Polska w Wenezueli

Położenie geograficzne, ludność, obszar, stolica, język urzędowy

Wyspa na wschodzie Morza Karaibskiego w archipelagu Mniejszych Antyli, o powierzchni 431 km2. Stolicą jest Bridgetown. Liczba ludności 295 tys. mieszkańców, gęstość zaludnienia 685 mieszkańców/km2. Główne grupy etniczne: Afrykanie  90%, potomkowie Europejczyków 4%, Azjaci 3%, Metysi 3%.

Warunki klimatyczne

Klimat tropikalny łagodny, z podziałem na porę deszczową (od czerwca do grudnia) i suchą z pasatami. Średnia temperatur to 24 – 29 stopni Celsjusza przy niższej wilgotności niż w innych państwach regionu. Znaczna odległość od pasu huraganów powoduje, że huragany nad Barbadosem są niezmiernie rzadkie.

Główne bogactwa naturalne

Ropa naftowa (złoża oceniane na 7,3 mln baryłek), gaz ziemny.

System walutowy, kurs i wymiana

Na Barbadosie obowiązuje sztywny kurs walutowy. Lokalna waluta (dolar Barbadosu - BBD) jest powiązana z dolarem amerykańskim po kursie ok. 2 BBD za 1 USD. Wymiany można dokonać na lotnisku, w bankach, kantorach i hotelach. Dolar amerykański jest w powszechnym użytku.

Religia

Protestanci ok. 88% katolicy 4%, inne religie 6%, nie deklaruje wyznania ok. 2% ludności.

Wykaz dni świątecznych i wolnych od pracy

Nowy Rok, 21 stycznia – dzień Errola Barrowa (rocznica urodzin), Wielki Piątek, Wielkanoc (niedziela i poniedziałek), 28 kwietnia – Dzień Bohaterów Narodowych, 1 maja – Święto Pracy, poniedziałek po Zielonych Świątkach (święto ruchome), 1 sierpnia – Dzień Emancypacji, Kadooment Day – Święto Zbiorów (sierpień, święto ruchome), 30 listopada – Dzień Niepodległości, 25-26 grudnia - Boże Narodzenie.

Infrastruktura transportowa

Barbados posiada sieć 1600 km dróg o utwardzonej nawierzchni. Ruch drogowy lewostronny. Nie ma sieci kolejowej. W stolicy znajduje się międzynarodowe lotnisko. Barbados ma także dwa porty morskie, obsługujące statki handlowe.

Obowiązek wizowy

Obywatele polscy są zwolnieni z obowiązku wizowego przy pobycie turystycznym do 28 dni. Pobyty o charakterze innym niż turystyczny wymagają wizy, szczegóły można sprawdzić tutaj. Paszport musi być ważny co najmniej 6 miesięcy od daty wjazdu. Przy wjeździe należy okazać bilet powrotny. Restrykcje celne nie odbiegają od przyjętych powszechnie standardów; ograniczenia przy wwozie roślin, żywności, nasion i owoców (świadectwo fitosanitarne). W związku z panującą pandemią covid-19, należy zapoznać się z aktualnymi restrykcjami co do wjazdu cudzoziemców do kraju.

W obliczu pandemii w 2020r. na Barbados ogłoszono 12-miesięczny program wizowy dla zainteresowanych telepracą: specjalna wiza, której koszt waha się od 2000 do 3000 USD, pozwalająca na pobyt na wyspie do jednego roku, umożliwiająca pracę zdalną  oraz i „Bubble Trips” do określonych krajów z niską zachorowalnością na COVID-19: Saint Vincent, Saint Lucia, Dominika, Saint Kitts i Nevis oraz Grenada.

Ustrój polityczny

Barbados zmienił ustrój polityczny w październiku 2021 r. z konstytucyjnej monarchi dziedzicznej na republikę. Głową państwa jest prezydent, wybierany przez parlament na kadencje 4 letnią. W dniu 20 października br. na prezydenta kraju została wybrana Sandra Mason.

Władza ustawodawcza

Władzę ustawodawczą sprawuje dwuizbowy parlament. Izba niższa to Izba Zgromadzenia, w której zasiada 30 deputowanych, wybieranych co 5 lat w wyborach powszechnych. Izba wyższa to Senat, w którym zasiada 21 członków, mianowanych przez Prezydenta – 12 wskazanych przez premiera, 2 wskazanych przez opozycję i 7 jego własnych kandydatów.

