Niedowierzanie, wątpliwości, a potem błysk w oczach i duma… To standardowy zestaw reakcji osób, którym w ciągu ostatniego roku miałem okazję opowiadać o wynikach polskich olimpijczyków na Międzynarodowej Olimpiadzie Informatycznej organizowanej od 1989 roku. W klasyfikacji medalowej – po 28 edycjach Międzynarodowej Olimpiady Informatycznej – Polska zajmuje drugie miejsce na świecie, ustępując jedynie Chinom, a wyprzedzając Rosję. Jeżeli liczyć złote medale zdobyte przez naszych olimpijczyków, to ocieramy się o podium, zajmując czwarte miejsce w tej klasyfikacji, w której ustępujemy miejsca Chinom, Rosji i USA.
Podobne emocje budzą wyniki konkursu organizowanego przez portal hackerrank.com, który skupia społeczność ponad 1,5 miliona programistów z całego świata, rozwiązujących zadania matematyczno-programistyczne. W materiale opublikowanym w sierpniu 2016, zatytułowanym Which Country Would Win in the Programming Olympics, Polska zajęła trzecie miejsce (ustępując Chinom i Rosji), przy czym – jeżeli chodzi o najpopularniejszy język programowania objęty współzawodnictwem (Java) – to programiści z Polski zajęli pierwsze miejsce!
Te imponujące wyniki nie biorą się znikąd. Są elementem długiej i pięknej tradycji, której korzenie sięgają legendarnej lwowskiej szkoły matematycznej – unikalnego trustu mózgów zgromadzonych wokół Uniwersytetu Jana Kazimierza w Lwowie. Stefan Banach, Stanisław Ulam, Stanisław Mazur czy Hugo Steinhaus i skupione wokół nich środowisko matematyków, logików, ale też artystów stanowią wciąż źródło niekończącej się inspiracji dla wiodących przedstawicieli sektora nowych technologii na całym świecie. Inna grupa polskich matematyków, współpracująca ze Sztabem Głównym Wojska Polskiego, to – używając nowoczesnej terminologii – koderzy, którzy w latach 30.złamali jeden z najpilniej strzeżonych sekretów niemieckiego wywiadu, jakim była maszynaszyfrująca Enigma. Takich przykładów i nazwisk można wymieniać jeszcze wiele, a historie życia tych ludzi to tematy na tasiemcowe seriale.
Ministerstwo Cyfryzacji przeprowadziło w tym roku projekt pozyskania 124 milionów złotych z funduszy europejskich, które zostaną wykorzystane dla potrzeb uczenia umiejętności programowania najmłodszych Polaków chodzących do szkół. Korzystając z tej okazji, chcemy zrobić wszystko, co możliwe, aby przywrócić szerokiej społecznej pamięci panteon wybitnych polskich matematyków. Byli oni nie tylko geniuszami, lecz również przykładami tego – choćby Stefan Banach, który w wieku 30 lat uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego Uniwersytecie Jana Kazimierza w Lwowie – jak może i powinna wyglądać ścieżka kariery najzdolniejszych młodych naukowców.
Życzę Wam fascynującej lektury, jak również tego, aby stała się ona dla Was inspiracją do nauki podstaw programowania – cudownej intelektualnej gimnastyki dostępnej dla każdego w przedziale wiekowym od 4 do 100 lat.

Piotr Woźny - wiceminister cyfryzacji
(ze wstępu do publikacji)
"Piękne umysły. Lwowska szkoła matematyczna" - zapraszamy do lektury!

Instytucje oświatowe, edukacyjne, kulturalne oraz podmioty i organy administracji publicznej mogą niniejszą publikację rozpowszechniać w sieci Internet oraz zamieszczać na swoich stronach internetowych bez prawa modyfikacji. Prawo do modyfikacji utworu wymaga pisemnej zgody Ministerstwa Cyfryzacji.