Wojewódzkie obchody Święta Policji w Kazimierzu Dolnym
17.07.2023
W Kazimierzu Dolnym odbyły się tegoroczne wojewódzkie obchody święta Policji. Uroczysty apel, w którym wzięli udział minister edukacji i nauki Przemysław Czarnek, poseł na Sejm RP Sławomir Zawiślak i wicewojewoda lubelski Bolesław Gzik był okazją do podziękowań za odpowiedzialną, wymagającą służbę. Funkcjonariusze i pracownicy lubelskiej Policji odebrali odznaczenia państwowe i resortowe, a także akty mianowania na wyższe stopnie służbowe. Święto Policji przypada w rocznicę powołania Policji Państwowej w 1919 r. 24 lipca br. minie 104. rocznica utworzenia formacji.
Oficjalne obchody w Zespole Zamkowym poprzedziła msza św., sprawowana w intencji funkcjonariuszy i pracowników Policji.
Służba w Policji – służbą całej rodziny
Dziękuję za pełną poświęcenia służbę na rzecz bezpieczeństwa mieszkańców województwa lubelskiego. Dziękuję również Waszym rodzinom, bo służba w Policji to służba i poświęcenie całej rodziny. To, że województwo lubelskie jest miejscem bezpiecznym to jest Wasza zasługa, i za to dziękujemy
– mówił minister edukacji i nauki Przemysław Czarnek.
Chcemy dzisiaj podziękować za Waszą pracę, która wymaga bezwzględnej dyspozycyjności. Życzę Wam wszystkim zdrowia, wytrwałości i dalszej służby na rzecz ojczyzny. Gratuluję wszystkim odznaczonym, wyróżnionym i awansowanym – to jest docenienie Waszej pracy przez przełożonych, jednocześnie inspiracja do lepszej pracy
- mówił wicewojewoda lubelski Bolesław Gzik.
Historia Policji
Policja Państwowa została powołana ustawą Sejmu II Rzeczypospolitej z 24 lipca 1919 r. Na pamiątkę tego wydarzenia współczesna Policja obchodzi swoje święto właśnie 24 lipca.
W 1939 r. korpus policyjny liczył około 30 tys. funkcjonariuszy. Na początku II wojny światowej, w czasie kampanii wrześniowej, zginęło prawie 2 tys. policjantów. Około 12 tys. funkcjonariuszy trafiło do sowieckiej niewoli. Prawie 6 tys. z nich, zamordowanych wiosną 1940 r., leży na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje, największej na świecie policyjnej nekropolii, która została otwarta i poświęcona 2 września 2000 r.
17 grudnia 1939 r. w Generalnym Gubernatorstwie powołano Policję Polską (zwaną niekiedy granatową), podległą niemieckiej policji porządkowej.
Polskie Państwo Podziemne tworzyło struktury policyjne przy Komendzie Głównej Armii Krajowej, a 1 sierpnia 1944 r., w dniu wybuchu Powstania Warszawskiego, polskie władze rozwiązały formalnie Policję Państwową.
7 października 1944 r. dekretem Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego komunistyczne władze powołały Milicję Obywatelską, w której służbę pełniło na początku prawie 60 tys. funkcjonariuszy. W 1952 r. Polska zerwała wszelkie kontakty z Interpolem, który zakładała w 1923 r. jako jedno z 20 państw.
6 kwietnia 1990 r., po transformacji ustrojowej, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej powołał Policję. Formacja wróciła do przedwojennych korzeni i weszła do struktur międzynarodowych. 27 września 1990 r. Polska została ponownie członkiem Interpolu, a 23 grudnia 1991 r. wstąpiła do International Police Association (IPA).
Początki lubelskiej Policji
Województwo lubelskie w 1919 r. posiadało 19 komend powiatowych: w Białej Podlaskiej, Biłgoraju, Chełmie, Garwolinie, Hrubieszowie, Janowie Lubelskim, Janowie Podlaskim, Krasnymstawie, Lubartowie, Lublinie, Łukowie, Puławach, Radzyniu Podlaskim, Siedlcach, Sokołowie Podlaskim, Tomaszowie Lubelskim, Węgrowie, Włodawie i Zamościu.
W Lublinie powołano Komendę Okręgową Policji Państwowej. W ramach Komendy funkcjonowały dwa podstawowe działy: administracyjny i gospodarczy. W strukturze Komendy funkcjonowały także służby śledcze oraz policja defensywna. Komendzie Wojewódzkiej podlegały komendy powiatowe, w tym Komenda Miejska Policji w Lublinie, szkoła dla niższych funkcjonariuszy oraz rezerwa policji.
W sierpniu 1919 r. Komendę Okręgową Policji Państwowej usytuowano w Pałacu Radziwiłłowskim, przy ulicy Krakowskie Przedmieście 33. W następnych latach siedziba Komendy Wojewódzkiej Policji Państwowej mieściła się przy ulicy Powiatowej 2, a w 1926 r. przeniesiono ją do gmachu przy Placu Litewskim 5. Tam znajdowała się do II wojny światowej.