Władza wykonawcza

Władzę wykonawczą stanowi rząd na czele z premierem. Premiera mianuje Prezydent, jest nim zazwyczaj przewodniczący partii politycznej, która wygrała wybory parlamentarne. Członków rządu, na wniosek premiera, mianuje Prezydent.

Struktura administracji gospodarczej

Zadania z zakresu administracji gospodarczej wykonuje rząd, głównie Ministerstwo Spraw Gospodarczych, Handlu, Przemysłu i Handlu Zagranicznego oraz Ministerstwo Finansów i Inwestycji (którym kieruje premier). Te dwa resorty nadzorują działalność wyspecjalizowanych agencji rządowych, wykonujących zadania z zakresu gospodarczego i zarządzające surowcami strategicznymi (ropa naftowa).

Sądownictwo gospodarcze

Sądownictwo gospodarcze w pierwszej instancji sprawują sądy magistrackie (w sprawach, w których wartość przedmiotu sporu nie przekracza 10 tys. USD) i Sąd Najwyższy. Od wyroku w pierwszej instancji przysługuje odwołanie do Sądu Apelacyjnego i do najwyższej instancji, jaką jest Karaibski Trybunał Sprawiedliwości (Barbados jako pierwszy kraj karaibski przyjął jurysdykcję Trybunału).

Ogólna charakterystyka sytuacji gospodarczej

Historycznie, od czasów kolonializmu brytyjskiego, gospodarka Barbadosu była nastawiona na uprawę trzciny cukrowej. Po odzyskaniu przez Barbados niepodległości w 1966 r. aktywność gospodarcza wyspy uległa dynamicznemu przesunięciu w stronę rozwoju sektora usług, przede wszystkim turystyki i finansów typu offshore oraz przemysłu lekkiego, które łącznie generują blisko 3/4 PKB i 80% wartości eksportu.

Od 2008 r. gospodarka Barbadosu pozostaje w stagnacji oraz odczuwa deficyt rezerw zagranicznych. Mimo to kraj nie wystąpił o pomoc do Międzynarodowego Funduszu Walutowego. W walce ze skutkami kryzysu rząd Barbadosu skoncentrował się na nie dopuszczeniu do wzrostu bezrobocia, zachęcaniu kapitału zagranicznego do inwestowania na wyspie oraz prywatyzacji  pozostających w rękach państwa sektorów gospodarki. Spowodowany kryzysem spadek dochodów z turystyki w ostatnich dwóch latach skutkował wzrostem długu publicznego. W 2014 r. Barbados przekroczył poziom 100% relacji całkowitego długu publicznego do PKB. Niezależnie od wpływu recesji na gospodarkę kraju, Barbados zachowuje jeden z najwyższych wskaźników PKB w przeliczeniu na jednego mieszkańca w regionie Karaibów.

W roku 2020. gospodarkę bardzo osłabiła pandemia  covid-19. Premier Barbadosu Mia Mottley od jej  początku podkreślała, że ​​bezpieczeństwo życia ludzkiego przeważa nad sprawami gospodarczymi i skupiła się na sposobach powstrzymania rozprzestrzeniania się wirusa. Rząd opracował i wdrożył  plan wsparcia w związku z kryzysem, dbając zwłaszcza o sektor turystyki i przedsiębiorców w ogóle.

Podobnie jak na innych wyspach regionu Karaibów, na Barbadosie trwa dyskusja nad legalizacją marihuany leczniczej.

Wyspa, przy wsparciu międzynarodowego finansowania, systematycznie dąży do zmniejszenia importu paliw i emisji dwutlenku węgla oraz rozwoju niebieskiej gospodarki.

Główne sektory gospodarki

Podstawą gospodarki Barbadosu jest sektor usług, wytwarzający ponad 74% PKB. Turystyka dominuje w sektorze usług, generując największe zatrudnienie na wyspie i stymulując rozwój innych sektorów gospodarki, zwłaszcza budownictwa. Barbados słynie z luksusowych kurortów wypoczynkowych na Karaibach. Barbados jest także drugim, po Trynidadzie i Tobago, regionalnym centrum finansowym CARICOM, zwłaszcza w zakresie finansów offshore. Na drugim miejscu pod kątem znaczenia dla gospodarki kraju plasuje się sektor przemysłowy, zwłaszcza związany z przetwórstwem, branżą chemiczną, branżą komponentów elektrycznych, który generuje 22% PKB. Rolnictwo wytwarza jedynie 4% PKB i koncentruje się wokół uprawy trzciny cukrowej.

