Przyroda

Ochrona przyrody polega na zachowaniu, zrównoważonym użytkowaniu oraz odnawianiu zasobów, tworów i składników przyrody.

dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów;
roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną gatunkową;
zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia;
siedlisk przyrodniczych;
siedlisk zagrożonych wyginięciem, rzadkich i chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów;
tworów przyrody żywej i nieożywionej oraz kopalnych szczątków roślin i zwierząt;
krajobrazu;
zieleni w miastach i wsiach;
zadrzewień.

Każda z form spełnia inną rolę w polskim systemie ochrony przyrody i służy innym celom, dlatego charakteryzuje się odmiennym reżimem ochronnym oraz zakresem ograniczeń w użytkowaniu.

W Polsce ochroną przyrody zajmują się:

minister właściwy do spraw środowiska (przy pomocy Głównego Konserwatora Przyrody);
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska;
Babiogórski Park Narodowy;
Białowieski Park Narodowy;
Biebrzański Park Narodowy;
Bieszczadzki Park Narodowy;
Park Narodowy Bory Tucholskie;
Drawieński Park Narodowy;
Gorczański Park Narodowy;
Park Narodowy Gór Stołowych;
Kampinoski Park Narodowy;
Karkonoski Park Narodowy;
Magurski Park Narodowy;
Narwiański Park Narodowy;
Ojcowski Park Narodowy;
Pieniński Park Narodowy;
Poleski Park Narodowy;
Roztoczański Park Narodowy;
Słowiński Park Narodowy;
Świętokrzyski Park Narodowy;
Tatrzański Park Narodowy;
Park Narodowy Ujście Warty;
Wielkopolski Park Narodowy;
Wigierski Park Narodowy;
Woliński Park Narodowy;
wojewoda;
regionalny dyrektor ochrony środowiska;
starosta;
wójt, burmistrz albo prezydent miasta.