Wolne i niezależne media to sól demokracji. To pozostaje poza wszelką dyskusją. Ich wolność jest zagwarantowana w istniejących przepisach prawa. Żadne przepisy w tym obszarze nie są modyfikowane.

Obszar reklamowy nie podlega jednak wyłączeniu ze sprawiedliwego płacenia danin publicznych. Dlatego, na całym świecie i w Europie wprowadzane są rozwiązania, dostosowane do zmian, wynikających z technologicznych przemian gospodarczych. W wielu krajach Europy m. in. w Wielkiej Brytanii, Francji, Hiszpanii, Włoszech, Belgii, czy Grecji przyjęte zostały rozwiązania podobne do tych zaproponowanych w Polsce.

Trwają prekonsultacje, projekt nie został przyjęty

Projekt ustawy znajduje się na wstępnym etapie prac. Rozpoczęliśmy jego prekonsultacje, aby dać podmiotom rynkowym możliwość wpływu na ostateczny kształt proponowanych rozwiązań. Żadne propozycje nie zostały jeszcze przyjęte.

Kierujemy się przede wszystkim zasadami dialogu. Dlatego podmioty rynkowe od 3 do 16 lutego, mogą zgłaszać własne uwagi i propozycje merytoryczne. Dopiero taka formuła, pozwoli na wypracowanie ostatecznych rozwiązań, które zostaną skierowane do prac Rady Ministrów. Konsultacje są otwarte dla wszystkich zainteresowanych podmiotów.

Reakcja części mediów i koncernów medialnych jest nieadekwatna do sytuacji. Celem rządu jest przede wszystkim merytoryczna dyskusja wokół tego tematu. Dlatego apelujemy o podjęcie dialogu i udział w konsultacjach.

Składka od gigantów cyfrowych i korporacji medialnych

W zakresie reklamy internetowej, projekt realizuje założenia tzw. podatku cyfrowego, będącego przedmiotem propozycji ze strony Komisji Europejskiej w 2018 r., a nad którym to zagadnieniem pracuje aktualnie również OECD. Polską propozycją jest by zakresem składki zostali objęci „giganci cyfrowi”, których globalne przychody sięgają około 3,4 mld zł (750 mln euro), a przychody z tytułu reklamy internetowej w Polsce przekraczają 22 mln złotych (5 mln euro).

W zakresie reklamy prasowej proponowany próg wynosi: dla pojedynczego tytułu prasowego aż 15 mln zł z przychodu od działań reklamowych. Tym samym nie dotyka małych wydawców, ważnych dla funkcjonowania wspólnot lokalnych i regionalnych. Lokalni wydawcy z tytułu planowanych opłat nie poniosą żadnych dodatkowych kosztów – nie zapłacą nawet dodatkowej złotówki.

Składka z reklamy prasowej obciąży tylko największych graczy na rynku prasy tradycyjnej - dla przykładu wpływy reklamowe powyżej 30 mln zł będą podlegać opłacie, która co do zasady wyniesie 6 proc. 

Środki nie tafią do budżetu państwa, tylko bezpośrednio na konta Narodowego Funduszu Zdrowia, Narodowego Funduszu Ochrony Zabytków oraz nowego Funduszu, z którego wspierane będą projekty związane z kulturą i dziedzictwem narodowym w obszarze mediów.

Podobne rozwiązania funkcjonują w innych państwach

Podatki cyfrowe i reklamowe nie są niczym nadzwyczajnym. Podobne rozwiązania funkcjonują już w innych państwach Europy, m. in. we Francji, w Austrii czy we Włoszech. 

Szereg państw Unii Europejskiej wprowadziło lub rozważa wprowadzenie przepisów, wdrażających na ich obszarze opodatkowanie gospodarki cyfrowej (digital economy tax), obejmując daninami, także reklamę udostępnianą on-line. Należą do nich zarówno kraje zachodniej Europy (m. in. Francja, Belgia, Hiszpania, Włochy i Wielka Brytania), jak i państwa naszego regionu (Czechy i Węgry).

Odpowiedź na przemiany rynku mediów

Składka medialna to też odpowiedź na wyzwanie, jakie stawiają przed nami przemiany rynku mediów internetowych. Wielkie korporacje medialne zarabiają w Polsce ogromne środki. Część z nich korzysta jednocześnie z faktu, że przepisy nie nadążają za rozwojem technologicznym i nie płaci u nas sprawiedliwych podatków. 

Uczciwa konkurencja wymaga równych zasad gry - dla wszystkich. Sytuacja, w której międzynarodowi giganci nie muszą rozliczać w sposób odpowiedni podatków w Polsce, podczas gdy inne media uczciwie płacą podatki, jest nie do zaakceptowania.

Komisja Europejska zaproponowała międzynarodowym koncernom medialnym dialog i wspólne znalezienie uczciwego rozwiązania opodatkowania miliardowych zysków. W ciągu dwóch lat ze strony biznesu medialnego toczyła się wyłącznie gra na czas. Dlatego wiele państw europejskich zaczęło wprowadzać regulacje krajowe. Polska podąża za tym przykładem.

Trudny czas pandemii

Pandemia to trudny czas w wielu sferach życia społecznego i gospodarczego. Szczególnie odczuwa to system ochrony zdrowia. Od początku epidemii działa on ze wzmożoną aktywnością. Odegra wielką rolę także w powrocie do normalności, po pandemii. W tym trudnym okresie, coraz więcej aktywności przenosi się do Internetu. Szczególnie dotkliwym skutkiem utrudnień wynikających ze stanu epidemii jest ograniczony dostęp obywateli do dóbr kultury. Dlatego celem rządu jest zasilenie odpowiednich funduszy celowych, dodatkowymi wpływami.