„Mówiąc o osobach niepełnosprawnych, mówiąc o ich wsparciu, musimy pamiętać, że zaległości i zaniedbań jest bardzo dużo. Mimo, że podejmujemy wiele wysiłków, wyrównanie pewnych zaniedbań jest kosztowne i czasochłonne. Od 1 czerwca ubiegłego roku wzrosła renta socjalna. Od 1 listopada 2018 r. wzrósł zasiłek pielęgnacyjny. Także od listopada ubiegłego roku wzrosły zasiłek dla opiekuna  oraz specjalny zasiłek dla opiekuna osoby niepełnosprawnej. Często świadczenia te były niepodnoszone latami, np. zasiłek pielęgnacyjny ostatni raz był podnoszony w 2006 r.. Świadczenia dla opiekunów były ustalane ostatni raz w 2008 r. Mówimy więc o świadczeniach, które całymi latami były niewaloryzowane, niepodnoszone i faktycznie były cały czas skandalicznie niskie.” – powiedział wiceminister Krzysztof Michałkiewicz

Jednocześnie dodał; „W tym roku też mamy cały szereg podwyżek świadczeń dla osób niepełnosprawnych i ich opiekunów. Przede wszystkim wzrosło świadczenie pielęgnacyjne dla tych matek, które zrezygnowały z pracy i zajęły się opieką swoich niepełnosprawnych dzieci. Te świadczenie wynosi od 1 stycznia 1583zł. Do tego dochodzą składki, które są odprowadzane z budżetu. Do tego dochodzi kolejna podwyżka zasiłku pielęgnacyjnego, który od listopada będzie wynosić 215 zł.  Chcemy wyrównać zasiłek pielęgnacyjny z dodatkiem pielęgnacyjnym. Dodatek pielęgnacyjny ze względu na niepełnosprawność, ze względu na wiek dostają renciści, którzy otrzymują rentę z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo osoby po 75 roku życia. Tam dodatek pielęgnacyjny wynosi 215 zł. Nie było żadnego uzasadnienia, dlaczego osoby, które dostają dodatek pielęgnacyjny z ZUS-u, mają 215 zł, a osoby które miały rentę socjalną dostawały 153 zł.”

„Podnosimy także finansowanie różnego rodzaju instytucji służących osobom niepełnosprawnym. Od 1 stycznia o 100 zł wzrosło miesięczne finansowanie jednego miejsca w warsztatach terapii zajęciowej, a także jednego pracownika w zakładach aktywności zawodowej. Podwyżka o 100 zł w warsztatach terapii zajęciowej miała miejsce także w zeszłym roku, a będzie także w roku następnym. To jest już w planie finansowym PFRON-u.” – zaznaczył Krzysztof Michałkiewicz

Minister podkreślił, że 1 stycznia ruszył Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych. Fundusz będzie zasilany z dwóch źródeł – z części składki odprowadzanej od wynagrodzeń na Fundusz Pracy (0,15 proc. podstawy wymiaru składki na Fundusz Pracy) oraz z daniny solidarnościowej, odprowadzanej przez osoby, których dochody w roku podatkowym przekroczą 1 mln zł. Do tej nadwyżki zapłacą 4 proc. na Fundusz Solidarnościowy.

„Jak sama nazwa wskazuje Fundusz Solidarnościowy będzie  pokazywać naszą solidarność z osobami, którzy z różnych powodów sami nie mogą podjąć pracy, nie mogą się utrzymać, potrzebują wsparcia, potrzebują naszego zainteresowania i pomocy” – dodał minister.

„W tej chwili przygotowujemy pierwszy plan działań na 2019 r., który zostanie opublikowany do końca stycznia. Przygotowujemy bardzo ważny program – centra opiekuńczo-mieszkalne dla osób najciężej niepełnosprawnych, które nie korzystają z warsztatów terapii zajęciowej czy środowiskowych domów samopomocy, które nie mogą pracować. Gdy po 25 roku życia opuszczają system edukacji, zostaje im tylko najbliższa rodzina, jeżeli chodzi o opiekę i wsparcie. Chcemy, by dla tej grupy osób powstały centra opiekuńczo-wychowawcze, gdzie otrzymają opiekę i indywidualnie dostosowane formy rehabilitacji, aktywizacji czy terapii, a także w sytuacjach kryzysowych będą mogły tam zamieszkać. Jest to nowa forma, dla nas bardzo ważna. Mam nadzieję, że spełni ona oczekiwania opiekunów i rodziców osób niepełnosprawnych, szczególnie tych osób dorosłych ze spektrum autyzmu, z sprzężonymi niepełnosprawnościami, z całościowymi zaburzeniami rozwoju.- dodał wiceminister.

„Zbieraliśmy także pomysły z innych ministerstw. Ministerstwo Zdrowia  proponuje dedykowane programy rehabilitacyjne i zdrowotne, oraz rozszerzenie zaopatrzenia w wyroby medyczne dla osób, które tego bardzo potrzebują. Ministerstwo Środowiska przygotowało program udostępnienia parków narodowych dla osób niepełnosprawnych. Oczywiście inne są potrzeby osoby niepełnosprawnej ruchowo, a inne osoby niewidomej. Już dzisiaj są jednak organizacje, które pomagają osobom niepełnosprawnym w poruszaniu się na ścieżkach w parkach narodowych, które organizuję rejsy po jeziorach dla osób niewidomych. Chcemy, by tego typu programy były szerzej upowszechnione właśnie dzięki środkom z Funduszu Solidarnościowego, poprzez dostosowanie ścieżek, odpowiednie oznakowanie, wykorzystanie specjalistycznego sprzętu.”-  powiedział wiceminister Krzysztof Michałkiewicz