Tabela najważniejszych wskaźników makroekonomicznych

Handel zagraniczny

Głównym partnerem handlowym Barbadosu  aktualnie są Stany Zjednoczone, zarówno w eksporcie jak i imporcie. Pozostałymi największymi partnerami eksportowymi Barbadosu są Jamajka, Gujana i Trinidad i Tobago. Barbados najwięcej importuje (poza USA) z Trinidad i Tobago, Holandii, Chin i Wielkiej Brytanii.

Głównymi pozycjami eksportowymi Barbadosu są paliwa i chemikalia, farmaceutyki oraz cukier i rum; import to przede wszystkim maszyny i paliwa.

Inwestycje zagraniczne

W handlowych stosunkach bilateralnych z krajami Europy, Barbados tradycyjnie najmocniej związany jest z Wielką Brytanią.

Uczestnictwo w wielostronnych organizacjach i porozumieniach o charakterze gospodarczym

Barbados jest jednym z czterech państw założycielskich (obok Gujany, Jamajki i Trynidadu i Tobago), Karaibskiej Wspólnoty i Wspólnego Rynku - CARICOM (The Caribbean Community and Common Market). CARICOM powstała w 1973 r. i w chwili obecnej zrzesza 15 państw-członków (oprócz państw założycielskich są to: Antigua i Barbuda, Bahamy, Belize, Dominika, Grenada, Haiti, Saint Lucia, Montserrat, Saint Kitts i Nevis, Saint Vincent i Grenadyny, Surinam) oraz 5 państw nieposiadających pełnego statusu członkowskiego: Anguilla, Bermudy, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Kajmany, Turks i Caicos). CARICOM jest największym i najważniejszym projektem integracji gospodarczej na Karaibach, dodatkowo pogłębionym o elementy tzw. Jednolitego Rynku i Gospodarki CARICOM (CSME - CARRICOM Single Market and Economy).

Wstępny harmonogram wdrażania CSME został przyjęty w 1989 r. w Deklaracji członków CARICOM z Grand Anse, stawiającej sobie za główny cel pogłębienie integracji gospodarczej poprzez przejście od Wspólnego Rynku do utworzenia Jednolitego Rynku i Gospodarki, co powinno zaowocować progresywnym i głębszym włączeniem regionu Karaibów w system gospodarki globalnej oraz umocnić więzi handlowe z nie-tradycyjnymi partnerami państw karaibskich.

Pierwszą fazą tworzenia CSME było utworzenie Jednolitego Rynku CARICOM w 2006 r. Pełna implementacja założeń Jednolitego Rynku i Gospodarki CARICOM nadal trwa. Wzorowany na przykładzie Jednolitego Rynku Unii Europejskiej, CSME zakłada swobodny przepływ towarów, usług, kapitału i siły roboczej oraz wspólną politykę handlową. CSME postuluje również wprowadzenie elementów wspólnej polityki monetarnej i fiskalnej oraz harmonizację prawa krajów - członków.

Obecnie trwają negocjacje w sprawie ostatecznego terminu wejścia w życie pełnego CSME. Podczas szczytu Państw CARICOM w marcu 2008 r. część krajów członkowskich, należących do zdefiniowanej na mocy traktatu założycielskiego CARICOM grupy „Krajów Bardziej Rozwiniętych” (MDCs – More Developed Countries: Bahamy, Barbados, Jamajka, Trynidad i Tobago, Gujana, Surinam), domagała się odsunięcia w czasie, poza 2015 r., wprowadzenia CSME, obawiając się negatywnych skutków związanych z napływem taniej siły roboczej z biedniejszych krajów karaibskich.

