Nie wyobrażam sobie wprowadzenia kryterium wieku. To oznaczałoby formę przymusu, wskazywania kiedy ludzie mają się decydować na dziecko. Mówimy wyraźnie, że świadczenie przysługuje na drugie i każde kolejne dziecko. Rodzina wielodzietna, w największym stopniu zagrożona ubóstwem, przy tym programie, skorzysta w sposób znaczący. Państwo polskie docenia trud wychowania dzieci. Dane GUS-u mówią, że w ciągu 11 lat wzrost liczby urodzeń ma wynieść 278 tysięcy – to jest prognoza. Wierzę, że wskaźnik dzietności, który dziś wynosi 1,3 dziecka na kobietę, podniesie się do 1,6. W większości krajów, gdzie dano tak mocne wsparcie finansowe poprzez transfer świadczeń rodzinnych, dzietność poprawiła się. I proszę nie posługiwać się przykładem Niemiec, bo to wyjątek. Polacy deklarują chęć posiadania większej liczby dzieci, w przeciwieństwie do Niemców.

 

 

Nie zgadzam się ze stwierdzeniem, że kryterium na pierwsze dziecko jest bardzo niskie. To jest najwyższe kryterium ze wszystkich obowiązujących przy wypłacie różnego typu świadczeń, nie tylko o charakterze socjalnym. Przy funduszu alimentacyjnym, kryterium dochodowe wynoszące 725 zł jest niższe, od tego, które zaproponowaliśmy w programie „Rodzina 500 plus”. Przy rodzinie z dzieckiem niepełnosprawnym kryterium wynosi 1200 zł na osobę. To naprawdę wysokie kryteria.

 

Co do górnego kryterium – wykonaliśmy w ministerstwie symulację, jakie byłyby oszczędności w programie, gdybyśmy wprowadzili górne kryterium dla rodzin, w których dochód wynosi 5 tys. zł. Oszczędności wyniosłyby 81 mln zł, natomiast koszty obsługi wzrosłyby o 76 mln zł, czyli realne oszczędności wyniosłyby 5 mln zł. Przy wprowadzeniu górnego progu, absolutnie wszystkie wnioski musiałyby być przeliczane i sprawdzane pod względem kryterium dochodowego.

 

W tej chwili mamy problem nędzy dzieci. 800 tysięcy dzieci w Polsce żyje poniżej minimum egzystencji. Ubóstwo relatywne wśród dzieci zmniejszy się z 23 proc. do 11 proc. To program doskonale adresowany.