchu związkowego w Polsce. Ideały, o które walczyli, nadal powinny motywować nas wszystkich do działania na rzecz wolnej i demokratycznej Polski

- podkreślił wicewojewoda lubelski Andrzej Maj.

8 lipca 1980 roku rozpoczął się strajk w Wydziale Obróbki Mechanicznej w WSK Świdnik. Robotnicy solidarnie połączyli siły, aby bronić godności człowieka i praw pracowniczych. Protesty rozpoczęte w Świdniku rozprzestrzeniły się na inne miasta Polski, zapoczątkowując ogólnopolskie strajki. Wydarzenia Lubelskiego Lipca 1980 przełamały barierę strachu i były początkiem wielkich zmian prowadzących do wolnej i suwerennej Polski.

Efektem Lubelskiego Lipca i wydarzeń, jakie miały miejsce później na Wybrzeżu (17 sierpnia robotnicy z gdańskiej stoczni wystosowali 21 postulatów do Dyrekcji Stoczni Gdańskiej), było powstanie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. 10 września 1980 roku powstał w Świdniku Międzyzakładowy Środkowowschodni Komitet Założycielski Niezależnych Związków Zawodowych. Trwałą zdobyczą Lubelskiego Lipca, oprócz postulatów socjalnych, płacowych i zaopatrzeniowych, były doświadczenia i postawy działaczy robotniczych. Istotne było też to, że strajkujący domagali się pisemnego zapisu wynegocjowanych osiągnięć.