Barbados (obok Trynidadu i Tobago), pozostaje jako jeden z dwóch krajów – członków CARICOM, które nie przystąpiły do utworzonego w 2005 r. przez Wenezuelę stowarzyszenia Petrocaribe. Petrocaribe jest elementem tzw. „boliwariańskiej, solidarnej polityki zagranicznej“ zmarłego prezydenta Hugo Chaveza i polega na sprzedaży wenezuelskiej ropy naftowej państwom basenu Morza Karaibskiego na warunkach preferencyjnych tj. płatność jest kredytowana przez stronę wenezuelską na okres 25 lat przy symbolicznej 1% stawce oprocentowania. Nieprzystąpienie Barbadosu do Petrocaribe było podyktowane wcześniejszą odmową Trynidadu i Tobago, z którym Barbados realizuje wspólne projekty w zakresie ropy naftowej (np. na Barbadosie ma miejsce destylacja ropy z Trynidadu). W projekcie Petrocaribe oba kraje widzą zagrożenie dla wcześniejszego systemu dystrybucji ropy naftowej na Karaibach, w którym Trynidad i Tobago odgrywało kluczową rolę. Niemniej, Barbados nie wykluczył możliwości przystąpienia do Petrocaribe „w bliżej nieokreślonej przyszłości“.

Barbados jest członkiem Światowej Organizacji Handlu (WTO) i brytyjskiej Wspólnoty Narodów (Commonwealth of Nations), powołanej do życia w 1931 r. organizacji międzynarodowej zrzeszającej dawne dominia brytyjskie, obecnie niepodległe kraje.

Stosunki gospodarcze z Unią Europejską

Unia Europejska jest bardzo ważnym partnerem gospodarczym Barbadosu. Nadrzędnym celem UE jest pomoc krajom karaibskim umożliwiająca im skuteczne odpowiadanie na wyzwania w regionie. Strategia UE w tym zakresie składa się z trzech głównych kierunków: utworzenie politycznego partnerstwa opartego na wspólnych wartościach, przezwyciężanie słabych punktów w dziedzinie gospodarki i ochrony środowiska a także propagowanie spójności społecznej i walka z ubóstwem

Celem UE jest pomoc wszystkim państwom w regionie Karaibów w osiąganiu długoterminowych celów rozwoju, samodzielnie i w warunkach bezpieczeństwa i stabilności. Dotyczy to również wsparcia tych krajów Karaibów, które do 2020 r., a więc do czasu wygaśnięcia obecnej umowy z Kotonu, zamierzają osiągnąć status państw rozwiniętych.

UE silnie popiera dążenia państw Karaibów do budowania wspólnoty na szczeblu regionalnym, traktując CARICOM jako oś integracji, a CARIFORUM (Karaibskie Forum Państw AKP – Afryki, Karaibów i Pacyfiku (obecnie 77 krajówego członkami są wszyscy członkowie CARICOM z wyjątkiem Montserrat) – jako oś współpracy. UE ma specjalne stosunki z regionem Karaibów od ponad 30 lat, które zostały zagwarantowane podpisaną w 1975 r. Konwencją z Lome, a od 2000 roku Umową o partnerstwie z Kotonu, w ramach której wyasygnowano specjalny budżet pomocowy i zaoferowano preferencje handlowe oraz szereg mechanizmów wsparcia dla wszystkich państw AKP. Od 1 stycznia 2008 r. w stosunkach UE – AKP zaczęły obowiązywać Umowy o partnerstwie gospodarczym (Economic Partnership Agreement – EPA), które wprowadziły istotne zmiany we wcześniejszych relacjach UE z krajami AKP. Od tego dnia zarówno preferencje handlowe na mocy Umowy z Kotonu jak i ulgi zapewnione w 2001 r. przez Światową Organizację Handlu (WTO) przestały obowiązywać. U podstaw EPA leży polityka wzajemności, która ma na celu dostosowanie się do zasady wzajemności obowiązującej w ramach WTO. W praktyce oznacza ona, że kraje AKP, aby móc wejść ze swoimi produktami na rynki UE muszą w pełni otworzyć swoje rynki dla produktów z Unii oraz usunąć wszelkie bariery celne.

