Lubelski Urząd Wojewódzki w Lublinie

W pielęgnacji pamięci ważne jest, aby mówić nie tylko do tych, wśród których będziemy tę pamięć ugruntowywać, do tych, którzy dokładnie wiedzą, kim byli żołnierze wyklęci, ale powinniśmy mówić do jak najmłodszego pokolenia, po to, by tę pamięć tworzyć

Żołnierze wyklęci to była najliczniejsza grupa sprzeciwu. Było to środowisko ludzi, dla których wojna nie skończyła się. Oni walczyli z wrogiem, który miał na celu zniewolenie i zapanowanie nad Narodem Polskim. Oni opóźniali ten proceder, utrudniali, sprzeciwiali się i przelewali krew

Powinniśmy o nich pamiętać. To są bohaterowie, niezwykli ludzi, którzy robili niezwykłe rzeczy w niebezpiecznych okolicznościach. Warto ich wspominać i upamiętniać

- mówi wojewoda lubelski Krzysztof Komorski.

Powojenna konspiracja niepodległościowa była najliczniejszą formą zorganizowanego oporu społeczeństwa aż do powstania Solidarności. Żołnierze drugiej konspiracji, żołnierze niezłomni, przyczynili się do opóźnienia kolejnych etapów utrwalania systemu komunistycznego i byli dla wielu środowisk wzorem postawy obywatelskiej.

Na mocy ustawy Sejmu RP, uchwalonej 3 lutego 2011 r., 1 marca obchodzony jest  jako Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Jest to święto państwowe.

Został on ustanowiony w hołdzie Żołnierzom Wyklętym – bohaterom antykomunistycznego podziemia, którzy w obronie niepodległego bytu Państwa Polskiego, walcząc o prawo do samostanowienia i urzeczywistnienie dążeń demokratycznych społeczeństwa polskiego, z bronią w ręku, jak i w inny sposób, przeciwstawili się sowieckiej agresji i narzuconemu siłą reżimowi komunistycznemu.

Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych to także wyraz hołdu licznym społecznościom lokalnym, których patriotyzm i stała gotowość ofiar na rzecz idei niepodległościowej pozwoliły na kontynuację oporu na długie lata.

Data święta nie jest przypadkowa. 1 marca 1951 r. na terenie więzienia mokotowskiego komuniści zamordowali Łukasza Cieplińskiego ps. „Pług”, który kierował obszarem południowym Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” i jego towarzyszy. Tworzyli oni ostatnie kierownictwo ogólnopolskiej konspiracji kontynuującej od 1945 r. dzieło Armii Krajowej.