Tymczasem dziś niemal każdy korzysta z Internetu, a wiele osób jest twórcami internetowymi, publikując choćby wpisy czy filmy w mediach społecznościowych. Nawet jeśli nie jesteśmy redaktorami stron to do Internetu trafiają np. dokumenty elektroniczne czy prezentacje, które tworzymy.

O ile do zaprogramowania dostępnej strony czy aplikacji wciąż potrzebna jest wiedza techniczna, to każdy może dodać opis alternatywny do zdjęcia wrzucanego na Facebooka czy Instagram lub tworzyć śródtytuły w artykułach i dokumentach. To działania proste, niegenerujące dodatkowych kosztów, a wpływające pozytywnie na dostępność cyfrową.

Szczególnie w bardziej złożonych zespołach i przy dużych projektach, jedna osoba niczego nie zrobi sama, nawet jeśli jest ekspertem ds. dostępności. Dostępność cyfrowa jest bowiem „grą zespołową” i każdy ma w niej określone zadanie:

• za jakość kodu odpowiada programista,
• za odpowiedni kontrast treści do tła, dobór czcionek i czytelność odpowiada projektant,
• za uwzględnienie użytkowników z niepełnosprawnościami w testach odpowiada badacz,
• za prosty, zrozumiały język treści odpowiada redaktor,
• za odpowiedni podział prac w zespole, także tych związanych z dostępnością cyfrową, odpowiada menadżer lub kierownik.

Dostępność cyfrowa wymaga współpracy. Jeśli zadbasz o nią w swoim zakresie, dużo łatwiej będzie ją zapewnić w całym rozwiązaniu cyfrowym.