Barbados zakończył negocjacje ws. EPA przed końcem 2007 r. Oprócz umów gospodarczych z UE, Barbados korzysta również z unijnej pomocy rozwojowej finansowanej przez Europejski Bank Inwestycyjny w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR). W ramach 10. edycji EFR na lata 2008-2013 dla Barbadosu przeznaczono 10 mln euro m.in. na wsparcie rządowej polityki promocji i aktywizacji zasobów ludzkich na wyspie oraz dywersyfikacji struktury gospodarczej kraju. Dodatkowo, Barbados w okresie 2006-2010 otrzymał od UE 34 mln euro w ramach tzw. Protokołu Cukrowego AKP. Środki te przeznaczane są na wsparcie sektora cukrowego na Barbadosie i jego gospodarczą dywersyfikację. W 2020r.  UE przeznaczyła równowartość 90 milionów dolarów barbadoskich na Karaibski Fundusz Ubezpieczeń od Ryzyka Katastrof, aby ułatwić płatności w przypadku ekstremalnych zjawisk meteorologicznych, takich jak huragany, trzęsienia ziemi i powodzie.

Barbados objęty jest Generalnym Systemem Preferencji Celnych UE (GSP). Założeniem tego systemu jest udzielanie przez kraje unijne preferencji celnych wszystkim krajom rozwijającym się i najmniej rozwiniętym, w myśl hasła ”Rozwój poprzez handel”. W praktyce dla krajów karaibskich i członków CARICOM, z których wszystkie objęte są systemem GSP, oznacza to znaczące redukcje stawek celnych na takie produkty jak: tytoń (redukcja o 52%), soki owocowe (30%), owoce (20%), warzywa (14%), ryby (20%). Od 2009 r. Barbados objęty jest również unijnym systemem GSP+. GSP+ oznacza dalszą redukcję stawek celnych (w niektórych przypadkach do 0) oferowaną przez UE krajom, które dodatkowo spełniają warunki poza-gospodarcze (tj. realizacja polityki zrównoważanego rozwoju, praktyk dobrego rządzenia, a zwłaszcza przestrzeganie praw człowieka i praw pracowniczych, udział w walce z przestępczością zorganizowaną etc.).

Gospodarcze umowy dwustronne

Polska nie ma podpisanej żadnej dwustronnej umowy gospodarczej z Barbadosem. W kwietniu 2008 r. Prezydent RP ratyfikował podpisaną 25 czerwca 2005 r. w Luksemburgu Umowę zmieniającą Umowę o Partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. Umowa zmieniająca weszła w życie dnia 1 lipca 2008 r.

Z Umowy wynika obowiązek udzielania przez państwa członkowskie Wspólnoty Europejskiej, w tym Polskę, na podstawie osobnych porozumień, Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu gwarancji „pokrywającej wszelkie ryzyko” (w tym kredytowe, ekonomiczne i polityczne) dla 75% operacji w krajach AKP oraz krajach i terytoriach zamorskich realizowanych w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR), finansowanych przez Europejski Bank Inwestycyjny z funduszy własnych. 10 edycja EFR na lata 2008-2013 obejmuje środki finansowe o wartości poziomie 2,30 mld euro. Wysokość gwarancji jest proporcjonalna do wkładu państw członkowskich w kapitale Europejskiego Banku Inwestycyjnego i dla Polski wynosi 2,084%, co stanowi w chwili obecnej kwotę 31 mln 730 tys. euro. Minister Finansów jest odpowiedzialny za dokonywanie szacunków potencjalnych wypłat z tytułu gwarancji dla Europejskiego Banku Inwestycyjnego oraz za dokonywanie płatności z tego tytułu.

Umowa nie rodzi dla Polski bezpośrednich skutków gospodarczych. Wkład Polski do 10. edycji EFR umożliwia natomiast polskim przedsiębiorcom uczestnictwo w przetargach organizowanych przez Komisję Europejską na realizację projektów w krajach AKP, finansowanych z EFR.

 Dwustronna wymiana handlowa

Według danych Ministerstwa Rozwoju, polski eksport na Barbados osiągnął w 2019r. wartość 0,55 milionów USD, a polski import z Barbadosu wyniósł 69,74 milionów USD. Oba wskaźniki eksport / import uległy poważnemu spadkowi w stosunku do roku 2018 i bazowały głównie na handlu jednostkami pływającymi. Aktualne wartości wymiany handlowej przedstawiają się następująco (I do IX 2020):

Wzajemne inwestycje

Na Barbadosie nie ma jak dotąd żadnych polskich inwestycji bezpośrednich.

