Lubelski Urząd Wojewódzki w Lublinie

Pamięć o zbrodni katyńskiej jest niezmiernie ważnym elementem w budowaniu i podtrzymywaniu tożsamości. Składam głęboki pokłon ponad 20 tys. żołnierzom, policjantom i innym funkcjonariuszom. Bądźcie pewni: naród polski nigdy o Was nie zapomni!

Zwracając się do członków Stowarzyszenia Rodzina Katyńska, wojewoda lubelski powiedział:

Zdajemy sobie sprawę z tego, że od tych 83 lat, przez wiele lat żyliście nadzieją, że przyjdzie taki czas, że będziecie mogli o tym otwarcie mówić, że będziecie mogli godnie uczcić pamięć ofiar m.in. poprzez wizyty na terenie zbrodni. Przez wiele lat była to tylko nadzieja.

I kiedy się wydawało, że ona pozostanie tylko nadzieją, przyszedł 1989 r. i kolejne lata i zmiany na terenie Polski i w innych krajach, które spowodowały, że ta nadzieja zmaterializowała się. Teraz zapewne Waszą kolejną nadzieją jest to, by cały naród polski nigdy nie zapomniał o ofierze Waszych najbliższych. Zapewniam, że zrobimy wszystko, żeby tak było.

Można się zastanowić, a co w wymiarze narodowym naszego państwa, w czym można pokładać nadzieję, w związku z kolejną rocznicą tej zbrodni? Na pierwszy rzut oka wydaje się, że poza wyrazami współczucia, żalu, po stracie ich 83 lat temu, trudno tę nadzieję w jakiś sposób dookreślić.

Jeżeli w tej chwili obserwujemy to, co się dzieje w Europie i na świecie, a szczególnie za wschodnią granicą – na terenie Ukrainy, i jeśli czytamy głównych rosyjskich ideologów – to tak naprawdę nic się nie zmieniło od tamtych czasów. W dalszym ciągu m.in. Polska jest przeszkodą w realizacji geopolitycznej wizji Rosji.

Jeżeli tę zbrodnię katyńską i pamięć o ofiarach przekujemy na nadzieję, że uda się narodowi polskiemu zachować tożsamość, to będzie to fundament do budowania bezpieczeństwa naszego kraju. Jeżeli z Ukrainą i innymi krajami Europy środkowo-wschodniej zbudujemy silny sojusz i porozumienie, to wtedy rzeczywiście w realny sposób, być może po raz pierwszy w historii po XVIII w. uda się zatrzymać imperialne zapędy. To wyzwanie, a równocześnie nadzieja

– podkreślał wojewoda lubelski Lech Sprawka.

Obchody 83. rocznicy zbrodni katyńskiej zorganizowali Stowarzyszenie Rodzina Katyńska Lublin, Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” w Lublinie i Fundacja Niepodległości. Wydarzenie objął patronatem honorowym m.in. Wojewoda Lubelski.

Uroczystość rocznicową rozpoczęła msza św. kościele Pobrygidkowskim, sprawowana w intencji ofiar zbrodni katyńskiej. Następnie uczestnicy obchodów spotkali się przy pomniku Ofiar Katynia i Symbolicznej Mogile Katyńskiej, gdzie zostały złożone kwiaty.

Prologiem zbrodni katyńskiej był stanowiący o rozbiorze II Rzeczypospolitej Polskiej pakt Ribbentrop-Mołotow. Realizując postanowienia paktu, 1 września 1939 r. na Polskę napadły Niemcy, a 17 września 1939 r. Związek Sowiecki.

Czerwonoarmiści przesuwając się na zachód niszczyli, mordowali, niweczyli kraj.  Po dotarciu do polsko-niemieckiego frontu podstępem ujęli heroicznie walczących obrońców polskich granic z hitlerowskim najeźdźcą.

Po selekcji zatrzymano 14 500 oficerów WP i innych służb oraz policjantów. Jako jeńców wojennych osadzono ich w NKWD-owskich obozach w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku. Ponadto, w Zachodniej Ukrainie i Białorusi aresztowano  7 300 Polaków. Uważając ich za zatwardziałych wrogów radzieckiej władzy, nie rokujących poprawy na zmianę zapatrywań, 5 marca 1940 r. Biuro Polityczne KC WKP/b/ ze Stalinem na czele, podjęło zbrodniczą decyzję skazującą polskich jeńców na śmierć.

Bez sądu, bez wyroku, NKWD strzałem w tył głowy bestialsko zamordowało 22 tysiące polskich obywateli. Zginęli za ojczyznę, za wolną Polskę.

 „W hołdzie ofiarom oraz dla uczczenia pamięci wszystkich wymordowanych przez NKWD na mocy decyzji naczelnych władz Związku Sowieckiego z 5 marca 1940 r.”, Sejm w listopadzie 2007 podjął uchwałę, w której ustanowił 13 kwietnia Dniem Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.