Ruchomy czas pracy
Ruchomy czas pracy to jedna z najbardziej pożądanych wśród pracownik metod organizacji czasu pracy. Wprowadzając to rozwiązanie, pracodawca ustala przedział czasu, w którym pracownik decyduje o godzinie rozpoczęcia pracy. W praktyce jest to najczęściej od 1 do 3 godzin, np. 7:00 – 9:30. To najbardziej popularna i atrakcyjna dla pracowników formuła. Pracownik kończy pracę, gdy przepracuje tyle godzin, ile wynika z obowiązującego go dobowego wymiaru czasu pracy (np. przy pełnym wymiarze – po 8 godzinach pracy). To powoduje, że w ciągu tygodnia pracownik może kończyć pracę w różnych godzinach.
Ruchomy czas pracy może dotyczyć wszystkich pracowników urzędu, ale można też z niego wyłączyć poszczególne komórki organizacyjne lub grupy pracowników. Pracodawca może też dla nich wprowadzić inne ograniczenia, np. zawęzić przedział czasu, w którym rozpoczyna się pracę. Takie działania podejmuje, biorąc pod uwagę potrzeby i możliwości organizacji pracy w urzędzie. Najczęściej dotyczą one kluczowych stanowisk pracy, stanowisk obsługowych, w tym takich, które zapewniają obsługę klienta zewnętrznego. W praktyce często jest tak, że pracownicy danej komórki organizacyjnej ustalają między sobą i ze swoimi przełożonymi godziny pracy tak, aby zapewnić ciągłość pracy w ciągu dnia.
Przy takiej organizacji czasu pracy ważne jest, aby starannie ewidencjonować godziny pracy pracowników, żeby można było określić godzinę rozpoczęcia pracy dla każdego z nich.
Jak to wygląda w praktyce
W urzędzie, w którym pracuje Michał, dyrektor generalny urzędu wprowadził możliwość rozpoczynania pracy w przedziale między 7:00 a 9:30. Dzięki temu Michał może odwozić swoje dziecko do przedszkola na 8:00 i rozpoczynać pracę około 9:00. Wyjątkiem jest piątek, kiedy jego córkę do przedszkola odwozi jej mama. Tego dnia Michał rozpoczyna pracę o 7:00 i może zdążyć na próby amatorskiej orkiestry. Dzięki takiej organizacji czasu pracy Michał może także elastycznie dostosować swoje godziny pracy do bieżących potrzeb. Pozwala mu to np. załatwić swoje prywatne sprawy przed lub po pracy.
Kiedy w urzędzie, w którym pracuje Michał, zaczął obowiązywać ruchomy czas pracy, wiele osób miało obawy, czy to rozwiązanie się sprawdzi. Po paru tygodniach okazało się, że ma ono bardzo dużo zalet. Pracownicy są dłużej w pracy, ponieważ część z nich przychodzi do pracy wcześniej niż dotychczas, a część później. Dzięki takiej organizacji udało się też ograniczyć pracę w godzinach nadliczbowych oraz nieobecności pracowników, które wynikały z potrzeby załatwienia prywatnych spraw.
Korzyści dla pracodawcy
- Kształtuje pozytywny wizerunek pracodawcy, który dba o szczególne potrzeby swoich pracowników.
- Obniża liczbę nieobecności pracowników, którzy biorą wolne na załatwianie prywatnych spraw.
- Ogranicza pracę w godzinach nadliczbowych i liczbę spóźnień pracowników.
- Kontynuuje współpracę z pracownikami, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji życiowej, a którzy dzięki elastycznym rozwiązaniom mogą wykonywać swoją pracę na innych zasadach.
- Zyskuje lojalnych, bardziej zmotywowanych pracowników.
Korzyści dla pracownika
- Może być aktywny zawodowo pomimo trudnej sytuacji życiowej.
- Zyskuje możliwość pracy w większym komforcie (przed przyjściem części pracowników lub po ich wyjściu z pracy).
- Może załatwić sprawy prywatne przed lub po pracy, dzięki czemu nie musi brać dnia wolnego.
- Może oszczędzić czas na dojazdach, dzięki ominięciu godzin szczytu.
Przykładowe urzędy, które wprowadziły to rozwiązanie
- Archiwum Państwowe w Koszalinie
- Główny Urząd Nadzoru Budowlanego
- Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
- Ministerstwo Finansów
- Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w Chorzowie
- Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Warszawie
- Urząd Statystyczny w Opolu
- Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Szczecinie
- Wojewódzki Inspektorat Transportu Drogowego w Białymstoku
- Wyższy Urząd Górniczy