Dostęp do rynku dla polskich towarów i usług

Rząd Barbadosu nie stosuje barier w dostępie do rynku dla zagranicznych towarów i usług. Barbados, starając się przyciągać zagranicznych inwestorów, głównie w sektorze turystycznym i bankowym, uzyskał w latach 90-tych reputację raju podatkowego i centrum finansów typu offshore. Po naciskach i groźbach wprowadzenia przez UE i OECD sankcji gospodarczych za domniemane pranie brudnych pieniędzy przez instytucje finansowe działające na wyspie, Barbados zdecydowanie ograniczył liczbę wydawanych pozwoleń i licencji na zakładanie banków offshore przez klientów zagranicznych oraz wprowadził nieco bardziej restrykcyjne zapisy w prawie podatkowym i finansowym. 

Dostęp do rynku pracy

W celu podjęcia zatrudnienia na terenie Barbadosu niezbędne jest posiadanie wizy z prawem do pracy. Wizy wystawiane są przez Departament Imigracyjny, a aplikacje wizowe mogą być składane bezpośrednio do urzędu lub za pośrednictwem przedstawicielstw dyplomatycznych Barbadosu. Do aplikacji wizowej z prawem do pracy wymagane jest również dołączenie zaświadczenia o niekaralności w kraju zamieszkania. Wiza turystyczna nie upoważnia do podejmowania pracy w Barbadosie.

W obliczu pandemii w 2020r. ogłoszono 12-miesięczny program wizowy na potrzeby zainteresowanych telepracą: specjalna wiza, której koszt waha się od 2000 do 3000 USD, pozwalająca na pobyt na wyspie do jednego roku, umożliwiająca pracę zdalną i „bubble trips” do określonych krajów z niską zachorowalnością na COVID-19: Saint Vincent, Saint Lucia, Dominika, Saint Kitts i Nevis oraz Grenada.

Nabywanie i wynajem nieruchomości

Cudzoziemcy mogą nabywać i wynajmować nieruchomości na terenie Barbadosu bez dodatkowych restrykcji. Jedynym wymogiem jest posiadanie zezwolenia na nabycie nieruchomości, które wydaje Centralny Bank Barbadosu. Wydanie takiego pozwolenia jest zwykle formalnością. Prawo regulujące nabywanie nieruchomości na Barbadosie, podobnie jak w innych krajach anglojęzycznych Karaibów, wywodzi się z brytyjskiego prawa zwyczajowego (Common Law). Z uwagi na różnice w prawie cywilnym (m.in. polskim) i zwyczajowym, w przypadku nabywania nieruchomości przez cudzoziemca, sugeruje się korzystanie z usług autoryzowanych pośredników sprzedaży nieruchomości.

System zamówień publicznych

System zamówień publicznych jest stosowany na Barbadosie na wszystkich szczeblach administracji państwowej. W grudniu 2008 r. rząd Barbadosu ogłosił modernizację i unowocześnienie systemu zamówień publicznych, w celu uczynienia systemu bardziej przejrzystym, skutecznym i niezawodnym. Na ten cel rząd Barbadosu otrzymał pożyczkę w wysokości 5 mln dolarów od Międzyamerykańskiego Banku Rozwoju (Inter-American Development Bank). Organem przeprowadzającym modernizację systemu zamówień publicznych jest Ministerstwo Finansów Barbadosu.

Z uwagi na istniejące różnice między kulturą europejska a karaibską, w przypadku nawiązywania stosunków handlowych na wyspie czy zakupu nieruchomości, rekomendujemy zasięgnąć rady osób doskonale znających miejscowe zwyczaje i mentalność mieszkańców wyspy.

Administracja gospodarcza

http://www.centralbank.org.bb (Bank Centralny Barbadosu)

http://www.foreign.gov.bb (Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Handlu Zagranicznego)

http://www.commerce.gov.bb (Ministerstwo ds. Energii, Small Businessu i Przedsiębiorczości)

http://www.agriculture.gov.bb (Ministerstwo Rolnictwa)

https://www.gov.bb/ (Oficjalny portal rządowy)

Prasa ekonomiczna

https://www.barbadosadvocate.com/business (Barbados Advocate)

https://www.nationnews.com/ (The Nations News)

Oficjalne strony o charakterze ekonomicznym

https://www.gov.bb/Departments/statistical-services (Biuro Statystyczne Barbadosu)

http://www.ftc.gov.bb (Barbados Fair Trading Comission)

www.carib-export.com (Karaibska Agencja Rozwoju Eksportu - Caribbean Export Development Agency)

http://www.caricom.org (oficjalna strona CARICOM)